Οπως είπε «σήμερα δεν νοείται νέα οπισθοδρόμηση. Ας μας διδάξουν επιτέλους τα λάθη του παρελθόντος και ο μύθος του Σίσυφου. Και η προτροπή δεν αφορά μόνο εμάς αλλά και τους εταίρους μας».

Πόσο θα στοιχίσει η «είσοδος» του ΔΝΤ στο πρόγραμμα

Σύμφωνα με τον κεντρικό τραπεζίτη, «οι προβλέψεις της Τράπεζας της Ελλάδος για την ελληνική οικονομία δείχνουν ανάκαμψη της δραστηριότητας η οποία ξεκινάει από το β΄ εξάμηνο του 2016 και ισχυροποιείται το 2017, τροφοδοτούμενη από την άνοδο των επενδύσεων, της κατανάλωσης και των εξαγωγών. Εκτίμηση που μέχρι στιγμής επιβεβαιώνεται από τη θετική πορεία της οικονομικής δραστηριότητας το γ΄ τρίμηνο του 2016».

Η ΤτΕ εκτιμά ότι το πρωτογενές πλεόνασμα το 2016 θα διαμορφωθεί στο πλαίσιο του στόχου του προγράμματος, με αυξημένη μάλιστα πιθανότητα να τον υπερβεί.

Ανησυχία στην κυβέρνηση για πρόσθετα μέτρα μετά από το 2018

Σημαντική φαίνεται ότι είναι η συμβολή των αυξημένων ηλεκτρονικών συναλλαγών στην αποκάλυψη φορολογικής βάσης, διαπίστωση που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η επέκτασή τους και στην υπόλοιπη οικονομία θα έχει θετική περαιτέρω επίδραση στα φορολογικά έσοδα.

Ο στόχος για το πρωτογενές πλεόνασμα του 2017 εκτιμάται ότι είναι επιτεύξιμος, υπόκειται, όμως, σε μακροοικονομικούς κινδύνους.

Τσακαλώτος: ΔΝΤ και ΕΕ ετοιμάζουν συμβιβασμό στην πλάτη της Ελλάδας

Όπως είπε ο ίδιος, «βασική προϋπόθεση είναι ότι θα ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση του προγράμματος μέσα στον επόμενο μήνα.

Επίσης, οι προβλέψεις βασίζονται στην εκτίμηση ότι θα υλοποιηθούν σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα του προγράμματος οι συμφωνημένες μεταρρυθμίσεις στις αγορές εργασίας και προϊόντων, καθώς και οι βελτιώσεις στο θεσμικό, νομοθετικό και ρυθμιστικό πλαίσιο που απαιτούνται ώστε να επιταχυνθεί η αποτελεσματική αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων των τραπεζών.

Κίνδυνοι για την οικονομία

Ο βασικότερος κίνδυνος προέρχεται από μία ενδεχόμενη αποτυχία στην ύπαρξη συμφωνίας για τη δεύτερη αξιολόγηση του προγράμματος και από καθυστερήσεις ή οπισθοδρομήσεις στην υλοποίησή του.

Μία ενδεχόμενη αναβολή των αποφάσεων, εκ μέρους των Ευρωπαίων εταίρων, για τα μέτρα που θα διασφαλίσουν τη μακροχρόνια βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους, θα αποτελούσε τροχοπέδη για τη βελτίωση των οικονομικών και επενδυτικών προοπτικών της χώρας.

«Σημειώνεται ότι, ενώ στα πρώτα δύο προγράμματα ο κίνδυνος εστιαζόταν κυρίως σε ενδεχόμενες διαφωνίες μεταξύ των εταίρων και της Ελλάδας για ορισμένα μέρη των προγραμμάτων αυτών, στο τρέχον πρόγραμμα έχει προστεθεί και η σοβαρή διαφωνία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, τόσο για την ελάφρυνση του χρέους όσο και για το εκτιμώμενο αποτέλεσμα των δημοσιονομικών μέτρων που έχουν ήδη ληφθεί, πάνω στο πρωτογενές αποτέλεσμα μετά το 2018».

Παράλληλα, υπάρχουν κίνδυνοι και αβεβαιότητες που συνδέονται με το εξωτερικό περιβάλλον (ενδεχόμενη άνοδο του λαϊκισμού και του ευρωσκεπτικισμού, και από μια έξαρση του προστατευτισμού διεθνώς. Μία ενδεχόμενη επιδείνωση της προσφυγικής κρίσης είναι επίσης ένας πολύ σοβαρός κίνδυνος εξαιτίας της γεωπολιτικής μας θέσης).

Ο οδικός χάρτης:

α. επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων και των ιδιωτικοποιήσεων. Είναι μια νίκη να παραμείνει η κυβέρνηση προσηλωμένη στις μεταρρυθμίσεις

β. Αντιμετώπιση των NPLs. Παρά τη μείωση των δυο τελευταίων τριμήνων το πρόβλημα παραμένει (σ.σ. σχετικά στοιχεία θα δοθούν αύριο). Βρίσκονται σε εξέλιξη πρωτοβουλίες για ένα ταχύτερο πλαίσιο, όπως η δευτερογενής αγορά NPLs και ένα ενισχυμένο πλαίσιο για εξωδικαστικό συμβιβασμό αλλά και νομική προστασία των στελεχών που εμπλέκονται στις διαδικασίες.
 
Όπως είπε, αν πιαστούν οι στόχοι των NPLs, οι τράπεζες θα έχουν περισσότερα κεφάλαια απ' όσα σήμερα. Κάλεσε δε τις τράπεζες να προχωρήσουν σε πιο ενεργητική διαχείριση.

Τα προβλήματα στα Δ.Σ. δεν πρέπει να προκαλούν ανησυχία. Τις επόμενες εβδομάδες θα αντιμετωπιστούν οι εκκρεμότητες.

γ. Κινήσεις στο χρέος στο πλαίσιο των αποφάσεων του Eurogroup θα διευκολύνουν την επιστροφή της εμπιστοσύνης. Μια μείωση του στόχου στα πλεονάσματα μετά το 2018 στο 2% είναι δυνατή αν συνδυαστεί με ήπια μέτρα που δεν φέρνουν ζημιά στους πιστωτές, όπως η επέκταση για 20 χρόνια των λήξεων.

δ. Χαλάρωση και τελικά κατάργηση των capital controls

ε. Αλλαγή στο μίγμα δημοσιονομικής πολιτικής με μείωση ορισμένων φορολογικών συντελεστών μετά το 2018 ή με περαιτέρω περικοπή δαπανών και αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου.

στ. Μείωση της ανεργίας με κατάλληλες πολιτικές απασχόλησης.

ΠΗΓΗ: Euro2day.gr