Ξεκινώντας προφανώς την προεκλογική εκστρατεία των Σοσιαλδημοκρατών σε εκδήλωσή τους στην πόλη Σάλτσμπουργκ, ο Κρίστιαν Κερν -- ο οποίος είχε αναλάβει νέος Αυστριακός καγκελάριος στις 17 Μαΐου του 2016 -- επισήμανε ως προκλήσεις για το κόμμα του, την ανεργία, την αύξηση του πραγματικού εισοδήματος, τον εκσυγχρονισμό του εκπαιδευτικού συστήματος και τη μεταρρύθμιση του συστήματος υγείας.

Ομως, όπως πρόσθεσε, "εκτός αυτών, από τους Σοσιαλδημοκράτες πρέπει να υπάρξει ενισχυμένη υποστήριξη μίας ανεκτικής κοινωνίας, με αφορμή και την αύξηση κατά 75% των ακροδεξιών ποινικών αδικημάτων στην Αυστρία μέσα στα δύο τελευταία χρόνια, για την οποία συνυπεύθυνο είναι το Κόμμα των Ελευθέρων".

"Και το κατονομάζω : είναι το Κόμμα των Ελευθέρων το οποίο ζητά από τους μαθητές να καταδίδουν τους δασκάλους τους όταν αυτοί δεν έχουν τις <πολιτικά σωστές> απόψεις, και είναι απίθανα ανησυχητικό ότι είναι ακριβώς η ίδια πολιτική δύναμη που παρέχει στα στελέχη της σεμινάρια στα οποία αυτά εκπαιδεύονται στην υποδαύλιση μίσους μέχρι ενός ορίου έτσι ώστε να μην μπορεί να επέμβει ο δικαστής", σημείωσε χαρακτηριστικά ο καγκελάριος.

Απευθύνοντας σχετικές προειδοποιήσεις, πολιτικοί παρατηρητές στην Αυστρία προβλέπουν μία διάσπαση των Αυστριακών Σοσιαλδημοκρατών -- οι οποίοι ηγούνται του έως τώρα κυβερνητικού συνασπισμού με το συντηρητικό Λαικό Κόμμα -- σε περίπτωση ενδεχόμενης κυβερνητικής συνεργασίας τους μετά τις επόμενες εκλογές, με το ακροδεξιό εθνικιστικό Κόμμα των Ελευθέρων, το μεγαλύτερο της αντιπολίτευσης που εμφανίζεται ήδη εδώ και έναν χρόνο σε όλες τις δημοσκοπήσεις ως πρώτη πλέον πολιτική δύναμη στη χώρα.

Το θέμα τέθηκε ιδιαίτερα έντονα, μετά την πρόσφατη πρώτη δημόσια συζήτηση ανάμεσα στον Κρίστιαν Κερν και στον αρχηγό των Ελευθέρων, Χάιντς-Κρίστιαν Στράχε -- τον θεωρούμενο ως σκληρότερη εκδοχή του διαβόητου πρώην αρχηγού τους, Γεργκ Χάιντερ -- για την οποία οι παρατηρητές εξέφραζαν από έκπληξη έως επιφύλαξη για το επιδεικτικά ήπιο κλίμα μεταξύ των δύο, ενώ και ο ίδιος ο καγκελάριος είχε επισημάνει χαρακτηριστικά πως "έως τώρα ποτέ δεν είχαμε μία τόσο φιλική συζήτηση".

"Ο Κρίστιαν Κερν θα πρέπει να παραμείνει μόνον στην γραμμή του Φραντς Βρανίτσκι (σ.σ. του Σοσιαλδημοκράτη καγκελάριου μεταξύ 1986 και 1997), δηλαδή διαχωρίζοντας σαφώς τη θέση του απέναντι στους Ελευθέρους, διαφορετικά η πολιτική καριέρα του θα τελειώσει πολύ σύντομα", τόνιζε με μεγάλη σαφήνεια ο διεθνώς γνωστός Αυστριακός καθηγητής πολιτικών επιστημών Άντον Πελίνκα, επισημαίνοντας πως το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα "διασώθηκε" ως πρώτη πολιτική δύναμη από το 1986 και μετά, μόνον χάρη στον πλήρη διαχωρισμό του απέναντι στο Κόμμα των Ελευθέρων.

Υπενθυμίζεται πως οι Σοσιαλδημοκράτες ηγούνται της κυβέρνησης συνασπισμού με το Λαϊκό Κόμμα από το 1986 και μετά, με εξαίρεση την περίοδο 2000-2006 που κυβερνούσε ο δεξιός-ακροδεξιός συνασπισμός υπό τον καγκελάριο Βόλφγκανγκ Σιούσελ του Λαϊκού Κόμματος, μαζί με τους Ελευθέρους του Γεργκ Χάιντερ.

Στις δηλώσεις του ο Άντον Πελίνκα προειδοποιούσε σαφέστατα πως "όποιος (σ.σ. αρχηγός των Σοσιαλδημοκρατών) εγκαταλείψει αυτή την οριοθέτηση (του Φραντς Βρανίτσκι) απέναντι στους Ελευθέρους, θα προκαλέσει σεισμό στο εσωτερικό του κόμματος", ενώ σημείωνε ότι ο ίδιος αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να εκτιμήσει εάν εντός του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος υπάρχει πλειοψηφία υπέρ μίας συνεργασίας του με τους Ελευθέρους.

Στις ίδιες τις τάξεις του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, οι "δεξιοί" Σοσιαλδημοκράτες φέρεται να ζητούν μία προσέγγιση με την (μεταξύ άλλων, άκρα αντιπροσφυγική) πολιτική του ακροδεξιού εθνικιστικού Κόμματος των Ελευθέρων, ή ακόμη και έναν συνασπισμό μαζί του, θεωρώντας οι ίδιοι πως αυτό θα ήταν η λύση για τη συνεχή μείωση της δύναμης του κόμματος τους.

Από την άλλη πάλι, η αριστερο-φιλελεύθερη πτέρυγα παραμένει πιστή στα ομόφωνα ψηφίσματα όλων των συνεδρίων του κόμματος εναντίον οποιασδήποτε συνεργασίας με το Κόμμα των Ελευθέρων και καταγγέλει την όποια συνεργασία με την ακροδεξιά ως "καταστροφική".

Πέραν τούτου, οι πολιτικοί σχολιαστές στην Αυστρία, εδώ και πολύ καιρό, ασκούν κριτική στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα για αποξένωσή του από τους ψηφοφόρους του, για επανειλημμένες αναπροσαρμογές της πολιτικής του τα τελευταία χρόνια και για βαθμιαία στροφή του προς το κέντρο και τα δεξιά.

Ως συνέπεια αυτών των εξελίξεων θεωρείται από τους ίδιους, η συνεχής συρρίκνωση του αριθμού των μελών του κόμματος που συνεχίζουν να πληρώνουν τη συνδρομή τους, τα οποία μειώθηκαν μέσα στα προηγούμενα δύο χρόνια κατά 20.000 και σήμερα ο συνολικός τους αριθμός ανέρχεται σε 205.224.

Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα Αυστρίας είχε γνωρίσει τη μεγαλύτερη άνθηση του την εποχή που ήταν αρχηγός του ο ιστορικός καγκελάριος της Αυστρίας Μπρούνο Κράισκι, ο οποίος κυβέρνησε επί 13 χρόνια με αυτοδύναμες κυβερνήσεις, στο χρονικό διάστημα 1971-1983, διαθέτοντας στη Βουλή απόλυτη πλειοψηφία άνω του 50%, όταν το Σοσιαλιστικό --αργότερα Σοσιαλδημοκρατικό-- Κόμμα του αριθμούσε το 1980 πάνω από 730.000 μέλη.

Οι διάδοχοί του, οι αρχηγοί του κόμματος και καγκελάριοι, Φρεντ Ζίνοβατς , Φραντς Βρανίτσκι, Βίκτορ Κλίμα, Αλφρεντ Γκούζενμπαουερ και Βέρνερ Φάιμαν διαθέτοντας μόνον τη σχετική πλειοψηφία, είχαν ηγηθεί από το 1983 μέχρι το 1999, και από το 2007 έως σήμερα, κυβερνήσεων συνασπισμού στην Αυστρία με το Λαϊκό Κόμμα - έπειτα από το διάλειμμα δεξιάς-ακροδεξιάς διακυβέρνησης της Αυστρίας μεταξύ 2000 και 2006.

Τον έως τώρα κυβερνητικό συνασπισμό Σοσιαλδημοκρατικού και Λαϊκού Κόμματος, κατήγγειλε την περασμένη Κυριακή ζητώντας ταυτόχρονα πρόωρες εκλογές, ο ιδιαίτερα δημοφιλής αλλά και επικρινόμενος για "άκρατο λαϊκισμό" με τις θέσεις του να συναγωνίζονται σε σκληρότητα εκείνες της ακροδεξιάς, υπουργός Εξωτερικών Σεμπάστιαν Κουρτς, έπειτα από την εκλογή του σε αρχηγό του Λαϊκού Κόμματος με πρωτοφανείς υπερεξουσίες.

Ο Σεμπάστιαν Κουρτς διαδέχεται στην αρχηγία του κόμματος τον παραιτηθέντα την περασμένη εβδομάδα από όλα τα αξιώματά του, αρχηγό του Λαϊκού Κόμματος και αντικαγκελάριο Ράινχολντ Μιτερλένερ, του οποίου την παραίτηση φέρεται να επεδίωκαν τα "σκληροπυρηνικά" κομματικά στελέχη, ευελπιστώντας πως με τον Κουρτς στην ηγεσία του θα κερδίσουν τις εκλογές και θα προχωρήσουν σε κυβερνητικό συνασπισμό με το Κόμμα των Ελευθέρων, αντί των Σοσιαλδημοκρατών.