Οι μέχρι σήμερα «εξουσίες» αμφισβητούνται και ρεύματα πολιτών κινούνται προς όλες τις κατευθύνσεις, δημιουργώντας ένα κομματικό τοπίο με ασαφή όρια, μπερδεμένο ή αντιφατικό λόγο και ποσοστά αποδοχής σε απόλυτη ρευστότητα.
Αντανακλαστικά, οι πολίτες, μπροστά σε αυτό το σκηνικό, κατά 78,7% πιστεύουν ότι «όντως δημιουργούνται προϋποθέσεις δημιουργίας νέων κομμάτων», φαινόμενο, εξάλλου, που βλέπουν ήδη να εξελίσσεται. Το σημαντικότερο, όμως, είναι πως δηλώνουν -κατά 81,4%- ότι αυτό που χρειάζεται η χώρα «είναι νέα, άφθαρτα πρόσωπα, που έχουν αποδείξει την αξία τους στην επαγγελματική και κοινωνική τους ζωή».
Άρα, μήπως η «απλή» δημιουργία νέων κομμάτων δεν είναι παρά ένα «αιμομικτικό» ανακάτεμα του ίδιου υλικού που δεν οδηγεί πουθενά; Μήπως απαιτείται ουσιαστική μετάγγιση «πρωτογενούς/φρέσκου» αίματος στην πολιτική ζωή, ακόμα και αν αυτό έμπαινε στα ήδη υπάρχοντα «σώματα/κόμματα»;
Μια τέτοια κίνηση θα αποδείκνυε τουλάχιστον ότι το εκάστοτε παρόν «σώμα/κόμμα» είναι ακόμα ζωντανό, σε επαφή με την κοινωνία και, εν τέλει, όχι τόσο «αλλοιωμένο», ώστε να αξίζει την ευθανασία.
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ
28/3/2024