Quantcast

Κορυφαίοι ιστορικοί απαντούν στη Ρεπούση

Ο Σαράντος Καργάκος και ο Κωνσταντίνος Φωτιάδης με άρθρα τους στη Realnews που στηρίζονται σε στοιχεία και ντοκουμέντα απαντούν στη βουλευτή της ΔΗΜΑΡ.

Ο ιστορικός-συγγραφέας, Σαράντος Καργάκος σε άρθρο του στη Realnews υπό τον τίτλο «Στην κυρία Ρεπούση απαντά ο Δ. Σολωμός» αναφέρει:

«Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΜΑΣ ποιητής -αν ούτος δικαιούται να ονομάζεται ούτως- στο πολύστιχο ποίημα που έγραψε με τίτλο "Εις τον θάνατον του Λόρδου Μπάιρον" αφιερώνει 5 τετράστιχα στο χορό του Ζαλόγγου (101-105).

Είναι τα εξής:

Τ?ς ?μάζωξε ε?ς τ? μέρος
το? Τσαλόγγου τ? ?κριν?
τ?ς ?λευθερι?ς ? ?ρως
κα? τ?ς ?μπνευσε χορό.

Τέτοιο πήδημα δ?ν τ? ε?δαν
ο?τε γάμοι, ο?τε χαρές,
κα? ?λλες μέσα τους ?πήδαν
?θωότερες ζωές*.
(*Εννοεί τα παιδιά που οι γυναίκες είχαν μέσα στην κοιλιά)

Τ? φορέματα ?σφυρίζαν
κα? τ? ξέπλεκα μαλλιά,
κάθε γύρο πο? ?γυρίζαν
?π? πάνου ?λειπε μιά.

Χωρ?ς γόγγυσμα κι ?ντάρα
πάρα ?κείνη μοναχά,
?πο? ?καναν μ? τ?ν κάρα,
μ? τ? στήθια, στ? γκρεμά.

Στ? ?δια ?ρη ?γεννηθ?καν
κα? τ? ?δάμαστα παιδιά,
πο? τ?ν σήμερο ?χυθ?καν
πάντα ο? πρ?τοι στ? φωτιά.

Το ποίημα γράφτηκε 21 χρόνια μετά την τραγωδία του Ζαλόγγου. Ο Σολωμός άντλησε τις πληροφορίες από τους Σουλιώτες -κυρίως Σουλιώτισσες- που είχαν κατακλύσει τα Επτάνησα μετά το 1803. Το 1824 πολλοί ήσαν οι επιζήσαντες. Κάποιος ή κάποιοι θα μπορούσαν να διατυπώσουν ενστάσεις για τα λεγόμενα του Σολωμού. Ότι ήσαν παραμύθια. Δεν το έπραξαν. Έτσι τα παραμύθια (με την κακή σημασία του όρου) τ’ άφησαν για κάποιες σημερινές θορυβομανείς υπάρξεις τού σήμερα».

Ο καθηγητής Ιστορίας του Νέου Ελληνισμού, Κωνσταντίνος Φωτιάδης, σε άρθρο του στη Realnews υπό τον τίτλο «Περιμένω τη γραπτή συγγνώμη της κ. Ρεπούση!» αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι «θα της απαντήσω όχι για ένα Ζάλογγο αλλά για πολλά που υπάρχουν στην ένδοξη ιστορία μας τα πέτρινα χρόνια της οθωμανοκρατίας. Μόνο στον Πόντο, με βάση τις έγκυρες πηγές που διαθέτουμε έως σήμερα, έχουμε τουλάχιστον τέσσερις περιπτώσεις ανάλογων ηρωικών πράξεων».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΦΩΤΙΑΔΗ

Καθηγήτρια σε χρόνο ρεκόρ

«Παντού βλέπαμε πτώματα»