Παρατηρήσεις από τον αέρα και υποβρύχιες επιθεωρήσεις επέτρεψαν στους ερευνητές του πανεπιστημίου Τζέιμς Κουκ της Τάουνσβιλ (βορειοανατολική Αυστραλία), στην πολιτεία Κουίνσλαντ, να διαπιστώσουν ότι μόνο το 7% του Μεγάλου Κοραλλιογενούς Υφάλου έχει διαφύγει της λεύκανσης, η οποία μπορεί να είναι μοιραία για τα κοράλλια.

Αυτό το φαινόμενο ατροφίας και μαρασμού μεταφράζεται στην απώλεια του χρώματος των κοραλλιών. Προκαλείται από την άνοδο της θερμοκρασίας των υδάτων, που επιφέρει την απομάκρυνση συμβιωτικών φυκιών τα οποία δίνουν στα κοράλλια το χρώμα τους και τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζονται.

Οι ύφαλοι μπορούν να αποκατασταθούν, αν το νερό κρυώσει και πάλι, όμως μπορεί επίσης να πεθάνουν, αν το φαινόμενο επιμείνει.

"Δεν είχαμε δει ποτέ στο παρελθόν λεύκανση σε τέτοιο βαθμό", δήλωσε ο καθηγητής Τέρι Χιούζ, υπεύθυνος της εθνικής ομάδας εργασίας που έχει δημιουργηθεί για τη λεύκανση των κοραλλιών και συντονίζει τις εργασίες μιας δεκαριάς κέντρων έρευνας για το φαινόμενο αυτό.

Η ζημιά ποικίλλει από το νότιο τμήμα του Υφάλου, όπου τα κοράλλια αναμένεται ότι θα έχουν τη δυνατότητα να αποκατασταθούν σύντομα, και στο βόρειο τμήμα του, όπου οι συνέπειες είναι πολύ σοβαρές.

Από τους 911 υφάλους που μελετήθηκαν, μόνο 68 έχουν διαφύγει της λεύκανσης, η οποία παρατηρείται επίσης και σε άλλες ζώνες της χώρας, όπως στον κόλπο του Σίδνεϊ (ανατολικά) και στην πολιτεία της Δυτικής Αυστραλίας, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο.

Ο Άντριου Μπέιρντ, του πανεπιστημίου Τζέιμς Κουκ, δήλωσε ότι η λεύκανση που παρατηρείται είναι το σύμπτωμα ενός παγκόσμιου προβλήματος.

"Είναι ένα πρόβλημα που δεν αφορά μόνο την Αυστραλία", δήλωσε επκαλούμενος πληροφορίες που κάνουν λόγο για μαρασμό κοραλλιών στην Ινδονησία ή ακόμη και στις Μαλδίβες.

"Περιμέναμε εδώ και κάποιο καιρό ένα πολύ σοβαρό επεισόδιο λεύκανσης" στην Αυστραλία, δήλωσε. "Πιστεύω πως τώρα το βλέπουμε".

"Το ερώτημα που μπορούμε να θέσουμε είναι: πόσα επεισόδια αυτού του είδους μπορούν να αντέξουν τα κοράλλια; Κατά τη γνώμη μου, όχι πολλά".