Ο Ζ. Κ. Γιούνκερ ανακοίνωσε πως ακύρωσε, μάλιστα, την έκτακτη σύνοδο του eurogroup στις 13 του μήνα, γιατί η τρόικα δεν θα έχει ως τότε ετοιμάσει την έκθεση συμμόρφωσης. Στο ίδιο κλίμα και ο Όλι Ρεν, απέφυγε να δεσμευτεί για το τελικό ύψος του ελλείμματος που θα παρουσιάσει η χώρα το 2011, αν και απαντώντας σε ερώτηση του real.gr, εμφανίστηκε έτοιμος να δει και το 8,5% του κ. Βενιζέλου, όχι όμως και να το αποδεχθεί. Ο Ζ. Κ. Γιούνκερ θεωρεί πως η δόση θα φτάσει στη χώρα το Νοέμβριο και ως τότε έχει ελληνικές διαβεβαιώσεις ότι η κυβέρνηση μπορεί να τα βγάλει πέρα.

Ο Οκτώβρης στο Λουξεμβούργο, όπως όλα δείχνουν μάλλον δεν έχει και την καλύτερη σημειολογία για την ελληνική οικονομία. Εκεί ο κ. Παπακωνσταντίνου το 2009 ανακοίνωσε την υπέρβαση του ελλείμματος, το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε το 2010, ενώ και πάλι το 2011 οι υπουργοί οικονομικών του ευρώ άκουσαν μια παρόμοια ανακοίνωση από τον κ. Βενιζέλο. Το 8,5% δεν ήταν ένα ποσοστό που οι υπόλοιποι 16, ο επίτροπος Ρεν και ο κεντρικός τραπεζίτης Τρισέ άκουσαν με ικανοποίηση. Πριν από τον κ. Βενιζέλο, ο επίτροπος Ρεν είχε ήδη ενημερώσει τα μέλη του eurogroup για τα ευρήματα της τρόικας και τις παλινωδίες στην εφαρμογή του μνημονίου. Ρεν, Τρισέ και 16 υπουργοί ζήτησαν από τον κ. Βενιζέλο να μη χάσει ούτε μια μέρα, να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια να πετύχει έλλειμμα 17 δισ. ευρώ για το τρέχον έτος και να χρησιμοποιήσει ως μέθοδο τη συρρίκνωση του κράτους. Οι εταίροι και η Κομισιόν είναι εμφανώς δυσαρεστημένοι που η εργασιακή εφεδρεία μέχρι στιγμής παρουσιάζεται ως μια «προ-σύνταξη», ενώ τους προκαλεί οργή το γεγονός ότι, για την τρόικα, όλα τα θέματα που ήταν ανοικτά τον Οκτώβρη του 2010, παραμένουν ανοικτά και τον Οκτώβρη του 2011: «Δεν είναι δυνατόν, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία να μπορούν να εφαρμόσουν ένα πρόγραμμα και η Ελλάδα να μην μπορεί».

Η Αυστριακή υπουργός οικονομικών κ. Μ. Φέκτερ, που κατά τα λοιπά είχε φτάσει στο Λουξεμβούργο με τις καλύτερες προθέσεις έφτασε να αναφωνήσει: «Φτάνει πια, δε δίνουμε άλλα λεφτά. Πως θα πάω στους φορολογούμενους και θα τους πως να βάλουν το χέρι στην τσέπη;». Αντίστοιχη επιφύλαξη εξέφρασε και ο Ολλανδός υπουργός Γιαν ΝτεΚέες Γιάχερ, η Φινλανδή κ. Ουρπιλάινεν και σε μικρότερο βαθμό ο κ. Σόιμπλε.

Ενώ το κλίμα πήγαινε από το κακό στο χειρότερο, τα πράγματα μπήκαν στη θέση τους μόνο όταν ο Ζ. Κ. Τρισέ παρενέβη και ζήτησε από τους πάντες να προσέχουν τι λένε: «Σταματήστε να μιλάτε για την Ελλάδα, δεν καταλαβαίνετε ότι δημιουργείτε πρόβλημα; Η κρίση είναι κρίση της ευρωζώνης!». Αυτά φέρεται να είπε ο κεντρικός τραπεζίτης.

Το αποτέλεσμα της «κρίσης» στο συμβούλιο ήταν να αποφασιστεί ότι δεν υπάρχει χρονικός ορίζοντας (η 13η Οκτωβρίου) για την απόφαση για τη δόση. Η διαπραγμάτευση με την τρόικα θα κρίνει τα πάντα και θα συνεχιστεί όσο χρειάζεται για να πεισθεί η Ελλάδα να εφαρμόσει το πρόγραμμα. Ο επίτροπος Ρεν εξέφρασε, πάντως, μια ρεαλιστική δυσπιστία για το αν και κατά πόσο η κατάσταση μέσα στο 2011 μπορεί να σωθεί. Πηγή της Κομισιόν επεξηγούσε, βέβαια, ότι αυτή η επιφύλαξη του κ. Ρεν δεν συνιστά επ’ ουδενί χαλάρωση.

Κατά τη συνέντευξη τύπου, ο Ρεν ξεκαθάρισε ότι το μέρος της απόκλισης που οφείλεται στην κακή εφαρμογή των αποφάσεων πρέπει να καλυφθεί πάραυτα, ενώ και ο Γιούνκερ με σκληρή γλώσσα υπενθύμισε στο ακροατήριο ότι το συμβούλιο απαιτεί από την Ελλάδα να τα βρει με την τρόικα. Και οι δύο επεσήμαναν ότι πολλά πρέπει να γίνουν για το 2013 και 2014, ενώ ό,τι δεν καταφέρουμε το 2011 περνάει αυτομάτως στο 2012.

Η συζήτηση για την κατάσταση στην Ελλάδα πήρε τόσο χρόνο που ο πρόεδρος Γιούνκερ άλλαξε την ημερήσια διάταξη και ενέταξε στην ίδια συζήτηση και το θέμα της κρίσης χρέους, το μέλλον του EFSF και την εξέλιξη των αποφάσεων της 21ης Ιουλίου. Αυτό που ακολούθησε έμοιαζε περισσότερο σε brainstorming παρά σε συζήτηση συμβουλίου. Όπως ήταν αναμενόμενο, εκφράστηκε για πρώτη φορά επισήμως η εκτίμηση πως το haircut της 21ης Ιουλίου υπολογίστηκε με άλλο έλλειμμα, άλλο χρέος, άλλες προβλέψεις για ανάπτυξη, ανεργία κ.ο.κ. Συνεπώς, καλό θα ήταν να ξαναγίνουν κάποιοι υπολογισμοί, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ο Γιούνκερ ήταν ξεκάθαρος για το γεγονός ότι τα ποσοστά της συμμετοχής των ιδιωτών πρέπει να επανεξεταστούν.

Σε αυτό το κλίμα και με την απόφαση της 21ης Ιουλίου ανοικτή, πέρασε σε δεύτερη μοίρα η κατ' αρχήν συμφωνία για τις Φινλανδικές εγγυήσεις και ο διορισμός του κ. Άσμουσεν στη θέση του κ. Σταρκ στο ΔΣ της ΕΚΤ. Σε σχέση με τις Φινλανδικές εγγυήσεις έγινε γνωστό ότι δεν θα καθιστούν το μερίδιο της Φινλανδίας στο δάνειο προτιμησιακό (αυτό το ρόλο έχει μόνο το μερίδιο του ΔΝΤ, άρα είναι και το μόνο διεθνώς εγγυημένο και εξοφλούμενο), ενώ θα απομειώνουν και τα κέρδη από τη διαφορά των επιτοκίων (σημειωτέον η Φινλανδία δανείζεται με αξιολόγηση ΑΑΑ).

Την πολύπλοκη διαδικασία ανταλλαγής ελληνικών ομολόγων που θα επενδυθούν και αποδοθούν στη Φνιλανδία με 15ετές πάγωμα ανέλυσε ο Κλάους Ρεγκλινγν του EFSF που χειρίστηκε τη διαπραγμάτευση. Γιούνκερ και Ρεν διαβεβαίωσαν ότι αν και η συμφωνία είναι ανοικτή σε όλους, «κανείς δεν είναι διατεθειμένος να τη χρησιμοποιήσει».