Quantcast

Η Ιστορία αναμένει!

ΕΚΠΝΕΟΝΤΑΣ ο Αύγουστος, επαναφέρει τη χώρα στους συνήθεις ρυθμούς της και την κοινωνία στην καθημερινότητά της.
ΕΚΠΝΕΟΝΤΑΣ ο Αύγουστος, επαναφέρει τη χώρα στους συνήθεις ρυθμούς της και την κοινωνία στην καθημερινότητά της. Οι μικρές «ανάσες», όσων κατάφεραν να αποδράσουν από την άχαρη πραγματικότητα που όλοι ζούμε χρόνια τώρα, «κόβονται» απότομα και άντε πάλι οι έννοιες για την εξόφληση των λογαριασμών που συσσωρεύτηκαν κάτω από τις πόρτες των σπιτιών και τις γραμματοθυρίδες για να θυμίσουν -λες- σε όσους ξεχάστηκαν ότι… κεφάλια μέσα. Ο,τι κοιμόταν ξυπνάει και ό,τι κρυβόταν εμφανίζεται: Η μείωση στις επικουρικές συντάξεις, η νέα φοροεπιδρομή και όλα όσα συνθέτουν την… ανακούφιση του ελληνικού λαού από το τέλος των μνημονίων που ανερυθρίαστα επικαλείται η κυβέρνηση.

Μέσα σε αυτό το κλίμα, οι πολιτικές ηγεσίες μετράνε τα κουκιά τους, σχεδιάζουν συμπράξεις, προετοιμάζουν συμμαχίες και εκπονούν μελέτες για τη δημιουργία μεγάλων σχηματισμών που θα διεκδικήσουν την εξουσία όποτε γίνουν εκλογές ή θα αποφύγουν τις εκλογές εκλέγοντας νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή, οπότε η εξουσία παραμένει στα χέρια αυτών που την έχουν και σήμερα. ΔΗΜΑΡ και ΠΑΣΟΚ προετοιμάζουν Συνέδρια, ενώ ο Ευάγγελος Βενιζέλος οραματίζεται τη Δημοκρατική Παράταξη, η οποία, αν και εφόσον δημιουργηθεί, θα επιχειρήσει να «ρίξει» την κυβέρνηση στην οποία μετέχει ο ίδιος ως αντιπρόεδρός της και υπουργός Εξωτερικών.

Μια ενιαία παράταξη των αριστερών δημοκρατικών δυνάμεων είναι αναμφιβόλως απαραίτητη. Τούτο είναι παλλαϊκό αίτημα δεκαετιών που ουδέποτε επιχειρήθηκε να υλοποιηθεί με σωστό και ειλικρινή τρόπο.
 
Αν είναι να γίνει τώρα, ας γίνει από και με τις δυνάμεις που έχουν και μπορούν να καταθέσουν την «άλλη πρόταση», εκείνη δηλαδή που θα απελευθερώσει την κοινωνία από όσα την έχουν εξαθλιώσει. Διότι αν οι «προοδευτικές» δυνάμεις που φιλοδοξούν μέσω νέων κομμάτων ή συνεργασιών να κυβερνήσουν εφαρμόζουν την ίδια αντιλαϊκή πολιτική που και η παρούσα κυβέρνηση ακολουθεί, τότε -πιστέψτε με- μια χαρά την κάνει τη… δουλειά ο Σαμαράς και κανένας λόγος δεν υπάρχει να αλληλοδουλευόμαστε.

Ναι, λοιπόν, στη μεγάλη και αληθινή Παράταξη της Αριστεράς και του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού (όπως κι αν ονομαστεί), της οποίας θα ηγηθούν και στην οποία θα μετάσχουν στελέχη του χώρου που έχουν τα εχέγγυα και τα εφόδια γι’ αυτό το ιστορικά επιβεβλημένο εγχείρημα. Οι προϋποθέσεις υπάρχουν και είναι ελπιδοφόρες. Η ανυστερόβουλη συμμετοχή και η απόσταση από ηγεμονισμούς και θεσιθηρίες είναι το ζητούμενο. Η κοινωνία ελπίζει και η Ιστορία αναμένει!