Με δεδομένο ότι οι κομματικοί υπάλληλοι έμεναν απλήρωτοι και παρ’ όλες τις παχυλές κρατικές επιδοτήσεις, τα κόμματα εξουσίας χρωστούν δεκάδες εκατομμύρια σε τράπεζες, το ερώτημα «πού πήγαιναν τα εκατομμύρια της Siemens» είναι εύλογο.
 
Οι Γερμανοί βαφτίζουν τα μαύρα λεφτά «δωρεά», αν και καταδικαστική απόφαση εξέδωσαν και αναγνωρίζουν ότι στόχος ήταν να επηρεαστούν όσοι έπρεπε, ώστε να τρέξουν οι δουλειές της Siemens. Η ελληνική Δικαιοσύνη χαμένη στη μετάφραση «μένει στο δωρεά».

Ομως, στα ελληνικά η παράνομη επί πληρωμή διαμεσολάβηση ονομάζεται μίζα. Το να βαφτίζει κανείς τη μίζα... δωρεά είναι ανάλογο με την παροιμιώδη υποκρισία των μοναχών που βάφτιζαν το κρέας... ψάρι. Στόχος και στις δυο περιπτώσεις είναι να μην τιμωρηθεί η αμαρτία. Τα συγχωροχάρτια όμως καταργήθηκαν και το να σου σερβίρουν το γουρούνι για τσιπούρα δεν τρώγεται με τίποτα. Οι αντιδράσεις δεν είναι απλώς εύλογες. Είναι αλλεργικές...

ΥΓ.: Ο άντρας μου είναι κερατάς κι εγώ καλή γυναίκα...