Έχοντας προίκα τις άριστες κριτικές και το δυνατό χειροκρότημα του μεγάλου αριθμού θεατών, οι οποίοι την παρακολούθησαν στην Αθήνα, η παράσταση παρουσιάζεται σε σύλληψη, μουσική και σκηνοθεσία της συνθέτριας πιανίστα και με πολλούς δίσκους στο ενεργητικό της Σοφίας Καμαγιάννη. Να θυμηθούμε ότι η Σοφία Καμαγιάννη έχει κατακτήσει ήδη το κοινό της συμπρωτεύουσας με τη μουσική της για τους Πέρσες στο ΚΘΒΕ το 2014.

Με κύριο «σώμα» τον λόγο της Κικής Δημουλά και όχημα τη μουσική, η Σοφία Καμαγιάννη χτίζει μια παράσταση η οποία επιχειρεί να αγγίξει πολύπλευρα τον θεατή. Έχοντας ακριβό δώρο τη φωνή της ποιήτριας (εκτός από τις απαγγελίες της Κικής Δημουλά, θα ακουστεί σε απρόσμενες ηχογραφήσεις στίχων της που αποτελούν έναν μη συνηθισμένο τρόπο ακρόασης της ποίησης) η παράσταση σε συνδυασμό με ένα μουσικό ? ηχητικό κόσμο, προσκαλεί σε ένα κολλάζ αισθήσεων.

Τρία πρόσωπα πρωταγωνιστούν στο έργο, πρόσωπα που εμπεριέχουν το ένα το άλλο, είναι σε διαρκή αλληλεπίδραση και σύνδεση και συναποτελούν το πρόσωπο της κεντρικής ηρωίδας. Επικοινωνούν πέρα από τον χρόνο, «απ΄ τον μέσα ουρανό μιας μνήμης» αλλά εκφράζονται με διαφορετικό τρόπο.

Η «ανάγκη για χειροπιαστά πράγματα?» αποτυπώνεται, μέσω της πρόζας, σε ένα πρόσωπο, την α' ηθοποιό, (Γιώτα Φέστα) που βιώνει τη ρεαλιστική πραγματικότητα, με ανοιχτούς πάντα αισθητήρες.

Μάλιστα, η β' ηθοποιός (Θεοδοσία Σαββάκη) και ερμηνεύτρια των τραγουδιών κινείται σε ένα πιο φαντασιακό κόσμο όπου το τραγούδι και οι μουσικές μετασχηματίζουν το νόημα του ποιητικού λόγου.

Η ηχογραφημένη και ηλεκτρονικά επεξεργασμένη φωνή της ποιήτριας, ως ένα άλλο κομμάτι του εαυτού της ηρωίδας, μας μεταφέρει σε έναν κόσμο πιο εξωλογικό, ονειρικό, ασυνείδητο.