Quantcast

Μια ταινία μαθητών της Καβάλας που υμνεί τον ανθρωπισμό

Διήγημα του Γ. Μαγκλή γίνεται αφορμή για φιλμ μικρού μήκους, με τα παιδιά να στέλνουν μήνυμα αγαστής συνύπαρξης με τους πρόσφυγες.
Όταν μια μαθητική ταινία μικρού μήκους υμνεί τον ανθρωπισμό και ταυτόχρονα γίνεται αφορμή έντονου προβληματισμού για τη σημερινή κατάσταση που βιώνουν οι Έλληνες εν μέσω οικονομικής και προσφυγικής κρίσης, τότε το αποτέλεσμα δεν μπορεί πάρα να επιβραβεύεται και, μάλιστα, από το υπουργείο Παιδείας.

Πηγή έμπνευσης για το φιλμ αποτέλεσε το διήγημα «Γιατί;» του Έλληνα συγγραφέα και πεζογράφου Γιάννη Μαγκλή που προέρχεται από τη συλλογή διηγημάτων του με το γενικότερο τίτλο «Δεν υπάρχουν αμαρτωλοί» (1956).

Μέσα από αυτό το κείμενο, όπου αποτυπώνεται η μάχη του ανθρώπου με τον ίδιο του τον εαυτό ανάμεσα στο «θέλω» και το «πρέπει», το «καλό» και το «κακό», μια ομάδα μαθητών του 6ου Γενικού Λυκείου Καβάλας κατάφεραν να προκαλέσουν το ενδιαφέρον μικρών και μεγάλων, δημιουργώντας μια ταινία μικρού μήκους και κάνοντας όλους μας κοινωνούς αυτής της μάχης του ανθρώπου με τον άνθρωπο, όταν μυαλό και σώμα κατακλύζεται από πληθώρα συναισθημάτων.

Η εμπειρία και η επιβράβευση

Το τελευταίο, δηλαδή η αποτύπωση των συναισθημάτων, στα πρόσωπα των δυο νέων πρωταγωνιστών που συμμετείχαν στην ταινία μικρού μήκους ήταν και το πιο δύσκολο σημείο αυτής της πνευματική δημιουργίας, όπως λέει στο Αθηναϊκό Πρακτορείο ο 16χρονος μαθητής της β’ τάξης Λυκείου Γιάννης Παπαδόπουλος, ένας εκ των πρωταγωνιστών.
 
«Μέσα σε οχτώ λεπτά», σημειώνει, «έπρεπε να περιγράψουμε με τα μάτια και τις εκφράσεις του προσώπου μας όσα έλεγε ο συγγραφέας στο διήγημά του. Τι αισθάνεται, τι νιώθει, να εκφράσουμε το μίσος, τη μετάνοια, τη θλίψη, την καταπίεση, τον φόβο. Συναισθήματα ανθρώπινα που αναδεικνύονται μέσα από το κείμενο του Γιάννη Μαγκλή».

Ο 16χρονος μαθητής χαρακτηρίζει πρωτόγνωρη την εμπειρία που έζησε μαζί με όλη την ομάδα των συμμαθητών του για τη δημιουργία της ταινίας, η οποία κέρδισε το Βραβείο Εγγραμματισμού στα Μέσα που απονεμήθηκε από την Εκπαιδευτική Τηλεόραση του Υπουργείου Παιδείας, στο 20ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους και στη 17η Ευρωπαϊκή Συνάντηση Νεανικής Οπτικοακουστικής Δημιουργίας – CAMERA ZIZANIO.

Στον δρόμο προς το σχολείο, ο Νικόλας, συναντά ένα παιδί των φαναριών, ένα μετανάστη, για κάποιους έναν «εχθρό» και ποτισμένος από φόβο και μίσος για τον «άλλο», εύχεται τον θάνατό του.
 
Η συνέχεια εξελίσσεται μέσα στη σχολική τάξη, όπου, στο μάθημα της λογοτεχνίας, οι μαθητές ακούνε το διήγημα του Γιάννη Μαγκλή με τίτλο «Γιατί;»

Τότε τα συναισθήματα ντύνονται με εικόνες, με πρωταγωνιστές δυο μαθητές και την τεχνική υποστήριξη όλης της ομάδας.

Μία πρωτοβουλία μαθητών και εκπαιδευτικών στην Καβάλα για τον ρόλο της πολυγλωσσίας

Η ταινία γυρίστηκε στο περιβαλλοντικό μονοπάτι της Παλιάς Καβάλας και το μοναδικής ομορφιάς φυσικό περιβάλλον αναδεικνύει όλα τα συναισθήματα που κυριεύουν τον άνθρωπο μπροστά στην εικόνα του «εχθρού».

Ο 16χρονος Μανώλης Κέλλης, μαθητής της β’ τάξης λυκείου, ο δεύτερος εκ των πρωταγωνιστών, υπογραμμίζει ότι μέσα από την ταινία θέλησαν να καταγράψουν μια πραγματικότητα, που βίωσαν και βιώνουν όλοι οι Έλληνες μετά την εισροή προσφύγων στην πατρίδα τους και την εχθρική ματιά, με την οποία τους κοιτούν ορισμένοι.

Η Καβάλα, μια πόλη με πολύ έντονο το προσφυγικό στοιχείο στο ιστορικό περιελθόν της, φιλοξενεί σήμερα έναν αριθμό προσφυγών, που όμως αγκαλιάστηκαν από την τοπική κοινωνία, τους φορείς και τις αρχές.

Ωστόσο, ο Μανώλης σημειώνει ότι υπάρχουν πάντα συναισθήματα που δηλητηριάζουν την ανθρώπινη ψυχή και μεταμορφώνουν τον άνθρωπο, κάνοντάς τον να σκέφτεται το χειρότερο για τον συνάνθρωπό του, το πρόσφυγα, κι αυτές οι σκέψεις κάποιες φορές εκδηλώνονται βίαια.

Η ταινία μικρούς μήκους των παιδιών κέρδισε και το βραβείο μοντάζ στον πανελλήνιο διαγωνισμό Film Makers, που διοργάνωσε πέρυσι η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της Β’ Αθήνας. Η δημιουργική ομάδα, στην οποία συμμετείχαν συνολικά 15 μαθητές, αποτελείται από τους: Αντωνίου Μαρία, Σοφιανόπουλο Σωτήρη, Δακίδη Κωνσταντίνο, Τσαρτσίου Χρήστο, Ζιώτα Έφη, Τσούνι Κέιβιν, Κέλλη Μανώλη, Χάιτα Νικόλαο, Νοτάκη Ορέστη, Χριστίδη Πρόδρομο, Νταμπαλή Γιώργο, Ασβεστά Όλγα, Παπαδόπουλο Γιάννη και Λαγουδάρη Θάνο.

Ο Θάνος Λαγουδάρης, μαθητής της β’ τάξης λυκείου, ήταν αυτός που ανέλαβε το τεχνικό κομμάτι της ταινίας κάνοντας τα γυρίσματα και το μοντάζ.

Μάλιστα, δεν κρύβει την ικανοποίηση που ένιωσε συμμετέχοντας σε αυτή τη συλλογική προσπάθεια, που οδήγησε στη δημιουργία μιας ταινίας με ποικίλα μηνύματα.

Στήριξη της μαθητικής προσπάθειας

Την ανάγκη στήριξης της μαθητικής προσπάθειας επισημαίνει ο διευθυντής του 6ου Γενικού Λυκείου Καβάλας, Δανιήλ Εμμανουηλίδης, που μαζί με τους συναδέλφους του εκπαιδευτικούς, Βασίλη Κουκούδη και Γιώργο Παπαδόπουλο, παρότρυναν τα παιδιά να φέρουν σε πέρας την απόφασή τους για τη δημιουργία μιας ταινία με βαθύτερους συμβολισμούς.

«Η ταινία Γιατί;», σημειώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Εμμανουηλίδης, έγινε στο πλαίσιο του προγράμματος Αγωγή Σταδιοδρομίας «σε μια προσπάθεια τα παιδιά να γνωρίσουν διάφορα επαγγέλματα, όπως του κινηματογραφιστή, του ηθοποιού κ.ά., ωστόσο το αποτέλεσμα δεν σας κρύβω μας εντυπωσίασε όλους εδώ στο σχολείο. Τα παιδιά έκαναν εξαιρετική δουλειά και το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι ότι κατάφεραν να δώσουν το δικό τους στίγμα, να στείλουν τα δικά τους μηνύματα, να μεταφέρουν το περιεχόμενο του διηγήματος στη σημερινή κατάσταση και να το προσαρμόσουν με απόλυτη επιτυχία. Όλοι μας νιώθουμε υπερήφανοι για τους παιδιά γιατί πραγματικά φάνηκε η ωριμότητά τους και η θετική τους σκέψη και πώς αντιλαμβάνονται την παρουσία των προσφύγων στην ελληνική κοινωνία, στην τοπική κοινωνία της Καβάλας, της πόλης τους».

Τις δυσκολίες που είχε η προσαρμογή του διηγήματος στο προσφυγικό ζήτημα που απασχολεί τη σύγχρονη ελληνική κοινωνία, επισημαίνει η 16χρονη Έφη Ζιώτα, η οποία συμμετείχε στη δημιουργική ομάδα, σημειώνοντας:

«Πολλές φορές αναλογιστήκαμε για τα παιδιά των φαναριών που θα έπρεπε να είναι στο σχολείο και όχι στους δρόμους. Το πώς ο καθένας από εμάς αντιμετωπίζει και δέχεται τους πρόσφυγες στη ζωή του έχει να κάνει με τον χαρακτήρα του, με την παιδεία που λαμβάνει. Πάντως, μαθαίνω από συμμαθητές μου σε σχολεία που έχουν επαφή με πρόσφυγες μαθητές που πάνε εκεί σχολείο, ότι δεν υπάρχουν ακραίες αντιδράσεις και αυτό είναι καλό».

Μια δραστήρια σχολική κοινότητα

Ο 17χρονος Νίκος Χάιτας, μαθητής της γ’ τάξης λυκείου, ο οποίος συμμετείχε επίσης στη δημιουργική ομάδα, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ επισημαίνει ότι με την ολοκλήρωση της ταινίας και την προβολή της από το κανάλι του σχολείου στο youtube «μετρήσαμε αντιδράσεις και σχόλια. Για κάποιους άλλαξε όλη η κοσμοθεωρία που είχαν για τους πρόσφυγες και κάποιοι είπαν ότι η ανθρωπιστική κρίση είναι κρίση παιδείας για το πώς αντιμετωπίζουμε τους άλλους».

Ο Νίκος, πάντως, πιστεύει ότι οι πρόσφυγες έχουν ανάγκη να τους αγαπήσουμε, «χρειάζονται τη βοήθειά μας, οι πρόσφυγες έχουν ανάγκη την παιδείας μας και το ερώτημα είναι γιατί να μην τους τη δώσουμε. Κέρδος θα έχουμε κι εμείς και αυτοί».

Το 6ο Λύκειο Καβάλας είναι, σήμερα, μία από τις πιο δραστήριες σχολικές κοινότητες με συμμετοχή σε πολλά ευρωπαϊκά προγράμματα ERASMUS και αντίστοιχα εκπαιδευτικά ταξίδια, διαθέτει ομάδες δημιουργικής έκφρασης, οι μαθητές του σχολείου συμμετέχουν σε πολλές εκπαιδευτικές δράσεις και το σχολείο έλαβε αρκετές τιμητικές διακρίσεις από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς για τα όσα σημαντικά έχουν επιτύχει τα παιδιά όλα αυτά χρόνια.

Το μαρτυρούν εξάλλου οι δεκάδες έπαινοι, τα πολλά αναμνηστικά από την Ελλάδα και το εξωτερικό, οι άριστα ταξινομημένοι φάκελοι των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, όπου συμμετείχαν τα παιδιά, οι εκατοντάδες φωτογραφίες… Όλα όλα μαζί εκτίθενται στις προθήκες και τους τοίχους του σχολείου. Το 6ο Λύκειο Καβάλας είναι μια ζωντανή σχολική κοινότητα, όπου μαθητές και εκπαιδευτικοί μοιράζονται εμπειρίες, προβληματισμούς και την κοινή επιθυμία για δημιουργία και επικοινωνία.