Quantcast

Onassis fast forward festival 5 - The nature museum

Φεστιβαλ εντός και εκτός στέγης...
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΣΤΕΓΗΣ

ONASSIS FAST FORWARD FESTIVAL 5 – ATHENS

THE NATURE MUSEUM

Robert Zhao Renhui

2-16 Μαΐου 2018 | Δευτέρα-Παρασκευή: 16:00-21:00 | Σάββατο-Κυριακή: 10:00-11:00 & 14:00-18:00
Δεριγνύ 15, Πλατεία Βικτωρίας

Ξεναγήσεις: 2, 5, 6, 12, 13 & 16 Μαΐου
Κατάλληλο για θεατές 14+

Η Φύση εισβάλλει στα Πατήσια. Τα δωμάτια μιας παλιάς αθηναϊκής κατοικίας της Πλατείας Βικτωρίας φιλοξενούν ένα ιδιότυπο Μουσείο της Φύσης. Εκεί, επί της οδού Δεριγνύ 15, ένας πολυβραβευμένος εικαστικός από τη Σιγκαπούρη, σε συνεργασία με Έλληνες ειδικούς, στήνει μια περιπετειώδη εικαστική εγκατάσταση για την άγνωστη χλωρίδα και πανίδα της Αθήνας.

Ξέρετε τι είναι ο λύγκας και πως κάποτε ζούσε στην Αθήνα; Πως εκεί όπου τα ποτάμια εξαφανίστηκαν για να αναδυθούν λεωφόροι, μια άλλη, άγρια ζωή και βλάστηση κυλούσε (και ακόμη κυλά) κάτω από το βάρος των οικονομικών, κοινωνικών και πνευματικών κρίσεων; Πως η βασίλισσα Αμαλία έπαιξε καθοριστικό ρόλο στον εξωτισμό του Εθνικού Κήπου; Πως ο αείλανθος, ένα καλλωπιστικό δέντρο που ήρθε στην Αθήνα από τη Νοτιοανατολική Ασία αποτελεί, από τα μέσα του 19ου αιώνα, απειλή για κάθε άλλη μορφή αθηναϊκής βλάστησης εξαιτίας των τοξικών ουσιών που παράγει; Στο πλαίσιο του Onassis Fast Forward Festival 5 – Athens, ένα ιδιότυπο Μουσείο της Φύσης, το The Nature Museum, ορθώνεται από 2 έως 16 Μαΐου σε μια παλιά αθηναϊκή κατοικία στο κέντρο της πόλης, στην οδό Δεριγνύ 15 στην Πλατεία Βικτωρίας, για να μας αφηγηθεί τέτοιες ιστορίες. Ιστορίες για τα χαμένα ποτάμια της Αθήνας, για το επεκτατικό Δέντρο του Παραδείσου, για τους πράσινους παπαγάλους που όλοι κάπου έχουμε δει να φωλιάζουν, για είδη-εισβολείς και για άλλα είδη που ζουν στο όριο της επιβίωσης.
Ο διακεκριμένος εικαστικός Ρόμπερτ Ζάο Ρενχούι και ένας φορέας με έδρα τη Σιγκαπούρη, το Ινστιτούτο Κριτικών Ζωολόγων (Institute of Critical Zoologists, ICZ), συνεργάστηκαν για τη συγκρότηση αυτού του ιδιότυπου μουσείου, με καθηγητές φυσιολογίας, φυσικής ιστορίας, βοτανικής και ζωολογίας από το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), το Μουσείο Ζωολογίας, τον Σύλλογο Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής ΑΝΙΜΑ και άλλους φορείς. Κοινός στόχος; Μια συναρπαστική εμπειρία περιπλάνησης στην άγνωστη ζούγκλα των Αθηνών, με αφετηρία ένα παλιό κτίριο- ορόσημο μιας άλλης ζούγκλας – της αστικής.
Δύο πρόσωπα-κλειδιά «κρύβονται» πίσω από όλα: η καλλιτέχνης και επιμελήτρια Κατερίνα Ζαβάκου και ο Αθηναίος συλλέκτης και ερασιτέχνης φυσιοδίφης Γιώργος Χαρωνίδης, ο οποίος αφιέρωσε σχεδόν πενήντα χρόνια της ζωής του καταγράφοντας τον φυσικό κόσμο της Αθήνας. Η προσωπική συλλογή του συγκροτεί το Μουσείο της Φύσης της οδού Δεριγνύ. Εικόνες αρχείου και ταριχευμένα ζώα, φωτογραφίες και ιστορικά κείμενα, έργα τέχνης, αλλά ακόμη και ακτινογραφίες τραυματισμένων πτηνών εκτίθενται εκεί, σε επιμέλεια της Κατερίνας Ζαβάκου. Τα εκθέματα συνυφαίνουν την ελάχιστα γνωστή ιστορία της βιοποικιλότητας της Αθήνας και, μαζί, την ανεξέλεγκτη αστικοποίησή της. Ιστορίες αληθινές και άλλες, λιγότερο αληθινές αλλά εξίσου συναρπαστικές, συγκροτούν το σύμπαν αυτού του αντι-ακαδημαϊκού μουσείου που «ζωντανεύει» με ξεναγήσεις και διαλέξεις-περφόρμανς, που δημιουργήθηκαν σε συνεργασία με τον θεατρικό συγγραφέα Joel Tan.



Συντελεστές
Σύλληψη: Robert Zhao Renhui
Συγγραφή & Δραματουργία: Joel Tan
Έρευνα & Δραματουργική Επεξεργασία: Θεοδώρα Καπράλου
Σύμβουλος στην Έρευνα: Δρ Αλέκα Μελιάδου, ειδική σε θέματα διαχείρισης φυσικού περιβάλλοντος
Ηθοποιός: Αμαλία Καβάλη

Με την ευγενική υποστήριξη του Ζωολογικού Μουσείου του Πανεπιστημίου Αθηνών



Ιδιαίτερες ευχαριστίες: Στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ) και στον Καθηγητή Συγκριτικής Φυσιολογίας Ζώων – Οικοφυσιολογίας και διευθυντή του Μουσείου Ζωολογίας, Ευστράτιο Βαλάκο• στον Αναπληρωτή Καθηγητή Ζωικής Ποικιλότητας και Πρόεδρο της Ερπετολογικής Εταιρείας, Παναγιώτη Παφίλη• στον Καθηγητή Ζωικής Ποικιλότητας, Αναστάσιο Λεγάκη• στον Αναπληρωτή Καθηγητή Συστηματικής Βοτανικής, Θεοφάνη Κωνσταντινίδη• καθώς και στους: Χλόη Αδαμοπούλου (Δρ), Ιωάννη Αναστασίου (Δρ), Παύλο Ανδριόπουλο (Δρ), Χρήστο Γεωργιάδη (Δρ), Βαγγέλη Κουτσούκο, Κανέλλα Ραδέα (Δρ), Γιώργο Σταυρακάκη και Anna Chapman (Δρ).

Ευχαριστίες: Στον Σύλλογο Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής ΑΝΙΜΑ και τη Μαρία Γανωτή• στην Ορνιθολογική Εταιρεία και τον πρόεδρό της, Παναγιώτη Λατσούδη• στο Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας και τη Μαρία Δημάκη• στην Ελληνική Ζωολογική Εταιρεία για την παραχώρηση των αντιτύπων του Κόκκινου Βιβλίου των Απειλούμενων Σπονδυλόζωων της Ελλάδας• στον Διευθυντή Υδάτινων Πόρων του Ι.Γ.Μ.Ε. και αντιπρόεδρο των Ελλήνων Γεωλόγων, Παναγιώτη Σαμπατακάκη• στην προϊστάμενη Τμήματος Εθνικού Κήπου, Κατερίνα Αγοραστού• στον Δρα Σταμάτη Ζόγκαρη, Εντεταλμένο Ερευνητή στο Ελληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ), Ινστιτούτο Θαλάσσιων Βιολογικών Πόρων και Εσωτερικών Υδάτων• στον κ. Γιώργο Παπαγεωργίου, στον κ. Κώστα Παπαγεωργίου, στον κ. Χρήστο Ρούσσο και στην κ. Δήμητρα Παπαγεωργίου.

Ανάθεση & Παραγωγή: Onassis Culture/FFF


Διαβάστε περισσότερα
Ο Σιγκαπουριανός Ρόμπερτ Ζάο Ρενχούι είναι πολυθεματικός καλλιτέχνης με μια καλλιτεχνική πρακτική που εστιάζει στη σχέση μεταξύ των ανθρώπων και της φύσης. Στο έργο του, αμφισβητεί τις καθιερωμένες παραμέτρους της αντικειμενικότητας και τους επιστημονικούς τρόπους ταξινομήσεων. Στην πορεία του χρόνου, ο Ζάο έχει οικειοποιηθεί κώδικες και συμβάσεις του φωτορεπορτάζ και των μουσειακών εκθεμάτων για να συνθέτει αφηγήσεις. Το έργο του έχει παρουσιαστεί σε πολλές εκθέσεις, ανάμεσά τους στο Διεθνές Φεστιβάλ Τεχνών της Σιγκαπούρης (2018), στην Μπιενάλε της Τζακάρτα (2017), στην 7η Μπιενάλε της Μόσχας (2017) και στην 20ή Μπιενάλε του Σίδνεϋ (2016). Έχει τιμηθεί με το Βραβείο Νέου Καλλιτέχνη από το Εθνικό Συμβούλιο Τεχνών της Σιγκαπούρης (2010) και ήταν υποψήφιος για βράβευση με το Hugo Boss Asia Art Award για τους Ανερχόμενους Ασιάτες Καλλιτέχνες το 2017.

Ο Τζόελ Ταν είναι Σιγκαπουριανός θεατρικός συγγραφέας και περφόρμερ, εγκατεστημένος στο Λονδίνο, όπου πραγματοποιεί μεταπτυχιακές σπουδές Δραματικής Γραφής στο Drama Center London του Central St. Martins. Ανάμεσα στις πρόσφατες παραγωγές έργων του περιλαμβάνονται τα Tango (Pangdemonium, 2017), Cafe (The Twenty-Something Theatre Festival, 2016), Mosaic (The M1 Fringe Festival, 2015) και The Way We Go (Checkpoint Theatre, 2014). Τα έργα του έχουν αναγνωριστεί για το εύρος τους και το διεισδυτικό βλέμμα τους στη σύγχρονη Σιγκαπούρη, ενώ αρκετά από αυτά είναι συγκεντρωμένα στην ανθολογία Joel Tan: Plays Volume 1, η οποία εκδόθηκε από το Checkpoint Theatre, όπου είναι συνεργαζόμενος καλλιτέχνης.
Ο Ταν δημιουργεί επίσης περφόρμανς με καλλιτέχνες που δραστηριοποιούνται στη σύγχρονη τέχνη, την ποίηση και τον χορό. Οι πιο αξιοσημείωτες από αυτές είναι το The Nature Museum (Διεθνές Φεστιβάλ Τεχνών Σιγκαπούρης, 2017), μια μουσειολογική περιοδεύουσα περφόρμανς δημιουργημένη από κοινού με τον εικαστικό καλλιτέχνη Robert Zhao Renhui, και η αυτοβιογραφική ποιητική απαγγελία You Are Here (2016), μια συνδημιουργία με την ποιήτρια Pooja Nansi. Στη Μεγάλη Βρετανία, ο Τζόελ Ταν έχει συλλάβει και ερμηνεύσει το Hooking Up, μια σειρά εθνογραφικών περφόρμανς/διαλέξεων στο Πανεπιστήμιο του Νότιγχαμ. Κριτικά του δοκίμια και άλλα πεζά έχουν δημοσιευτεί στα ArtReviewAsia, POSKOD Singapore, Esquire Singapore και The Substation Singapore.

Onassis Fast Forward Festival 5 - Athens

Η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση έχει στον πυρήνα της ύπαρξής της την Αθήνα. Από τις 2 έως τις 16 Μαΐου μας καλεί να ανακαλύψουμε το 5ο Onassis Fast Forward Festival Athens. Από το Μουσείο της Ακρόπολης έως το Εθνικό Θέατρο, από τη Διπλάρειο Σχολή έως την Ίριδα, από το Αναγνωστήριο του Βαλλιάνειου κτιρίου της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος έως μια παλιά κατοικία στη Δεριγνύ, από τη Βιβλιοθήκη της Νομικής Σχολής (Παλαιό Χημείο) έως το Πεδίον του Άρεως και τους χώρους της Στέγης, το Onassis Fast Forward Festival 5 – Athens, με αναθέσεις, διεθνείς συμπαραγωγές και παγκόσμιες πρεμιέρες, ανιχνεύει τις ρωγμές του χρόνου στα όρια του μύθου και της μαρτυρίας, της εμπειρίας και της φαντασίας.
Καλλιτέχνες και ερευνητές από διάφορα μέρη ανά τον κόσμο διερευνούν τον καθοριστικό ρόλο της αρχαιολογίας στην κατασκευή των εθνικών αφηγήσεων και της συλλογικής μνήμης, αλλά και τη διαλεκτική σχέση της με την πολιτιστική κληρονομιά.
Στο FFF5 συμμετέχουν: Kader Attia, Matthew Barney, Ali Cherri, Chto Delat (Tsaplya Olga Egorova, Nina Gasteva, Nikolay Oleynikov, Dmitry Vilensky), Hikaru Fujii, Joana Hadjithomas & Khalil Joreige, Iceland Dance Company (Erna Ómarsdóttir & Valdimar Jóhannsson), Anton Kats, Ragnar Kjartansson, Μέντη Μέγα, Leonardo Moreira, Rabih Mroué, Markus Öhrn, Walid Raad, Ho Rui An, Rayyane Tabet, Mark Teh, Ho Tzu Nyen, Akram Zaatari, Robert Zhao Renhui κ.ά.

Σύλληψη & Καλλιτεχνική Διεύθυνση Φεστιβάλ: Κάτια Αρφαρά
Γενική Διεύθυνση Παραγωγής: Δήμητρα Δερνίκου
Γενική Τεχνική Διεύθυνση: Λευτέρης Καραμπίλας
Εκτέλεση Παραγωγής: Βασίλης Παναγιωτακόπουλος
Οργάνωση Παραγωγής: Χριστίνα Πιτούλη
Γενικός Συντονισμός & Έρευνα: Μαρίνα Τρουπή
Συντονισμός Συζητήσεων και Εργαστηρίων: Μυρτώ Λάβδα, Ελεάννα Σεμιτέλου, Μαρίνα Τρουπή
Βοηθοί Εκτέλεσης Παραγωγής: Δέσποινα Σιφνιάδου, Ειρηλένα Τσάμη, Γιώργος Λιναρδάκης, Κωστής Λεβάντης

Σημείωμα Αφροδίτης Παναγιωτάκου, Διευθύντριας Πολιτισμού Ιδρύματος Ωνάση
Το Onassis Fast Forward Festival 5 – Athens διεκδικεί την έκπληξη στην πόλη που νομίζουμε ότι ξέρουμε. Δημιουργεί πεδία πειραματισμού για τους καλλιτέχνες και τους πολίτες, για να καταλάβουμε όσα μας συνδέουν και όσα μας χωρίζουν, για να δημιουργήσουμε παρά να προσδιορίσουμε μια κοινή επικράτεια, για να πυροδοτήσουμε συζητήσεις γύρω από το τι σημαίνει να ζει κανείς σήμερα σε πόλεις τραυματισμένες, ανήσυχες και, γι’ αυτό, ζωντανές. Το Onassis Fast Forward Festival 5 είναι εδώ για να διεγείρει την περιέργεια και να άρει την άρνηση για ό,τι συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας, μέσα μας, γύρω μας.
Ένα φεστιβάλ τοπικό, γι’ αυτό και παγκόσμιο, εντοπισμένο και οικουμενικό. Ένα φεστιβάλ που θέλει να συνομιλήσει όχι μόνο με τον χώρο, αλλά κυρίως με την κατάσταση, συμπυκνώνοντας τον χρόνο και τον τόπο, βασισμένο στα ίδια τα υλικά της πόλης, που δεν είναι άλλα από τα διανύσματα της ζωής των ανθρώπων της. Έτσι, κυκλοφορεί στον δημόσιο και τον κοινωνικό χώρο, καταλαμβάνει κτίρια, επαναπροσδιορίζει το περιεχόμενό τους.
Η Αθήνα των πολυκατοικιών και των νεοκλασικών, της Ιστορίας και της αρχαιολογίας, της μνήμης και του παρόντος, του ματαιωμένου μεγαλείου και της παραπλανητικής νοσταλγίας, η Αθήνα των διαστρωματώσεων και των στρωματογραφικών κενών, με τα δικά της ίχνη βίας και καταστροφών, με τις δικές της ιστορικές ασυμφωνίες, αποκαλύπτεται.
Αναθέσεις, διεθνείς συμπαραγωγές και παγκόσμιες πρεμιέρες συνδέουν πρόσωπα και οργανισμούς, συγκεντρώνοντας στο κέντρο της πόλης εκείνους που θέλουν να αναρωτηθούν, αλλά κυρίως όσους η τυχαιότητα, και όχι η πρόθεση, τους φέρει κοντά σε όσα θα συμβούν.
Καλλιτέχνες του κόσμου, με αφετηρία τους τη Βηρυτό, το Βερολίνο, την Κουάλα Λουμπούρ, το Παρίσι, το Ρέικιαβικ, το Σάο Πάολο, τη Σιγκαπούρη, τη Στοκχόλμη και το Τόκυο –σε συνεργασία με Έλληνες καλλιτέχνες, ερευνητές και κατοίκους– ανασκάπτουν και επαναπροσδιορίζουν το αρχαίο και πρόσφατο παρελθόν της Αθήνας, έτσι όπως αυτό ψιθυρίζει ή κραυγάζει στο παρόν.

Σημείωμα Κάτιας Αρφαρά, Καλλιτεχνικής Διευθύντριας Onassis Fast Forward Festival 5
Σε μια χρονική περίοδο πολιτιστικού ιμπεριαλισμού και νεοαποικιακής ρητορικής, το 5ο FFF διερευνά το πεδίο μιας διευρυμένης αρχαιολογίας, που αμφισβητεί επιστημονικές βεβαιότητες και ιστορικές γραμμικότητες. Μέσα από επιτόπια και αρχειακή έρευνα, επιστημονική μεθοδολογία, επαναδράσεις και επανοικειοποιήσεις του αρχαίου και πρόσφατου παρελθόντος της Αθήνας, οι καλλιτέχνες αρθρώνουν έναν κριτικό στοχασμό πάνω στα μνημεία, τα τέχνεργα και τα κατάλοιπα. Αναθέσεις, συμπαραγωγές και επιτόπιες καλλιτεχνικές παρεμβάσεις σε δημόσιους οργανισμούς και ανοιχτούς χώρους της πόλης ανιχνεύουν τον σημαίνοντα ρόλο της αρχαιολογίας και της πολιτιστικής κληρονομιάς στη διαμόρφωση εθνικών και θρησκευτικών ταυτοτήτων και, κατά συνέπεια, στην ερμηνεία της ιστορίας.
Με την εκταφή λανθανουσών αφηγήσεων, το φετινό φεστιβάλ μεταμορφώνεται σε παλίμψηστο, αποκαλύπτοντας τις χρονικές και χωρικές διαστάσεις των υλικών τεκμηρίων και τις πολλαπλές «αλήθειες» τους. Πώς μπορεί η τέχνη να διατηρήσει μια κριτική θέση απέναντι σε ρητορικές που στιγματίζουν το δημόσιο χώρο; Πώς μπορεί ένα καλλιτεχνικό έργο να αμφισβητήσει την αυταρχική κληρονομιά της δημόσιας μνήμης; Μπορούμε να επαναδιαπραγματευτούμε έννοιες όπως η πολιτιστική κληρονομιά σε μια πόλη σαν την Αθήνα, όπου τα κατάλοιπα του παρελθόντος θεωρούνται ως τα φυσικά τεκμήρια της αδιάλειπτης συνέχειας του ελληνικού πολιτισμού;
Με ένα δεκαπενθήμερο πρόγραμμα εγκαταστάσεων, περφόρμανς, εκθέσεων, προβολών, εργαστηρίων και δημόσιων διαλόγων, το φεστιβάλ επιχειρεί να δημιουργήσει ένα δυναμικό κοινό πεδίο ή, όπως το έθεσε ο Édouard Glissant, έναν ανοιχτό χώρο «ποιητικής αναγκαιότητας» όπου παράγονται συνεχώς σχέσεις μεταξύ των ιδεών και των φαντασιακών του ενός μέρους και των αντίστοιχων ενός άλλου.