Με δήλωσή του ο πρώην υπουργός αναφέρεται στις πολιτικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών, σημειώνοντας μεταξύ άλλων πως "η κυβέρνηση προκάλεσε ένα επιζήμιο μη-δημοψήφισμα για να απορρίψει την πρόταση των εταίρων βαφτίζοντάς την τελεσίγραφο".
Με δήλωσή του ο πρώην υπουργός αναφέρεται στις πολιτικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών, σημειώνοντας μεταξύ άλλων πως "η κυβέρνηση προκάλεσε ένα επιζήμιο μη-δημοψήφισμα για να απορρίψει την πρόταση των εταίρων βαφτίζοντάς την τελεσίγραφο. Τώρα μπορεί να αποδεχθεί ένα πραγματικό τελεσίγραφο, με σαφώς επαχθέστερους όρους, το οποίο και θα βαφτίσει έντιμο συμβιβασμό ή συμφωνία για την ανάπτυξη ή λύση ανάγκης".
Αναλυτικά:
1. Η κυβέρνηση προκάλεσε ένα επιζήμιο μη-δημοψήφισμα για να απορρίψει την πρόταση των εταίρων βαφτίζοντάς την τελεσίγραφο. Τώρα μπορεί να αποδεχθεί ένα πραγματικό τελεσίγραφο, με σαφώς επαχθέστερους όρους, το οποίο και θα βαφτίσει έντιμο συμβιβασμό ή συμφωνία για την ανάπτυξη ή λύση ανάγκης.
Ειδικεύεται, άλλωστε, στις μετονομασίες. Εκτός αν οι ακραίοι της Ευρώπης και οι αντίστοιχοι του ΣΥΡΙΖΑ ολοκληρώσουν επιτυχώς την εξ αντικειμένου σύγκλισή τους στο Grexit. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, η χώρα οδηγείται σε εθνική τραγωδία. Η ευθύνη της κυβέρνησης είναι απόλυτη και δεν μετατίθεται ούτε σε προηγούμενους ούτε σε ξένους όσο και αν το επιχειρεί η προπαγάνδα των ‘οχικραυγαστών’.
2. Το 2009 η χώρα βρέθηκε σε πλήρες δημοσιονομικό αδιέξοδο. Η κυβέρνηση όφειλε να προλάβει πάση θυσία την χρεοκοπία και την συνακόλουθη έξοδο από την ΕΕ. Αν είχε την συμπαράσταση, ή έστω κατανόηση, των άλλων κομμάτων, η Ελλάδα σε έναν χρόνο θα είχε ανακάμψει. Η γενικευμένη πολεμική που δέχθηκε, φανερή και παρασκηνιακή, οδήγησε σε πτώση της με θεσμικά ελεγχόμενο τρόπο.
Η σημερινή κυβέρνηση είχε χρόνο (αφού γνώριζε την κατάσταση και βρήκε έτοιμο πλαίσιο και μηχανισμούς στήριξης), χρήμα (αφού παρέλαβε πλεόνασμα και σταθεροτητα για να διαπραγματευθει) και κυριως διαλλακτική αντιπολίτευση. Πέτυχε το ακατόρθωτο και δυστυχώς συνεχίζει να διαβάζει ανάποδα τις εξελίξεις. Θεωρεί πως απομόνωσε τους 18 της ευρωζώνης, πως είναι αξιοπρέπεια να μην μπορείς να πάρεις τον μισθό και τη σύνταξή σου, πως είναι πατριωτισμός η δέκατη κατά σειρά ένταξης στην ΕΕ χώρα να είναι τώρα η 29η και λοιδορούμενη από τις νεοείσακτες χώρες του τέως υπαρκτού σοσιαλισμού.
3. Ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση-και εδώ συμφωνώ μαζί τους- θέλησαν να αλλάξουν την ατζέντα της Ευρώπης. Πράγματι, το ευρωπαικό αφήγημα συγκινεί όλο και λιγότερους. Αυτή η ΕΕ δεν είναι η Ευρώπη μας.Ειναι σωστο να θετουν επιτακτικα την αναδιαρθρωση του χρεους μας στις πλουσιες χωρες. Ευθύνονται, όμως, γιατί αγνόησαν τους συσχετισμούς , πορεύθηκαν χωρις σχεδιο προπαγανδιστικά και μόνο, εκθέτοντας την χώρα σε μια ανεπανόρθωτη διολίσθηση προς την επαναβαλκανοποίησή της.
Άγνοια κινδύνου ή μήπως συνειδητή ανοχή της προοπτικής του Grexit; Είτε από επιλογή, είτε επειδή παγιδεύθηκε, η Κυβερνηση καλείται τώρα να επιτύχει τον τετραγωνισμό του κύκλου. Αν αυτό είναι το τρίτο μνημόνιο ή, ακόμη χειρότερα, αν είναι η διαχείριση της Ελλάδας της δραχμής, η κυβέρνηση είναι κατ' αναλογία πολιτικά έως και εθνικά υπόλογη. Ζήτησε από τον λαό το Όχι του και το έλαβε.
Εγκλωβισμένη τώρα, υποχρεώνεται να το αγνοήσει, λογαριάζοντας, όμως, και πάλι χωρίς τον ξενοδόχο που, όπως φαίνεται, δεν είναι ο λαός, αλλά οι εσωκομματικοί συσχετισμοί. Αποδεικνύεται έτσι πως το πρωταρχικό κριτήριο είναι το κομματικό και εκλογικό κεκτημένο. Προκειμένου να αποφευχθεί το πολιτικό κόστος τίθεται σε ολέθρια διακύβευση το εθνικό συμφέρον.
4. Είναι καιρός να απαλλαγούμε από τους μύθους που τροφοδοτούν τις εθνικές ψευδαισθήσεις. * Δημοκρατική είναι η κυβέρνηση και κυρίαρχος ο ελληνικός λαός.
Αν όμως ο λαός μιας άλλης χώρας με δημοψήφισμα αποφανθεί πως δεν θέλει να συνεχίσει να δανείζει την Ελλάδα, ποιος θα αμφισβητήσει την δημοκρατική νομιμοποίηση μιας τέτοιας στάσης; * Αλληλεγγύη είναι το σύνθημα στην πορεία προς μια άλλη Ευρώπη. Η αθέτηση, όμως, πληρωμής του χρέους προς χώρες που μας έχουν δανείσει και είναι, μάλιστα, φτωχότερες από την δική μας τι είδους αλληλεγγύη φανερώνει από την πλευρά μας προς τους λαούς αυτούς; * Παρέμβαση στα εσωτερικά μας είναι κάθε δήλωση ξένου παράγοντα που δεν βρίσκει σύμφωνη την κυβέρνηση. ΄Όταν, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ συμμετέχει σε πρωτοβουλίες αντιπολιτευόμενων κομμάτων και κινήσεων σε διάφορες χώρες, αυτό λέγεται δημοκρατικό δικαίωμα. Δύο μέτρα και δύο σταθμά; *
Προσβολή για τη χώρα μας είναι κάθε δημοσίευμα ή χειρονομία από τριτους που δείχνει πως μας αντιμετωπίζουν σαν τριτοκοσμικούς. Συχνα όμως, στην Ελλάδα καίμε σημαίες άλλων κρατών ή περιγράφουμε άλλους λαούς με επονείδιστους χαρακτηρισμούς, και αυτο σημαινει ελευθερία έκφρασης ή μήπως εν τελει αριστοκρατική αντίληψη για το ξεχωριστο εαυτό μας;
5. Η ευγενής μας τύφλωση και ο κομματικός μικρόκοσμος στερούν από την Ελλάδα το φως των ανοικτών οριζόντων. ΄Όταν συμβαίνει αυτό, κάποιοι μετρούν τις συνέπειες της εθνικής κατάπτωσης επιρρίπτοντας σε άλλους ευθύνες υπό τους ήχους της μπάντας στο κατάστρωμα του Τιτανικού. Το ζήτημα του χρέους δεν προσφέρεται για αναζήτηση ξένων ευεργετών. Είναι πρόβλημα του καθενός μας. Θα έπρεπε ΧΘΕΣ να δοθεί τέλος στις εθνικές παθογένειες. ΑΥΡΙΟ θα έχει χαθεί κάθε δυνατότητα, γιατί μάλλον θα μας έχει προσπεράσει.