Η λανθασμένη εκτίμηση του χρόνου που θα μας πάρει μια εργασία είναι τόσο συνηθισμένο φαινόμενο, που οι ειδικοί τού έχουν δώσει όνομα. Πώς μπορείτε να το αντιμετωπίσετε;
Σας έχει τύχει ποτέ να ενημερώσετε τον προϊστάμενό σας στη δουλειά ότι θα παραδώσετε ένα πρότζεκτ μία συγκεκριμένη ημερομηνία αλλά να συνειδητοποιήσετε, όταν φτάσει αυτή η μέρα, ότι κάνατε μια δέσμευση στην οποία δεν προλαβαίνετε να ανταποκριθείτε;
Μπορείτε να παρηγορηθείτε τουλάχιστον με την ιδέα ότι το συγκεκριμένο λάθος είναι τόσο κοινό, που έχει περιγραφεί ήδη από το 1979 με τον όρο «πλάνη σχεδιασμού» (planning fallacy).Χαρακτηριστικά, σε μια μελέτη που θεωρείται σήμερα κλασική, καθηγητές ψυχολογίας ζήτησαν από μια ομάδα φοιτητών να κάνουν τις εξής τρεις προβλέψεις: το χρονικό διάστημα που πίστευαν ότι θα τους έπαιρνε να τελειώσουν την πτυχιακή εργασία τους
1. σε φυσιολογικές συνθήκες,
2. αν όλα πήγαιναν ιδανικά και
3. αν όλα πήγαιναν στραβά.
Ο μέσος όρος των απαντήσεων στην πρώτη ερώτηση ήταν 34 μέρες, στη δεύτερη 27 μέρες και στην τρίτη 49 μέρες. Όπως ανακάλυψαν όμως οι ερευνητές, τελικά, ο μέσος όρος του χρόνου ολοκλήρωσης της εργασίας έφτασε τις 55 μέρες.
Το συμπέρασμα; «Ακόμα και τα χειρότερα σενάρια είναι υπερβολικά αισιόδοξα», σχολιάζει ο ψυχολόγος του Πανεπιστημίου του Σικάγο Nicholas Epley στο βιβλίο του Mindwise (εκδ. Knopf).
Πώς θα καταφέρουμε όμως να είμαστε συνεπείς στις προθεσμίες μας;
Αν υπαίτια για τη λεγόμενη πλάνη σχεδιασμού είναι η υπέρμετρη αισιοδοξία, ας δοκιμάσουμε να προσθέσουμε μια... νότα απαισιοδοξίας στη ζωή μας.
Κι αυτό γιατί αν προσπαθήσουμε να προβλέψουμε τι θα μπορούσε να πάει στραβά σε ένα πρότζεκτ, είναι πιο πιθανό να λάβουμε τα μέτρα μας για να αποφύγουμε τις κακοτοπιές.
ΠΗΓΗ: elle