Επειδή η χώρα δεν έγινε σε μια νύχτα ο παράδεισος του ευρωπαϊκού Νότου και το πρότυπο της ανάπτυξης. Επειδή η καλή μάγισσα δεν έλυσε όλα τα προβλήματα ακουμπώντας το ραβδί της σε αυτή την άκρη του παγκόσμιου χάρτη. Επειδή η θηλιά των δανειστών δεν έχει χαλαρώσει, παρά τα όσα λέγονται για το αντίθετο, και επειδή το όνειρο εύκολα μπορεί να μετατραπεί σε τρομακτικό εφιάλτη, οι πολίτες οφείλουν να υπερασπιστούν τις θυσίες τους και να μην επιτρέψουν σε κανέναν να τις κάνει προεκλογικό χαρτοπόλεμο. Πρέπει να δηλώσουν «παρών» στις πολλαπλές εκλογικές αναμετρήσεις, χαλώντας τα σχέδια εκείνων που ποντάρουν στην ανοχή, στην αδιαφορία, στην ανοιξιάτικη ραστώνη και στην αποχή. Πρέπει να γίνουν πρωταγωνιστές των εξελίξεων, αποστομώνοντας όσους τους θέλουν κομπάρσους και χειροκροτητές. Πρέπει να στείλουν ηχηρό μήνυμα προς το σύνολο του πολιτικού κόσμου ότι απαιτούν ειλικρίνεια, εντιμότητα και κυρίως σοβαρότητα από όσους διαχειρίζονται ή διεκδικούν να διαχειριστούν την τύχη της χώρας.

Η κρίσιμη ώρα της κάλπης πλησιάζει και τα κομματικά στρατόπεδα έχουν ήδη προετοιμαστεί για τη «μητέρα των μαχών» και οι πολιτικοί ξεπερνώντας κάθε όριο λογικής έχουν μετατραπεί σε «μηχανές» υποσχέσεων, δεσμεύσεων και παροχών. Σε αυτή τη μάχη για την κατάληψη της καρέκλας οι πολίτες δεν πρέπει να είναι απλοί παρατηρητές. Πρέπει με τη συμμετοχή τους στις εκλογικές αναμετρήσεις και με την ψήφο τους να καθορίσουν στα χέρια ποιων θα εμπιστευτούν το δύσκολο έργο της ανασύνταξης του κράτους και της οικονομίας. Πρέπει να αποτελέσουν τον ρυθμιστή τόσο του δικού τους μέλλοντος όσο και των νέων γενιών, στις οποίες θα είναι «έγκλημα» να κληρονομήσουν τη φτώχεια, τη μιζέρια και την απαισιοδοξία.

Σε 14 ημέρες ανοίγουν οι κάλπες για την εκλογή των νέων περιφερειαρχών, δημάρχων και ευρωβουλευτών. Θα εκλεγούν οι νέοι τοπικοί άρχοντες, που σε μεγάλο βαθμό είναι «υπεύθυνοι» για τη διαμόρφωση της καθημερινότητας των πολιτών, αλλά και εκείνοι που θα υπερασπιστούν τα συμφέροντα της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, την ώρα που η Ευρώπη αλλάζει ραγδαία και όχι απαραίτητα προς το καλύτερο.

Η πολιτική κουβέντα, όμως, με ευθύνη των δύο βασικών διεκδικητών της εξουσίας εξελίσσεται σε προσωπική  κόντρα. Αντί για θέσεις, προτάσεις και ιδέες, η αντιπαράθεση περιορίζεται στο «ποιος είμαι εγώ» και στο «ποιος είσαι εσύ»!

Πρόσφατο παράδειγμα, τραγικό, είναι η αλήθεια, για τον κοινοβουλευτισμό, αποτελεί η συζήτηση στη Βουλή για την ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, κατά την οποία οι πολίτες έγιναν μάρτυρες όχι μιας πολιτισμένης πολιτικής αντιπαράθεσης, αλλά ενός τσακωμού εξοργισμένων «μνηστήρων», οι οποίοι έμοιαζαν περισσότερο με κακομαθημένα μαθητούδια που μαλώνουν για το τόπι, παρά για πολιτικούς άνδρες που αποφασίζουν για το μέλλον μιας χώρας και ενός λαού. Ενός λαού που δεινοπάθησε εξαιτίας των ανούσιων «κοκορομαχιών» του πολιτικού προσωπικού. Ενός λαού που, παρακολουθώντας τέτοιου επιπέδου κοινοβουλευτικές συζητήσεις, ανησυχεί ακόμα περισσότερο για το μέλλον. Ενα μέλλον αβέβαιο, που μοιάζει με ταξίδι στο άγνωστο με πλοηγούς ανθρώπους που πάνω από όλα έχουν το «ΕΓΩ» τους.

Η εικόνα του Κοινοβουλίου ήταν απαράδεκτη και για έναν ακόμα λόγο, που αποτελεί τρανή απόδειξη της απαξίωσης του θεσμού από τους ίδιους τους βουλευτές. Από τους 300 «εθνοπατέρες» που, επιτέλους, πρέπει να αντιληφθούν ότι είναι ντροπή να αδειάζει η αίθουσα του Κοινοβουλίου  με την ολοκλήρωση των υστερικών μονολόγων του πρωθυπουργού και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Είναι πληγή στα θεμέλια της Δημοκρατίας να εξαφανίζονται οι βουλευτές όταν σταματά η παράσταση των αρχηγών τους. Είναι ντροπή να μιλούν πολιτικοί αρχηγοί σε άδεια έδρανα.

Επειδή ο κατήφορος δεν έχει τέλος, αν και όλοι γνωρίζουν το αποτέλεσμα αυτής της ανούσιας πολιτικής βεντέτας, οι πολίτες πρέπει να ορθώσουν αναχώματα για να ανακόψουν την επέλαση εκείνων των δυνάμεων που θέλουν να επαναφέρουν τη χώρα και την Ευρώπη  στις εποχές του «μαύρου σκότους». Και η αρχή πρέπει να γίνει στις 26 Μαΐου με την καθολική συμμετοχή των πολιτών-ψηφοφόρων στις κάλπες. Οχι για να τιμωρήσουν το πολιτικό σύστημα, αλλά για να αποδείξουν ότι έχουν τη δύναμη να καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό τις πολιτικές εξελίξεις. Να επιλέξουν περιφερειάρχες και δημάρχους πρόσωπα ικανά και άξια, ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης. Να εκλέξουν ανθρώπους με όραμα για τον τόπο τους και όχι τους εκλεκτούς των κομμάτων. Οχι τους «μαυρογιαλούρους» και τους οσφυοκάμπτες που ξέρουν μόνο να εκτελούν εντολές.

Οι πολίτες έχουν την ευκαιρία να στείλουν στην κεντρική πολιτική σκηνή ένα ισχυρό μήνυμα αγανάκτησης για τα πεπραγμένα και ταυτόχρονα ένα τελεσίγραφο ότι είναι αποφασισμένοι να χαλάσουν το πάρτι που σχεδιάζουν τα κόμματα για το βράδυ των εκλογών, όταν και θα μετρούν την επιρροή τους στις περιφέρειες και στους δήμους.

Εξίσου ηχηρό πρέπει να είναι το μήνυμα και της ευρωκάλπης. Οχι μόνο προς το εσωτερικό της χώρας αλλά και προς όλη την Ευρώπη, όπου ο εθνικολαϊκισμός κερδίζει ολοένα και περισσότερους υποστηρικτές. Οι Ελληνες, που πλήρωσαν και πληρώνουν ακριβά την ανυπαρξία της «ευρωπαϊκής οικογένειας», της αλληλεγγύης και της αλληλοϋποστήριξης στα δύσκολα, πρέπει να θυμίσουν στους Ευρωπαίους το τι σημαίνει Δημοκρατία. Τι σημαίνει σεβασμός. Τι σημαίνει αξιοπρέπεια.

Στις 26 Μαΐου οι πολίτες της Ελλάδας οφείλουν να στείλουν σε όλη την Ευρώπη το μήνυμα ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν είναι μια χαμένη υπόθεση και πως δεν θα επιτρέψουν στις δυνάμεις του σκότους να καταστρέψουν το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.