Η «Αλκυονίδα», ο κινηματογράφος που σφράγισε μια ολόκληρη εποχή, με τις επιλεγμένες κινηματογραφικές προβολές οι οποίες έφεραν στο κοινό ό,τι πιο προοδευτικό και καινοτόμο είχε να προσφέρει η σύγχρονη κινηματογραφία, χαρακτηρίστηκε «μνημείο», έπειτα από γνωμοδότηση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων.
Σύμφωνα με αυτήν, ο ιστορικός κινηματογράφος επί της οδού Ιουλιανού 42 στην Αθήνα αποτελεί χώρο ιδιαίτερα αξιόλογο για την παραγωγή και διάθεση της καλλιτεχνικής δημιουργίας, άμεσα συνδεδεμένης με τη συλλογική μνήμη και την υψηλή πολιτιστική παραγωγή, καθώς και αναπόσπαστο τμήμα της σύγχρονης πολιτιστικής ιστορίας του τόπου.
Στον χαρακτηρισμό περιλαμβάνεται και η χρήση του κινηματογράφου με την ονομασία «Αλκυονίς», επιτρεπομένων και συναφών πολιτιστικών δραστηριοτήτων και εκδηλώσεων, όπως θέατρο, μουσική, χορός, διαλέξεις και συνέδρια.
Μεγάλη ιστορία
Ο κινηματογράφος «Αλκυονίς», που άρχισε να λειτουργεί το 1968 στο ισόγειο πολυκατοικίας επί της οδού Ιουλιανού, κοντά στην πλατεία Βικτωρίας, σχεδιάστηκε από τον πολιτικό μηχανικό Βαγγέλη Σιδέρη.
Την αίθουσα κόσμησε το μήκους 60 μ. γλυπτό του καλλιτέχνη Ιωάννη Αρμακόλα, εμπλουτίζοντας με αυτόν τον τρόπο τον πολιτιστικό και καλλιτεχνικό χαρακτήρα του χώρου. Μάλιστα, η «Αλκυονίς» λειτούργησε αδιάκοπα μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1990 ως ανεξάρτητο κέντρο κινηματογραφικής δημιουργίας, ενώ το 2014 επανιδρύθηκε πανηγυρικά.
Ο ρόλος της συγκεκριμένης αίθουσας συνδέεται διαχρονικά με τη διάδοση της υψηλής κινηματογραφικής. Από το 1971 και μέχρι την πτώση της δικτατορίας το 1974, προβολές ελληνικών ταινιών, με αντισυμβατική γραφή και περιεχόμενο, αποτέλεσαν γεγονότα σχεδόν πολιτικής πράξης απέναντι στη δικτατορία. Από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της περιόδου ήταν η κατ’ αποκλειστικότητα προβολή της ταινίας του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Αναπαράσταση», η οποία μόνο την πρώτη εβδομάδα προβολής άγγιξε τα 11.000 εισιτήρια.