H ΠΓΔΜ πανηγυρίζει για την πρόσκληση ένταξής της στο ΝΑΤΟ και με ρητορική πανηγυρισμών του πρωθυπουργού της που εμπεριέχει όρους «Δημοκρατία της Μακεδονίας», «Εμείς οι Μακεδόνες» κ.λπ. κ.λπ., λες και οι Πρέσπες δεν υπήρξαν ποτέ.

Η μόνη καλή διαγωγή που έχει επιδείξει η ΠΓΔΜ είναι οι αλλαγές σε ονομασίες, δρόμους, αεροδρόμια και άλλα τέτοια συναφή. Ωστόσο, στο θέμα της ένταξης στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. της ΠΓΔΜ δεν υπάρχει μόνο η εσωτερική κατανάλωση στη συγκεκριμένη χώρα, αλλά υπάρχουν και οι Ελληνες πολίτες.

Οι τελευταίοι, λοιπόν, πιστεύουν ότι οι αλλαγές στις ονομασίες δρόμων και αεροδρομίων είναι θετικό και σημαντικό πράγμα κατά 22%, θετικό αλλά ασήμαντο κατά 38% και συνολικά αρνητικό κατά 25% (συν 15% που δεν παίρνουν θέση). Στην ουσία, πρόκειται περί αρνητικής ή ασήμαντης «διαγωγής».

Συνεπώς, με τέτοια διαγωγή και ενώ συνεχίζουν να κάνουν «του κεφαλιού τους» στα θέματα ονομασίας, προκύπτει το θέμα στο οποίο η ελληνική κυβέρνηση οφείλει απέναντι στους Ελληνες πολίτες να πάρει επικοινωνιακή τουλάχιστον θέση τρίζοντας τα δόντια όσον αφορά στην καλή της διάθεση περί αποδοχής του γενικού ενταξιακού σχεδίου της ΠΓΔΜ.

Αν σήμερα, που όλα ακόμα είναι ρευστά, αγνοούν τη συμφωνία των Πρεσπών τόσο προκλητικά, τότε όταν όλα θα είναι τελειωμένα θα μας βγάζουν περιπαικτικά και τη γλώσσα.