Στην καρδιά του Πειραιά, σε μικρή απόσταση από τη βιτρίνα του (το Πασαλιμάνι), ένα συνεργείο αδήλωτων εργαζομένων, με ανύπαρκτα μέτρα ασφάλειας, κατεδαφίζει κτίριο για το οποίο έχει εκδοθεί οικοδομική άδεια «μικρής κλίμακας» (για ελαιοχρωματισμούς και πλακάκια). Πρόκειται για τον ορισμό του «case study», που λένε οι Βρετανοί, δηλαδή για την περιπτωσιολογική μελέτη μιας μοναδικής επίδειξης ακατανίκητου συνδυασμού παλαιών παθογενειών, ικανού να συντρίψει οποιαδήποτε τεχνοκρατική αντίληψη βρεθεί στον δρόμο του. Μοναδικά προσόντα αυτού του αργοκίνητου κρατικού μηχανισμού είναι το ακατάρριπτο ρεκόρ αποφυγής της ευθύνης και η επιμονή στην αδράνεια. Η μεταρρυθμιστική επιτάχυνση για την οποία έγραψε, στο πρόσφατο παρελθόν, ο πρωθυπουργός είναι απολύτως αναγκαία. Χρειάζεται άμεσα κρατική ανασυγκρότηση, με αλλαγές κυρίως στη νοοτροπία, και αμείλικτος έλεγχος σε όλους. Ειδικά σε αυτούς που αισθάνονται πιο άνετα με τα παλαιά προβλήματα, παρά με τις καινούργιες λύσεις. Συνολικά, να συμφωνήσουμε για την αναγκαιότητα της απαγκίστρωσης από τις αντιλήψεις του παρελθόντος, ώστε να λυτρωθούμε από το σύνδρομο του Τιτανικού (την επιμονή να ζητάς να είσαι πρώτος σε ένα πλοίο που βυθίζεται). Υπάρχει πάντα αρκετός χρόνος για να το πετύχουμε. Αλλά λιγότερος από χθες.