Για λίγα πράγματα το πολιτικό προσωπικό της χώρας, αυτό που διαγκωνίζεται ποιο θα μας πρωτοσώσει, μπορεί να επαίρεται για τη συνέπειά του. Ισως το κορυφαίο παράδειγμα τέτοιας συνέπειας είναι η (συνεπώς και αδιατάρακτα) επαναλαμβανόμενη… ασυνέπεια των διακηρύξεών του από το βήμα της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης. Η ΔΕΘ έχει μετατραπεί σε εξ ορισμού, πλέον, βήμα «συνέπειας» στις κενές περιεχομένου μεγαλοστομίες. Σε καθρέφτη της χαώδους απόστασης μεταξύ υποσχέσεων και πράξεων. Σε προεκλογικό, ενίοτε, μπαλκόνι αντιστροφής της πραγματικότητας και των σκηνοθετικά προβαρισμένων θεατρινισμών, ώστε να επιτευχθεί ο στραγγαλισμός της αλήθειας μέσω της «ατάκας του αρχηγού». Φέτος το «έργο» μπορεί να μην έχει «σκίσιμο μνημονίων», έχει, όμως, «έξοδο από τα μνημόνια» (ο ένας) και «άλλο μίγμα πολιτικής» (ο άλλος). Κρατήστε, λοιπόν, δύο μεγάλα κοφίνια. Ενα για τις εξαγγελίες του κ. Τσίπρα αυτό το Σαββατοκύριακο κι ένα -ίδιο- για τις εξαγγελίες του κ. Μητσοτάκη το επόμενο Σαββατοκύριακο. Κρατήστε επίσης μια αδιαμφισβήτητη αλήθεια, αφού καμία προεκλογικού τύπου παράσταση στη ΔΕΘ δεν αλλάζει τα δεδομένα. Ποια είναι τα δεδομένα; Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της ΑΑΔΕ, μόνο μέσα σε έναν μήνα (Ιούλιος), στη μαύρη λίστα της εφορίας για όσους δεν μπορούν να ανταποκριθούν στη φοροληστεία, προστέθηκαν 206.000 άνθρωποι. Το σύνολο: 3,9 εκατομμύρια. Ο ένας στους δυο φορολογούμενους, δηλαδή. Κρατήστε και κάτι ακόμη: Τους -εν ισχύ- 700 και πλέον μνημονιακούς νόμους με τις δεκάδες χιλιάδες εφαρμοστικές διατάξεις τους.