Ο θεσμός ξεκίνησε το 2011, όπως δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Γιάννης Παλάντζας, εκπαιδευτικός, αρχαιολόγος, απέκτησε ιστορικό υπόβαθρο και πλέον έχει μεγάλη διεισδυτικότητα τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.

Η διοργάνωση φέρει το όνομα μιας άγνωστης προσωπικότητας της ελληνικής ιστορίας την κλασική περίοδο, του Σκυλλία, ο οποίος παγκοσμίως ήταν ο πρώτος δύτης, ο πρώτος κατά τον Θουκυδίδη ύφιδρος πολεμιστής και ο πρώτος κυνηγός ενιαλίων θησαυρών.

«Ωστόσο, πέρα από το ιστορικό υπόβαθρο, ταυτόχρονα επιχειρείται η ευαισθητοποίηση των τοπικών κοινωνιών, των παράκτιων -και της Στερεάς Ελλάδος και της Ευβοίας-, σε σχέση με την πολύ μεγάλη περιβαλλοντική και οικολογική σημασία που έχει ο Βόρειος Ευβοϊκός».
 
Αυτό τονίζει και επισημαίνει ότι, δυστυχώς, δεν βρίσκεται στην κατάσταση που θα έπρεπε. Ήδη, όπως λέει, παρατηρούνται, μείωση του ιχθυοαλιεύματος και αρχή κάποιου είδους μόλυνσης, που προκαλούν ανησυχία γιατί σε αυτή την περιοχή υπάρχει η ΛΑΡΚΟ, βιομηχανία που απορρίπτει το 80% των εκταμιευόμενων πετρωμάτων στη θάλασσα, σε μια περιοχή που το χερσαίο κομμάτι της, ονόματι Κανδήλι, έχει χαρακτηριστεί NATURA.

«Τριάντα χρόνια τώρα» αναφέρει «η συγκεκριμένη εταιρεία απορρίπτει μπροστά σε αυτή την περιοχή κάθε χρόνο εκατοντάδες εκατομμύρια τόνους σιδηρομεταλλεύματος, που ουδείς γνωρίζει τις επιπτώσεις που μπορεί να προκαλέσει μακροπρόθεσμα».

Ο κ. Παλάντζας εκτιμά ότι υπάρχει ανάγκη λήψης μέτρων γιατί, σύμφωνα και με αναφορές ειδικών, αποτελεί το μεγάλο ιχθυοτροφείο που τροφοδοτεί ολόκληρο το Αιγαίο με πολλά ψάρια, μεγάλης σημασίας: γαύρος, σαρδέλα κ.ά.

Επιθυμία μας, υπογραμμίζει, στην περιοχή του Κανδηλίου, να δημιουργηθεί θαλάσσιο πάρκο, αντίστοιχο με των Σποράδων, γιατί πέραν της καταπληκτικής ομορφιάς, τα τελευταία χρόνια επισημαίνεται και η παρουσία φώκιας από την περιοχή της Αλοννήσου.

Η παρουσία τους, που αποτελεί καλό περιβαλλοντικό δείκτη, φαίνεται να αυξάνει διαρκώς. Άρα, πέρα από τη δημιουργία θαλάσσιου πάρκου, απαιτείται να ληφθούν μέτρα προστασίας για να ανακάμψει το θαλάσσιο οικοσύστημα με συνέπειες οικονομικές, περιβαλλοντικές, τουριστικές για την ευρύτερη περιοχή.

Για τον Σκυλλία

Σε μια ιστορική αναφορά του στον Σκυλλία, ο κ. Παλάντζας, αναφέρει ότι το κύριο επίτευγμά του σημειώθηκε στη Ναυμαχία του Αρτεμισίου (480 π.Χ.) κατά τη διάρκεια των Περσικών Πολέμων, στη Βόρεια Εύβοια.

Η ναυμαχία αυτή προηγήθηκε της Ναυμαχίας της Σαλαμίνος, αλλά είχε τεράστιο αντίκτυπο στην εξέλιξη των γεγονότων και στην ευνοϊκή για τα ελληνικά συμφέροντα εξέλιξη.

Ο Σκυλλίας, είχε επιστρατευθεί από τον Ξέρξη και τις περσικές δυνάμεις όταν ο περσικός στόλος στην κάθοδό του από τη Χαλκιδική μεταξύ Σκιάθου και Πηλίου, λόγω κακοκαιρίας, είχε πολλές απώλειες. Ο Ηρόδοτος ανεβάζει τον αριθμό τους σε 300 πλοία.

Τότε, ο Σκυλλίας ανέλαβε να ανασύρει από τα ναυαγισμένα πλοία πολύτιμα φορτία των Περσών. Εν συνεχεία, ο περσικός στόλος ελλιμενίστηκε στην περιοχή Αφέτες Μαγνησίας.

Απέναντι, στο Αρτεμίσιο, υπήρχε αγκυροβολημένος ο ελληνικός στόλος. Βάσει αυτών που αναφέρει ο Ηρόδοτος, εκεί ο Σκυλλίας αυτομόλησε, πέρασε δηλ. από τους Αφέτες στο Αρτεμίσιο, με ένα μακροβούτι, σύμφωνα με την παράδοση.

Τον συνόδευε η κόρη του, Ύδνα, εκπαιδευμένη από τον ίδιο, καταπληκτική δύτρια. Συνάντησε τους Έλληνες ναυάρχους με επικεφαλής τον Θεμιστοκλή, στους οποίους ανέφερε τις απώλειες των περσικών πλοίων στο Πήλιο, καθώς επίσης και μια κυκλωτική κίνηση που επιχειρούσε ο περσικός στόλος με 200 πλοία να περιπλεύσει όλη την Εύβοια και να εισέλθει στον Ευβοϊκό από νότια, έτσι ώστε να εγκλωβίσει τον ελληνικό στόλο.

Όσα ανέφερε ήταν καθοριστικής σημασίας για τη «νικηφόρα» Ναυμαχία του Αρτεμισίου, της οποίας η έκβαση ήταν καθοριστική για τη μετέπειτα μεγαλειώδη νίκη των ελληνικών ναυτικών δυνάμεων στη Σαλαμίνα.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ