Όπως γράφουν στο εορταστικό τεύχος της «Βρετανικής Ιατρικής Επιθεώρησης» (BMJ), είναι καλά τεκμηριωμένο ότι έξι έως επτά στους δέκα χειρουργούς χρησιμοποιούν τημουσική στις χειρουργικές αίθουσες διότι δρα αγχολυτικά και τους βοηθεί να συγκεντρώνονται καλύτερα.

Την επιλογή του μουσικού κομματιού που θα πλαισιώσει την εγχείρηση κατά κανόνα κάνει ο επικεφαλής της χειρουργικής ομάδας, με τα αριστουργήματα της κλασική μουσικής να είναι οι πρώτες επιλογές.

Ωστόσο ο δρ Ντέιβιντ Μποσάνκουετ, από το Χειρουργικό Τμήμα του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Ουαλίας, στο Κάρντιφ, και οι συνεργάτες του, εκτιμούν ότι και η mainstream μουσική, καθώς και η ποπ και η ροκ, θα μπορούσαν να έχουν εξέχουσα θέση μέσα στα χειρουργεία.

Το κλειδί, γράφουν, είναι να γίνει σωστή επιλογή των κομματιών, διότι υπάρχουν μερικά που αντενδείκνυνται εντελώς. Επιπλέον, κάθε τραγούδι ενδείκνυται ιδιαιτέρως για συγκεκριμένες φάσεις ή συμβάματα ή είδη χειρουργικών επεμβάσεων.

Να λοιπόν ποια συνιστούν και για ποιους λόγους:

* Staying Alive των Bee Gees (1977). Ενδείκνυται ιδιαιτέρως μετά από ανακοπή καρδιάς, διότι δίνει το σωστό τέμπο για τις θωρακικές συμπιέσεις.

* Smooth Operator της Sade (1984). Είναι mustγια όλες τις χειρουργικές αίθουσες διότι κάνει τον γιατρό να νιώθει καλά για τις χειρουργικές ικανότητές του.

* Un-break My Heart της Toni Braxton (1997). Ιδανικό για τις εγχειρήσεις καρδιάς. Μπορεί να ακολουθηθεί από το I’ll Never Break Your Heart των Backstreet Boys (1995) και (για να ελαφρύνει λίγο η ατμόσφαιρα) το Achy Breaky Heart του Billy Ray Cyrus (1993).

* Το Comfortably Numb των Pink Floyd (1980). Ιδανικό για το διάστημα που περιμένουν όλοι να επιδράσει η επισκληρίδιος αναισθησία. Πρέπει ωστόσο να αποφεύγεται η επαναλαμβανόμενη έκθεση στους στίχους, διότι μπορεί να δημιουργήσουν επικίνδυνες αναπολήσεις.

*Fix You των Coldplay (2005). Ιδανικό για τις δύσκολες περιπτώσεις, που χρειάζεται ένα θαύμα.

* Wake Me Up Before You Go-Go των Wham (1984). Ιδανικόγια την ανάνηψη.

...και τα ακατάλληλα

Αντιθέτως, ο δρ Μποσάνκουετ και οι συνεργάτες του λένε πως αντενδείκνυνται εντελώς τα ακόλουθα:

* Another One Bites the Dust και Killer Queen των Queen (1980και 1974 αντιστοίχως). Για προφανείς λόγους.

* Everybody Hurts των REM (1992). Ουδείς θέλει να του το θυμίζουν όλη την ώρα. Αντενδείκνυται ιδιαιτέρως όταν ο ασθενής είναι ξύπνιος.

* Knives Out των Radiohead (2001). Μπορεί να προκαλέσει μελαγχολία στο προσωπικό του χειρουργείου και να το κάνει να αναζητά το νόημα της ύπαρξης.

* Scar Tissue των Red Hot Chilli Peppers (1999). Αντενδείκνυται ιδιαιτέρως για τους πλαστικούς χειρουργούς.

* House of Pain. Ό,τι έγραψε το συγκρότημα της χιπ χοπ τις περιόδους 1991-1996 και 2000-2001, διότι τα τραγούδια τους μπορεί να αυξήσουν τις απαιτήσεις της αναισθησίας, αν και το «JumpAround» (1992) μπορεί να βραχύνει σημαντικά τον χειρουργικό χρόνο.

Επειδή, πάντως, μερικά από τα ενδεικνυόμενα τραγούδια είναι χορευτικά, οι τρεις χειρουργοί σπεύδουν να διευκρινίσουν ότι ουδόλως θα διευκολυνθεί η οποιαδήποτε εγχείρηση εάν το προσωπικό αρχίσει τις χορευτικές φιγούρες.

Το εορταστικό τεύχος της BMJ παραδοσιακά είναι αφιερωμένο σε πιο «ελαφριά» θέματα, αν και η επιλογή τους γίνεται με τα ίδια αυστηρά κριτήρια που επιλέγει και τις σοβαρές μελέτες.

ΠΗΓΗ: tanea.gr