Από την ομιλία Στυλιανίδη ενώπιον 70 εκπροσώπων συνδικαλιστικών οργανώσεων από όλη την Ευρώπη, στο συνέδριο που συνδιοργανώνουν η ΓΣΕΕ και το European Centre for Workers’ Questions (EZA), και στην οποία συμμετέχει και η ΔΑΚΕ και ο πρόεδρός της Νίκος Κιουτσούκης, δεν έλειψαν οι αιχμές προς την ηγετική ομάδα της ΝΔ, στηλιτεύοντας τις στρατηγικές και επικοινωνιακές κατευθύνσεις που επέλεξε η ΝΔ την περίοδο της προεδρίας και πρωθυπουργίας του Αντώνη Σαμαρά.

Ο πρώην υπουργός που συνομιλεί εσχάτως με μεγάλο αριθμό βουλευτών και πάρα πολλά στελέχη από την κομματική πυραμίδα, υπογραμμίζει με σαφή στόχο, ότι αυτή η εξέλιξη «εμπεριέχει την ελπίδα για αυτοκριτική, ανασυγκρότηση του χώρου και επαναπροσδιορισμό του ιδεολογικοπολιτικού του στίγματος προς πιο ανοιχτές, μετριοπαθείς και κοινωνικά δίκαιες αντιλήψεις».

Η κριτική του κ. Στυλιανίδη ήταν στοχευμένη προς την εγχώρια οικονομική ελίτ, μια αναφορά που βρίσκει απήχηση σε μεγάλο τμήμα της κομματικής και κοινωνικής βάσης. Ο πρώην υπουργός, αφού τόνισε την βαθιά του πίστη στην αναγκαιότητα των μεταρρυθμίσεων, διευκρίνισε ότι αυτές σε μια σύγχρονη Δημοκρατία πρέπει να γίνονται μαζί με την κοινωνία και όχι με την κοινωνία απέναντι και έριξε το καρφί του: «Καμία αλλαγή, καμία μεταρρύθμιση, καμία πολιτική δεν πρόκειται να πετύχει όταν είναι σε βάρος των πολλών και αφορά ή σκανδαλωδώς ωφελεί τους πολύ λίγους, μεταβάλλοντας το πολίτευμα από Δημοκρατία σε οικονομική και πολιτική αριστοκρατία».

Με ισχυρή δόση κριτικής για τα διαχρονικά λάθη των ελληνικών κυβερνήσεων και των εκάστοτε κομμάτων της αντιπολίτευσης, με αναφορές και στο ΠαΣοΚ, ο κ. Στυλιανίδης, ανέδειξε την ανάγκη να ανοίξει η συζήτηση με ευθυκρισία και για την «οικονομική αριστοκρατία» και τις ευθύνες της.

Ξεχωριστή σημασία είχε η επισήμανση και η συμφωνία του κ. Στυλιανίδη σε παλαιότερη φράση του πανίσχυρου υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ότι: «μια οικονομική ελίτ που έγινε στο παρελθόν παντοδύναμη διαμέσου του Ελληνικού Κράτους και της πολιτικής διαπλοκής, την ώρα της κρίσης γύρισε την πλάτη προς τους Έλληνες. Απέσυρε δεκάδες δις καταθέσεων απ΄το τραπεζικό σύστημα προς τα μπαούλα ή το εξωτερικό, συχνά δεν πλήρωνε φόρους -ως όφειλε- αφήνοντας τα βάρη να τα σηκώσουν πάλι οι ίδιοι ευσυνείδητοι των μεσαίων και κάτω δοκιμαζόμενων τάξεων και δεν ανταπέδωσε στο ελάχιστο τη στήριξη προς την πραγματική οικονομία που δοκιμάζεται. Το μόνο που έκανε και συνεχίζει να κάνει αυτή η ελίτ των καρτέλ, είναι να υπερασπίζεται αδίστακτα τη δεσπόζουσα θέση της στην εσωτερική αγορά, αδιαφορώντας συχνά για την εξαθλίωση και την ταπείνωση ενός πληγωμένου, αλλά περήφανου λαού».

Αιχμηρός όμως ήταν για τις ευθύνες της Γερμανίας, η οποία κατά τον κ. Στυλιανίδη, δε συνειδητοποίησε από την αρχή τον ηγετικό ρόλο, που κλήθηκε να διαδραματίσει για λογαριασμό όλης της Ευρώπης, αντέδρασε αμήχανα, χάνοντας πολύτιμο χρόνο και άνοιξε με ευκολία την πόρτα της ευρωζώνης στο ΔΝΤ για να καλύψει την έλλειψη μηχανισμού διάσωσης με ότι σημαίνει αυτό.

Αν και επεσήμανε θετικές κινήσεις της κυβέρνησης στον τομέα της δημοσιονομικής πειθαρχίας, της μείωσης των δημοσίων δαπανών, της επίτευξης πρωτογενούς πλεονάσματος, την επιβράδυνση της ύφεσης, την αποφυγή της άτακτης χρεοκοπίας και την παραμονή της Ελλάδας στο σκληρό πυρήνα της Ε.Ε., άσκησε σκληρή κριτική για την φορολογική πολιτική.

«Μεγάλος πρωταγωνιστής αυτής της εθνικής προσπάθειας ήταν ο ίδιος ο ελληνικός λαός, ο οποίος παρότι είδε το εισόδημά του να συρρικνώνεται κατά 40%, το βιοτικό του επίπεδο να κλονίζεται και τη ζωή του να αλλάζει ραγδαία, επέδειξε απίστευτη ωριμότητα, υπομονή και πίστη στην προσπάθεια» τόνισε και συμπλήρωσε πως «είναι χαρακτηριστικές οι υπερβολές και οι αστοχίες κυρίως στο πεδίο της φορολογικής πολιτικής που εφαρμόστηκε».

Στη συνέχεια επέκρινε τους τεχνοκράτες που με την υπερβολή τους εφήρμοσαν μια πολιτική, η οποία αντί να θεραπεύσει τις στρεβλώσεις του ελληνικού συστήματος, κατάφεραν να καταστρέψουν τους βασικούς πυλώνες της Κοινωνικής Οικονομίας της Αγοράς και να διαλύσουν τον αξιακό κώδικα της φιλελεύθερης ιδεολογίας.

«Παρά τις διεθνείς παραδοχές για πρωτογενές πλεόνασμα, η Εθνική Οικονομία κινδυνεύει με εσωτερική κατάρρευση, αν δεν οργανωθεί επειγόντως μια Στροφή στην Πραγματική Οικονομία με κεντρική Ιδέα μια Νέα Φορολογική Επανάσταση» τόνισε.

Σύμφωνα με τον κ. Στυλιανίδη οι πολίτες στον Ευρωπαϊκό νότο είδαν τους φτωχούς να γίνονται φτωχότεροι απ΄ τη μια στιγμή στην άλλη και τους πλούσιους να γίνονται πλουσιότεροι, την ώρα που η μεσαία τάξη συνθλίβεται λόγω φόρων, οριζόντιων περικοπών, έλλειψης ρευστότητας στην αγορά και απουσίας έμπρακτης κοινωνικής δικαιοσύνης.

«Αυτό είχε ως συνέπεια τη ριζοσπαστικοποίηση της πολιτικής τους συμπεριφοράς και τη μετατόπισή τους στα άκρα» σημείωσε και αναφερόμενος στα αίτια της ήττας της ΝΔ με 8,5 μονάδες διαφορά, υποστήριξε ότι αυτό έγινε διότι: α) «απομακρύνθηκε από τον αξιακό κώδικα του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού της Κοινωνικής Οικονομίας της Αγοράς, β) αποξενώθηκε από παραδοσιακές αλλά και νέες δυναμικές κοινωνικές της συμμαχίες, όπως η μεσαία τάξη (δηλαδή: οι μικρομεσαίοι, οι αγρότες, οι επιχειρηματίες, οι επιστήμονες, οι νέοι, οι ένστολοι, κλπ.), γ) εφήρμοσε επί μακρόν με το φανατισμό κάποιων νεοφώτιστων στελεχών, έκτακτες πολιτικές διάσωσης που έπρεπε να έχουν ημερομηνία λήξης και έτσι εγκλωβίστηκε σε μια νεοφιλελεύθερη φιλοσοφία και μερικές φορές σε μια απαράδεκτη ακροδεξιά ρητορική και δ) δεν υπερασπίστηκε πειστικά το μεσαίο χώρο και αποξενώθηκε από το λαϊκό της πρόσωπο, εμφανίζοντάς το ως δήθεν λαϊκίστικο.

Σχετικά με την επόμενη μέρα, όχι στην κεντροδεξιά, αλλά στη χώρα, ο κ. Στυλιανίδης, αναφέρει ότι η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, η διάσωση των ΑΝΕΛ και ο γρήγορος σχηματισμός συγκυβέρνησης λύνει ίσως προσωρινά το ζήτημα της κυβερνητικής σταθερότητας, δεν απαντά όμως ακόμα στο δίλημμα του προσανατολισμού της χώρας.

«Η πολιτική μάχη συνεχίζει να είναι ακόμα ανοιχτή. Αν η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ συγκρουσθεί με την Ευρώπη, είναι βέβαιο ότι θα βάλει τη χώρα σε μια απίστευτη περιπέτεια που μπορεί να μας στοιχίσει πολλά. Αν απ΄την άλλη προχωρήσει σε ανακυβίσθηση αθετώντας την προεκλογική ρητορική του ευχάριστου αλλά παραπλανητικού «λεφτά υπάρχουν» ή του «θα κουρέψουμε το χρέος» και ακολουθήσει το στέρεο ευρωπαϊκό δρόμο, τότε το πρόβλημα αφορά όχι στις διεθνείς σχέσεις της χώρας, αλλά στην εσωτερική ενότητα της συγκυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ακόμα νωρίς να κρίνουμε» είπε.

Όμως, ο κ. Στυλιανίδης έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου και για τη ΝΔ, τονίζοντας ότι για να μην επαναληφθεί αυτό που έγινε με το ΠαΣοΚ, πρέπει οι υφιστάμενες πολιτικές δυνάμεις να ξεπεράσουν την αδυναμία των παραδοσιακών αρχηγικών κομμάτων και να λειτουργήσουν θεσμικά, προκρίνοντας κανόνες εσωτερικής λειτουργίας που θωρακίζουν την ενότητα, τη συλλογικότητα και την εσωκομματική Δημοκρατία.

«Όσες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις και να κάνουμε στην Ελλάδα, αν δεν σπάσουμε το κατεστημένο της διαπλεκόμενης οικονομικής ολιγαρχίας, αν δεν απλώσουμε τις ευκαιρίες σε όλους, αν δεν προστατεύσουμε τη μεσαία τάξη, αν δεν οριοθετήσουμε με αυστηρότητα τη σχέση πολιτικής, αγοράς και τεχνοκρατίας δεν θα πετύχουμε τίποτε» είπε και συμπλήρωσε: «Αυτό δε μπορεί να επιτευχθεί ούτε με τον κρατισμό της παρωχημένης αριστεράς, ούτε με τον ολιγοπωλιακό καπιταλισμό μιας νεοφιλελεύθερης δεξιάς που αβαντάρεται από την κρίση. Μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από την Κοινωνική Οικονομία της Αγοράς που αποτελεί το ιστορικό επίτευγμα της Πολιτικής μας οικογένειας, του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ)».