Quantcast

Σάκκαρη: Mε έδιωχναν από παντού και κατέληξα στο τένις

Η Μαρία Σάκκαρη φωτογραφήθηκε να φτιάχνει σουβλάκια, μίλησε για το Σπαρτιάτικο αίμα της, τη μητέρα της Αγγελική Κανελλοπούλου και τον αγώνα με μια αθλήτρια που θαυμάζει.
Η Μαρία Σάκκαρη φωτογραφήθηκε να φτιάχνει σουβλάκια, μίλησε για το Σπαρτιάτικο αίμα της, τη μητέρα της Αγγελική Κανελλοπούλου και τον αγώνα με μια αθλήτρια που θαυμάζει.

Η 20χρονη Ελληνίδα πρωταθλήτρια παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό της WTA με αφορμή φυσικά την πρόκρισή της στον β γύρο του Αυστραλιανού OPEN.

Λίγες ώρες πριν από την αναμέτρηση με την Ισπανίδα Κάρλα Σουάρες Ναβάρο στις 2 τα ξημερώματα της Τετάρτης, η Μαρία μίλησε για τη Σπάρτη: «Στο γήπεδο βγαίνει από μέσα η Σπαρτιάτισσα. Κατάγομαι από την Σπάρτη, ο πατέρας μου είναι από την Σπάρτη και σε κάθε αγώνα δίνω τα πάντα με όλη μου την καρδιά μέχρι τον τελευταίο πόντο. Είμαι αγωνίστρια και κυνηγάω κάθε μπαλιά. Έξω από το γήπεδο είμαι συνέχεια χαμογελαστή. Αυτό είναι το μυστικό. Είμαι χαρούμενος άνθρωπος με θετική σκέψη».

Από τη συνέντευξη δεν θα ήταν δυνατό να… απουσιάζει η μητέρα της Αγγελική Κανελλοπούλου αν και η Μαρία δεν έκρυψε ότι άργησε να καταλάβει ποια ήταν: «Όταν είσαι 5,6,7,8 χρόνων δεν το συνειδητοποιείς. Το κατάλαβα όταν άρχισα να αγωνίζομαι και στο πρώτο τουρνουά έλεγαν, “η κόρη της Αγγελικής”.

«Για την Ελλάδα ήταν πολύ σημαντική αθλήτρια. Έφτασε στα προημιτελικά των Ολυμπιακών Αγώνων, στον γ γύρο του Ρολάν Γκαρός, νούμερο 43 στον κόσμο. Η πρώτη που το έκανε και μετά ήρθε και η Λένα Δανιηλίδου. Αλλά δεν ξεκίνησα να παίζω τένις εξαιτίας της και ας το νομίζουν όλοι».

Στο τένις στράφηκε λόγω … απόρριψης: «Τα γήπεδα του τένις ήταν δίπλα στο σπίτι μου. Τρία λεπτά απόσταση. Μικρή έκανα όλα τα σπορ, γιατί ήμουν αθλητικό παιδί. Και άρχισα να παίζω με τον παππού μου. Αρχικά έκανα μπαλέτο, με έδιωξαν γιατί δεν ήμουν πολύ καλή. Μετά πήγα καράτε, αλλά και από εκεί με έδιωξαν, γιατί γελούσα συνέχεια στην προπόνηση. Οπότε αφού με έδιωχναν από παντού κατέληξα στο τένις (γελώντας). Η μητέρα μου καταλαβαίνει κάθε κατάσταση και ποτέ δεν μου χει πει, “γιατί έχασες;”.

Είναι πάντα περήφανη για μένα, κερδίζω ή χάνω. Με στηρίζει και μου λέει, «ευχαριστήσου το. Είναι αυτό που σου αρέσει να κάνεις, οπότε να το ευχαριστιέσαι».

Διαβάστε περισσότερα στο pamesports.gr