Πράγματι, πολλοί άνθρωποι βλέπουν την ευτυχία σαν κάτι που πέφτει από τον ουρανό και γι’ αυτό ο ένας την έχει κι ο άλλος δεν την έχει.
Πράγματι, πολλοί άνθρωποι βλέπουν την ευτυχία σαν κάτι που πέφτει από τον ουρανό και γι’ αυτό ο ένας την έχει κι ο άλλος δεν την έχει. Εκτός αυτού τα συστατικά της ευτυχίας είναι στο μυαλό των περισσότερων ανθρώπων πολλά, απρόσιτα ή πολύ δύσκολα να αποκτηθούν, δυσεύρετα, σπάνια.
Αυτό το γεγονός είναι λίγο παράδοξο. Ενώ από τη μια πιστεύουμε ότι ξέρουμε, είμαστε σχεδόν βέβαιοι για το ποια πράγματα θα μπορούσαν να μας κάνουν ευτυχισμένους, ταυτόχρονα τοποθετούμε τα πράγματα αυτά είτε στο απώτερο μέλλον είτε στη σφαίρα του (σχεδόν) αδυνάτου. Λέμε «εγώ θα μπορούσα να είμαι ευτυχισμένος αν... αλλά πού...».Από τη συμβουλευτική ψυχολόγο Λουίζα Βογιατζή
Από μία άποψη αυτή είναι μια πολύ βολική στάση που μας καθηλώνει όμως σε μια κατάσταση παθητικότητας και αυτοδικαίωσης. Αφού η ζωή, η μοίρα, η τύχη, ο θεός, οι συνθήκες δεν μας βοηθούν να έχουμε αυτά που θα μπορούσαν να μας κάνουν ευτυχισμένους, τότε έχουμε κάθε δικαίωμα να παραμένουμε δυστυχισμένοι ή έστω ανικανοποίητοι.
Άλλωστε οι ειδικοί στην μελέτη των συναισθημάτων ισχυρίζονται ότι φυλογενετικά τα αρνητικά συναισθήματα μας είναι πιο «οικεία».
Περισσότερα στο boro.gr