"Η Γερμανία έχει διασώσει και έχει υποδεχτεί ανθρώπους ότι και αν λένε μέσα στο εσωτερικό της κάποιοι ακραίοι κύκλοι και η Γερμανία κατά το χειρισμό και την υποδοχή αυτού του προσφυγικού τμήματος είναι σύμμαχος της Ελλάδας, εταίρος δηλαδή υπάρχει μια σχέση" είπε ο κ. Ξυδάκης.

Αναφερόμενος στη Γερμανίδα καγκελάριο, Άνγκελα Μέρκελ, είπε ότι με πολύ θάρρος ανέτρεψε τα στερεότυπα με αποτέλεσμα -όπως είπε- να δέχεται τεράστιες πιέσεις στο εσωτερικό της χώρας της, ακόμα και μέσα στο ίδιο της το κόμμα. "Υπάρχει ένα σημαντικό μέρος της κοινής γνώμης στη Γερμανία που τη στηρίζει, αλλά υπάρχουν και οι ακραίες φωνές και στο κόμμα της και στην ξενοφοβική και ρατσιστική εναλλακτική για τη Γερμανία, η οποία λέει τρομακτικά πράγματα" υπογράμμισε και πρόσθεσε ότι ακόμα και σε χώρες της Σκανδιναβίας που θεωρούνταν προπύργια της σοσιαλδημοκρατίας και της μετριοπάθειας οι φωνές που ακούγονται, αλλά και οι πολιτικές που υλοποιούνται "θυμίζουν σκοτεινές φωνές του ευρωπαϊκού Μεσοπολέμου στον 20ο αιώνα".

Σχολιάζοντας τις συνεχόμενες επιθετικές δηλώσεις Ευρωπαίων κατά της ελληνικής κυβέρνησης για τους χειρισμούς στο προσφυγικό, είπε ότι με βάση το εθνικό δίκαιο των ευρωπαϊκών κρατών δεν μπορεί να γίνει τίποτα διαφορετικό απ' αυτό που γίνεται και υπενθύμισε ότι αν εξαιρεθεί η Ιταλία, η Γερμανία, η Σουηδία και η Αυστρία υπάρχουν χώρες που δέχθηκαν ελάχιστους πρόσφυγες και άλλες κανέναν.

"Αυτό που υποβόσκει από κάθε επιθετική δήλωση, απ' αυτές τις επιθετικές νουθεσίες που μας απευθύνονται, είναι η ευεξήγητη ανάγκη κάθε κράτους μέλους να αποφύγει την οποιαδήποτε συνέπεια από την ιστορική κρίση που μαστίζει τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή. Να μην πάρει ούτε έναν πρόσφυγα" επισήμανε.

Εξάλλου, απαντώντας σε όσους συνδέουν τους χειρισμούς της Ελλάδας στο προσφυγικό με την οικονομική κρίση, ο κ. Ξυδάκης είπε ότι μια χώρα, ύστερα από έξι χρόνια ύφεσης, ό,τι κατορθώνει σ' αυτό το πεδίο από υλικοτεχνική υποδομή και εργασία είναι άθλος και πρόσθεσε, λέγοντας: "γίνεται μια άλλη μάλλον πονηρή σύνδεση ότι μια χώρα που υποφέρει οικονομικά δεν μπορεί να κάνει τίποτε σε κανένα άλλο πεδίο".

Καταλήγοντας, υπογράμμισε ότι υπάρχει μια πολύ μεγάλη ένταση στο εσωτερικό της ΕΕ, μεγάλες διαφοροποιήσεις από κράτος σε κράτος και μια προσπάθεια η οποία -όπως είπε- δεν τελεσφορεί μέχρι στιγμής να συνταχθεί μια κοινή πολιτική της ΕΕ. "Αυτή η μη επίτευξη και η μη υλοποίηση μιας κοινής στρατηγικής και μιας κοινής τακτικής νομίζω ότι είναι η πηγή όλων των προβλημάτων και των φυγόκεντρων τάσεων που βλέπουμε αυτή τη στιγμή" κατέληξε.