Τα αρσενικά λιοντάρια διακρίνονται από τη χαίτη τους, η οποία αν και τα παρεμποδίζει στη θήρευση, χρησιμοποιείται για να προσελκύσει θηλυκά, και βρυχώνται προκειμένου να προστατεύουν την περιοχή τους ή να καλέσουν τα μέλη της αγέλης τους. Τα θηλυκά δεν έχουν τέτοια χαίτη και δεν είναι το ίδιο θορυβώδη.

Μέχρι σήμερα, υπήρχαν μόνο μη εξακριβωμένες αναφορές ότι κάποιες λέαινες μπορούν να αναπτύξουν μεγάλη χαίτη και να συμπεριφέρονται παρόμοια με τα αρσενικά.

Τώρα, ο Τζέφρι Ντ. Γκιλφίλαν του Πανεπιστημίου του Σάσεξ στο Φάλμερ του Ηνωμένου Βασιλείου και οι συνεργάτες του, αναφέρουν ότι πέντε λέαινες έχουν αναπτύξει ογκώδη χαίτη στο Καταφύγιο Μορέμι στο Δέλτα του Οκαβάνγκο στην Μποτσουάνα.

Οι ερευνητές ξεκίνησαν να μελετούν αυτές τις λέαινες τον Μάρτιο 2014 και για τα επόμενα δύο χρόνια επικεντρώθηκαν ειδικά στη συμπεριφορά μίας εξ αυτών, με ονομασία SaF05. Η SaF05 διέθετε μία υπανάπτυκτη χαίτη και ήταν μεγαλύτερη από ό,τι τα περισσότερα θηλυκά.

«Ενώ η SaF05 είναι ως επί το πλείστον θηλυκή στη συμπεριφορά της, διαμένοντας με την αγέλη και ζευγαρώνοντας με αρσενικά, εμφανίζει επίσης μερικές αρσενικές συμπεριφορές, όπως αυξημένη συμπεριφορά σήμανσης περιοχής με τη μυρωδιά της και βρυχηθμούς, ενώ επίσης «καβαλάει» άλλες λέαινες», δήλωσε ο Γκιλφίλαν.

Μια πιθανή εξήγηση είναι το αυξημένο επίπεδο τεστοστερόνης, καθώς οι λέαινες αυτές ωριμάζουν. Στα λιοντάρια, η τεστοστερόνη επηρεάζει άμεσα την ανάπτυξη της χαίτης. Τα ευνουχισμένα αρσενικά, για παράδειγμα, χάνουν την ικανότητά τους να παράγουν τεστοστερόνη και χάνουν γρήγορα τη χαίτη τους.

Εξάλλου, το 2011, μία λέαινα σε αιχμαλωσία στον Εθνικό Ζωολογικό Κήπο της Νότιας Αφρικής ανέπτυξε ξαφνικά χαίτη. Οι εξετάσεις αποκάλυψαν υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης, λόγω ενός προβλήματος στις ωοθήκες της, και από τη στιγμή που αυτές αφαιρέθηκαν επανήλθε εμφανισιακά σε μία τυπική λέαινα.

Τη θεωρία για την τεστοστερόνη ενισχύει το γεγονός ότι οι λέαινες στην Μποτσουάνα δεν έχουν μείνει έγκυοι, παρά το ότι έχουν ζευγαρώσει, κάτι που υποδηλώνει ότι είναι συνέπεια των υψηλών επιπέδων ανδρογόνων όπως η τεστοστερόνη.

Από τη στιγμή που και τα πέντε γνωστά θηλυκά με χαίτες προέρχονται από την περιοχή του Οκαβάνγκο, οι ερευνητές υποπτεύονται πως υπάρχει μια γενετική συνιστώσα σε αυτό τον πληθυσμό που προκαλεί το φαινόμενο.

Οι ερευνητές δεν ανησυχούν για την υγεία των λεαινών, καθώς αν και στείρες, φαίνεται πως θα ζήσουν μία μακρά και υγιή ζωή. Μάλιστα ο Γκιλφίλαν αναφέρει ότι είδε μία φορά από κοντά την SaF05 να σκοτώνει μία ζέβρα.

«Μια γειτονική αγέλη έκλεψε την ζέβρα από την SaF05, αλλά για αντίποινα η SaF05 σκότωσε δύο από τα μικρά τους. Η συμπεριφορά αυτή είναι σπάνια στα θηλυκά, αλλά συχνή στα αρσενικά λιοντάρια», πρόσθεσε.

ΠΗΓΗ: naftemporiki.gr