«Δεν πρόκειται για αντιπαράθεση χριστιανισμού και μουσουλμανισμού, δε μιλάμε για χριστιανούς ή για μουσουλμάνους. Μιλάμε για ανθρώπους, σκοτώνονται άνθρωποι, σκοτώνονται παιδιά» είπε ο Ζιλμπέρ Σινουέ και υπογράμμισε ότι δεν αρκεί μόνο μια η εξήγηση ή δεν είναι μόνο μία η αιτία για τα όσα συμβαίνουν στην ανατολή και στη δύση.

Σημείωσε, ότι ο ίδιος έζησε στην Αίγυπτο μέχρι το 1965 και ότι αυτό που θυμάται δεν έχει καμία σχέση με όσα συμβαίνουν σήμερα. «Άκουγα τις καμπάνες, πολλές φορές την ημέρα τον μουεζίνη, υπήρχαν Εβραίοι, Έλληνες, Αρμένιοι, όλες οι θρησκείες» τόνισε ο συγγραφέας και πρόσθεσε ότι σήμερα «αυτός ο κόσμος δεν υπάρχει πια».

«Δε μιλάμε για ένα Ισλάμ, αλλά για πολλά διαφορετικά» είπε ο Αιγυπτιογάλλος και υποστήριξε ότι μια από τις μορφές του είναι αυτή που εκφράζεται με τα φαινόμενα του φονταμενταλισμού, του αίματος και της βίας. «Βλέποντας αυτά που γίνονται, ήθελα να δω ποιος ήταν ο Προφήτης και φυσικά ενδιαφέρθηκα για την προσωπικότητα του, κάτι πολύ φυσιολογικό» πρόσθεσε ο Ζ. Σινουέ.

Η πλοκή του βιβλίου εκτυλίσσεται στους ιστορικούς ιερούς τόπους της γέννησης του μουσουλμανισμού, σαράντα χρόνια μετά το θάνατο του Μωάμεθ. Ο συγγραφέας τοποθετεί σε αυτό το ιστορικό πλαίσιο, ως κεντρικό πρόσωπο του αφηγήματος του ένα νεαρό γραφέα, ο οποίος καταγράφει τις μαρτυρίες του μοναδικού εναπομείναντα στη ζωή ανθρώπου, που γνώρισε από κοντά τον Μωάμεθ.

Ο συγγραφέας διατρέχει μέσα από την αφήγηση όλη τη ζωή του ιδρυτή του μουσουλμανισμού από την πρώτη περίοδο του στην Μέκκα, όπου εμφανίζεται ως ένας ήρεμος άνθρωπος που κηρύσσει το λόγο του Θεού, υπό την προστασία ενός ισχυρού συγγενή του και κατά την δεύτερη περίοδο της ζωής του, όταν αυτός ο συγγενής του πεθαίνει και ο Μωάμεθ απειλούμενος από εχθρούς, καταφεύγει στην Μεδίνα, όπου μεταμορφώνεται σε μαχητή και με τις φατρίες της περιοχής ξεκινά τον πόλεμο και την δημιουργία του ισλαμικού κράτους του, με επέκταση.

Ο Ζιλμπέρ Σινουέ υπογράμμισε, ότι η δεύτερη περίοδο της ζωής και της δράσης του προφήτη Μωάμεθ είναι αυτή, από την οποία εμπνέονται οι σημερινοί «τζιχαντιστές», οι μαχητές του Ιsis, τους οποίους χαρακτήρισε «γκάνγκστερς», που «καμία σχέση δεν έχουν με το μουσουλμανισμό, ούτε έχουν διαβάσει το Κοράνι».

Τόνισε, ότι άνθρωποι που συγκινούνται και ακολουθούν το δρόμο της «τζιχάντ» για διάφορες αιτίες, μεταξύ αυτών η έλλειψη μόρφωσης, «βρίσκονται σε τεράστια πλάνη και παραφροσύνη» και εντελώς λανθασμένα «θεωρούν ότι μπορούν να επαναλάβουν το ίδιο αυτό σενάριο».

«Μόνο που σήμερα δε μπορεί να ξαναγίνει αυτό το σενάριο, είναι σαν κάποιος, να νόμιζε ότι είναι ο Ναπολέων και να ξεκινούσε να εισβάλει στη Ρωσία?» είπε ο συγγραφέας και πρόσθεσε:

«Αυτές οι πράξεις που γίνονται σήμερα, δεν έχουν σχέση με τότε. Όπως δε δικαιολογούνται σήμερα, οι Σταυροφορίες, όπως έγιναν τότε από τους χριστιανούς».

Ανέφερε, μάλιστα, ως παράδειγμα, ότι ο Μωάμεθ τον 7ο αι. επέφερε τομές «αδιανόητες ως τότε» για την εποχή και την περιοχή στην οποία έζησε, εισάγοντας το μονοθεϊσμό στον αραβικό κόσμο και ενώνοντας τις διάσπαρτες πολυθεϊστικές φατρίες, έδωσε δικαιώματα στις γυναίκες, εμπόδισε τους θανάτους νεογέννητων κοριτσιών, αναγνώρισε τα δικαιώματα τους στην κληρονομιά, τις επέτρεψε να μπορούν να χωρίσουν τους συζύγους τους, να έχουν τη δυνατότητα να ασκούν το εμπόριο, κ.α.

Κατά τη συζήτηση που ακολούθησε ο Ζιλμπέρ Σινουέ, απαντώντας σε ερωτήσεις, σημείωσε ότι «πρέπει να πάμε στο επίπεδο πάνω από τη θρησκεία» για να ερμηνεύσουμε και να βρούμε λύσεις σε όσα συμβαίνουν σήμερα και πρόσθεσε ότι «όπως ισχύει στη Γαλλία», έτσι και στον αραβικό κόσμο πρέπει να αντιληφθούν ότι η θρησκεία δε μπορεί να καθορίζει την κρατική λειτουργία.

«Στα βιβλία του σέβεται την ιστορία, ενώ την ενσωματώνει στη μυθοπλασία» τόνισε για τον συγγραφέα η καθηγήτρια του ΑΠΘ Ξανθίππη (Τιτίκα) Δημητρούλια και υπογράμμισε ότι ο Σινουέ έχει ασχοληθεί με διάφορες ιστορικές προσωπικότητες στα έργα του από τον Αβικένα, μέχρι τον Γκάντι, τον Νάσερ, την Ουμ Καλσούμ, την Φλόρενς Νάιτινγκέιλ, κ.α. και ότι στο βιβλίο του στέκεται «με απόλυτο σεβασμό απέναντι στον προφήτη και ιδρυτή του μωαμεθανισμού, αλλά το βάρος του πέφτει στην ιστορία».

«Το βιβλίο διαβάζεται και εύκολα και δύσκολα, με το τερτίπι του νεαρού γραφέα, μοιάζει με παραμύθι, αλλά παραμένει ιστορία με το Ι κεφαλαίο» είπε η Ξανθίππη Δημητρούλια.

Ο Ζιλμπερ Σινουέ κατάγεται από Αιγύπτιο πατέρα, Γαλλίδα μητέρα και ειδικεύεται στο ιστορικό μυθιστόρημα, ενώ έχει συγγράψει δεκάδες βιβλία, τα οποία έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες.

Η αποψινή εκδήλωση διοργανώθηκε σε συνεργασία με το Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης και παραβρέθηκε ο γενικός πρόξενος της Γαλλίας στην Θεσσαλονίκη και διευθυντής του Γαλλικού Ινστιτούτου Θεσσαλονίκης Philippe Ray, ο οποίος και υποδέχθηκε τον συγγραφέα.

Ο Philippe Ray ανέφερε ότι ο συγγραφέας, μέσα από το βιβλίο που πραγματεύεται «ένα τολμηρό και ριψοκίνδυνο» στις ημέρες μας θέμα και καταφέρνει να το χειριστεί με τρόπο που μέσα από αυτό να αναδύεται «ανθρωπιά, σοφία, έκκληση σε ανεκτικότητα», ενώ «δίνει απαντήσεις σε θέματα που θέτουμε για το Ισλάμ».

Πρόσθεσε, ότι πρόκειται για ένα ιδιαίτερο συγγραφέα, «πολλαπλό, πληθωρικό», που είναι ταυτόχρονα, συγγραφέας, ιστορικός, σεναριογράφος, μουσικός, και ότι η προσωπικότητα του έχει διαμορφωθεί από τέσσερεις κουλτούρες, της Αίγυπτου, της Γαλλίας, της Μεσογείου και της Γαλλοφωνίας, τις οποίες πρεσβεύει και αναδεικνύει με το έργο του.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ