Οι διαφορές των δύο πλευρών παραμένουν αγεφύρωτες, καθώς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ξεκαθάρισε από την αρχή ότι "δεν καταλαβαίνει τι σημαίνουν βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές", σύμφωνα με υψηλόβαθμο στέλεχος του υπουργείου Εργασίας, ενώ επιμένει σε αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων από 5 σε 10% και κατάργηση της προέγκρισης των απολύσεων.

Η σύντομη συνάντηση της υπουργού Εργασίας ήταν αρκετή για να διαπιστωθεί ότι οι δανειστές δεν έχουν κάνει βήμα πίσω από τις αρχικές επώδυνες, για τους εργαζόμενους, απαιτήσεις τους.

Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, οι εκπρόσωποι της Κομισιόν, στους οποίους στήριζε τις ελπίδες της η ελληνική πλευρά, κράτησαν ουδέτερη στάση, χωρίς να διαχωρίσουν τη θέση τους από το ΔΝΤ.

Από την προηγούμενη επίσκεψή τους στην Αθήνα, οι δανειστές είχαν κάνει ξεκάθαρο ότι δεν δέχονται την επαναφορά της αρχής της ευνοϊκότερης για τον εργαζόμενο ρύθμισης και της επέκτασης των κλαδικών συμβάσεων, που θέτει το υπουργείο Εργασίας.

Άκαρπη η συνάντηση για τα εργασιακά: Ακόμη μια διαφωνία Αθήνας - ΔΝΤ

Επίσης, αξιώνουν αύξηση του επιτρεπόμενου ορίου απολύσεων από 5% σε 10%, αλλά και την κατάργηση της διοικητικής προέγκρισης των ομαδικών απολύσεων που διατηρεί ο εκάστοτε υπουργός Εργασίας.

Σε ενιαίο μέτωπο, οι θεσμοί ζητούσαν από την ηγεσία του υπουργείου Εργασίας να ευθυγραμμίσει τα κατώτατα όρια απολύσεων με την υπάρχουσα κοινοτική οδηγία (98/59/ΕΚ).

Παράλληλα, και παρά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, ζητούν από την ελληνική πλευρά να αντικαταστήσει το σημερινό σύστημα της εκ των προτέρων έγκρισης των ομαδικών απολύσεων από τον υπουργό Εργασίας, με ένα διοικητικό σύστημα κοινοποίησης του πλάνου ομαδικών απολύσεων, μέσω του οποίου θα εξασφαλίζεται η συμμόρφωση της επιχείρησης με τα όσα προβλέπει ο νόμος για πληροφόρηση και διαβούλευση με τους εργαζομένους.

Νεότερη συνάντηση για τα εργασιακά δεν ορίστηκε, ενώ σήμερα έχει προγραμματιστεί νέα συνάντηση για τα δημοσιονομικά, η οποία θα αφορά και το ζήτημα των συντάξεων.

Υπενθυμίζεται ότι στα εργασιακά, η πλευρά των δανειστών έχει εκφράσει τη διαφωνία της στα εξής σημεία:

1. Επιμένει στην αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων στο 10% από 5% που είναι σήμερα., με παράλληλη κατάργηση του υπουργικού βέτο.

2. Αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο επαναφοράς των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, έως το τέλος του 2018, χωρίς να δεσμεύεται για την επεκτασιμότητα των συμβάσεων στον κλάδο που καλύπτει κάθε συμφωνία μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων, ώστε να καθίσταται υποχρεωτική.

3. Ζητεί αλλαγές στη διαδικασία μεσολάβησης και διαιτησίας, ώστε να είναι «αντικειμενική και αμερόληπτη» υπονοώντας την κατάργηση της μονομερούς προσφυγής των εργαζομένων σε περίπτωση διαφωνίας με την εργοδοτική πλευρά.

4. Ζητεί την καθιέρωση της εργοδοτικής ανταπεργίας.

5. Τάσσεται υπέρ της προώθησης αλλαγών στο συνδικαλιστικό νόμο (κήρυξη απεργιών, χρηματοδότηση, οργάνωση και λειτουργία συνδικάτων, συνδικαλιστική προστασία και άδειες).

ΠΗΓΗ: enikonomia.gr