Φοίτησα, λέει, όπως όλοι οι Αλγερινοί, σε σχολείο της Γαλλικής Δημοκρατίας με πολύ υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης. Τα γαλλικά είναι η γλώσσα μου και ήταν και η γλώσσα των γονιών μου.

«Ακόμα και σήμερα, που τα αραβικά αποτελούν την επίσημη γλώσσα της Αλγερίας, τα γαλλικά δεν έχουν χάσει τη θέση και τον ρόλο τους» είπε στη συνάντηση που είχε με δημοσιογράφους ο Μπ. Σανσάλ, εξηγώντας το γιατί γράφει τα μυθιστορήματά του στα γαλλικά.

Μηχανικός, διδάκτωρ των οικονομικών και γενικός διευθυντής του υπουργείου Βιομηχανίας της Αλγερίας, ο Σανσάλ απομακρύνθηκε από τη θέση του το 2003 λόγω των πολιτικών του φρονημάτων (στην Αλγερία έχει απαγορευτεί η κυκλοφορία πολλών βιβλίων του).

Τιμήθηκε το 1999 με το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα για το βιβλίο του «Le Serment des barbares» («Ο όρκος των βαρβάρων»).

Το βιβλίο του «Le village de l'Allemand ou Le journal des freres Schiller» («Ο Γερμανός μουτζαχεντίν») τιμήθηκε με το μεγάλο βραβείο RTL-Lire και με το μεγάλο βραβείο μυθιστορήματος της Societe des gens de lettres.

«Η σημερινή σύγκρουση μεταξύ Βορρά και Νότου στην Αλγερία» παρατήρησε ο Σανσάλ «είναι μια σύγκρουση που υπήρχε ανέκαθεν. Πρόκειται για σύγκρουση ανάμεσα σε δύο διαφορετικούς πολιτισμούς.

Οι λεγόμενοι οριενταλιστές πήγαν στον Νότο και έδωσαν προς τα έξω μιαν εξιδανικευμένη εικόνα της Ανατολής. Κατά τον αγώνα της Ανεξαρτησίας υπήρχαν τρεις κατηγορίες πολιτών: εκείνοι ου ήθελαν να απελευθερώσουν το Ισλάμ από τους χριστιανούς, εκείνοι που ήθελαν να απελευθερώσουν τη χώρα από τη Γαλλία κι εκείνοι που ήθελαν την ελευθερία για όλους. Στο μεταξύ, εν μέσω όλων αυτών, τη διακυβέρνηση της Αλγερίας ανέλαβε ο στρατός».

Σε ερώτηση του ΑΠΕ-ΜΠΕ για τον αρνητικό ρόλο που εμφανίζεται να παίζει η θρησκεία στο μυθιστόρημά του «2084. Το τέλος του κόσμου», που βραβεύτηκε με το Α' Βραβείο της Γαλλικής Ακαδημίας και κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Διάμετρος, σε μετάφραση Ανθής Ξενάκη, ο Σανσάλ είπε ότι η θρησκεία δεν έχει θετικά αποτελέσματα για τον άνθρωπο και τα μέλλον του αφού κόβει όλους τους δρόμους προς την ελευθερία και δεν επιτρέπει την υπαρξιακή αναζήτηση: «Αν, όμως, ο άνθρωπος μένει αποκομμένος από την υπαρξιακή του αναζήτηση τότε μετατρέπεται σε πρόβατο».

Επιστρέφοντας στην πολιτική συζήτηση, ο Σανσάλ ανέφερε ότι μέσα στο Ισλάμ υπάρχουν διάφοροι πόλεμοι ενώ καθένας ζητάει για λογαριασμό του την αποκλειστικότητα. Οι Σαουδάραβες διεκδικούν το Ισλάμ γιατί εκεί γεννήθηκε ο Μωάμεθ, οι Ιρακινοί επειδή οι Σιίτες εκφράζουν την αλήθεια του, οι Τούρκοι επειδή ο τελευταίος χαλίφης ήταν Οθωμανός.

«Τα τελευταία τριάντα χρόνια, εν τούτοις, επισήμανε ο Σανσάλ, «έχουμε να κάνουμε με τη γέννηση ενός άλλου Ισλάμ, του Ισλάμ της Ευρώπης, που επειδή ακριβώς βρίσκεται στην ευρωπαϊκή ήπειρο αισθάνεται δυνατό και πιστεύει ότι μπορεί να ξεφεύγει από την κυριαρχία του αραβικού κόσμου. Κι εδώ, ωστόσο, προσπαθούν να το ποδηγετήσουν άλλοι: οι Γάλλοι και οι Γερμανοί, επί παραδείγματι, ενώ δεν έχουν πάψει οι προσπάθειες για τη διεκδίκησή του και από τους Σαουδάραβες», ανέφερε και πρόσθεσε:

«Το ζήτημα, εντούτοις, με το ευρωπαϊκό Ισλάμ είναι να τεθούν τα σωστά ερωτήματα. Και στη Γαλλία τουλάχιστον δεν τίθενται τα σωστά ερωτήματα. Τι είναι ο ευρωπαίος μουσουλμάνος και τι ακριβώς επιζητεί; Να εκδικηθεί για την αποικιοκρατία ή απλώς να διατηρήσει τα σύμβολα και τον τρόπο ζωής του σε μια δημοκρατική Ευρώπη; Πολλοί μουσουλμάνοι πάντως στην Ευρώπη δεν θέλουν αν ασκούν πολιτική μέσω του Ισλάμ . Από εκεί πρέπει να γίνει η αρχή για μια καινούργια προσέγγιση».