Μάλιστα, η οργή κατά των κομμάτων της καθεστηκυίας πολιτικής τάξης καταγράφηκε ξεκάθαρα, αφού έμειναν εκτός αγώνα συγκεντρώνοντας και τα δύο μαζί ποσοστό γύρω στο 25%.

Πολιτικοί αναλυτές υποστηρίζουν πως ο Εμμανουέλ Μακρόν κέρδισε το στοίχημα να προκαλέσει πλήγμα στον διπολισμό και να επιβάλλει έναν νέο συσχετισμό δυνάμεων με την προώθηση μιας κεντρώας πολιτικής που για την ώρα παραμένει απροσδιόριστη σε αρκετά σημεία.

Ωστόσο, σε ορισμένα θυμίζει το πρόγραμμα που ήθελε να εφαρμόσει ο Φρανσουά Φιγιόν, όπως για παράδειγμα στις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων.

Ο Μακρον επιθυμεί να απολύσει 150.000, δηλαδή 50.000 λιγότερους από τον Φρανσουά Φιγιόν.

Όσο για την ακροδεξιά υποψήφια, Μαρίν Λεπέν, μπόρεσε να περάσει στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών με την ρητορική της κατά της Ευρώπης, τον ευρωσκεπτικισμό και εκμεταλλευόμενη την οργή και την απόρριψη των Γάλλων κατά του κατεστημένου πολιτικού συστήματος.

Την ίδια ώρα, οι δημοσκοπήσεις που προέβλεπαν επικράτηση Μακρόν – Λεπέν πήραν την ρεβάνς, με τα δυο αουτσάιντερς να καταφέρνουν να εκτοπίσουν από τη γαλλική πολιτική σκηνή, δυο παραδοσιακά κόμματα όπως είναι το κόμμα της δεξιάς και το σοσιαλιστικό κόμμα, γεγονός πρωτόγνωρο για την 5η γαλλική δημοκρατία.

Άγνωστος «Χ», μέσα σ’ αυτό το θολό τοπίο είναι με ποιους ο Εμμανουέλ Μακρόν θα μπορέσει να κυβερνήσει στην περίπτωση που εκλεγεί, καθώς το κίνημα «Εμπρός», που έχει δημιουργήσει δεν είναι κόμμα.

Στην περίπτωση που δεν συγκεντρώσει την πλειοψηφία στο γαλλικό κοινοβούλιο, θα είναι ένας πρόεδρος χωρίς ισχύ και η χώρα κινδυνεύει σε ενδεχόμενη συγκατοίκηση με την ενισχυμένη ακροδεξιά να βυθιστεί στην ακυβερνησία…

- Μακρόν-Λεπέν οι μονομάχοι του Β' γύρου των γαλλικών εκλογών-Οι δηλώσεις, οι αντιδράσεις και η επόμενη μέρα