Η «βασίλισσα» είχε την ευκαιρία να κατακτήσει ξανά το Κύπελλο Πρωταθλητριών μετά από 32 χρόνια, από την εποχή του Αλφρέντο Ντι Στέφανο και του Φέρεντς Πούσκας. Το γκολ του Πέτζα Μιγιάτοβιτς έχει μείνει στην ιστορία, όπως και όλη εκείνη η ομάδα του Γιουπ Χάινκες με τον Ρομπέρτο Κάρλος, τον Ραούλ, τον Ζέντορφ, τον Ρεδόνδο...Με τον Καρεμπέ βασικό και πρωταγωνιστή σε ολόκληρο το ενενηντάλεπτο...

Η Ρεάλ ξόρκισε την «κατάρα» σε εκείνο το αξέχαστο παιχνίδι και επέστρεψε στις κατακτήσεις του κορυφαίου ευρωπαϊκού τροπαίου, έχοντας πλέον ακόμη τέσσερα στο παλμαρέ της. Από εκείνη τη βραδιά συναντά ξανά σε τελικό την Γιουβέντους, αύριο στο Κάρντιφ. Πολλά είναι διαφορετικά. Ο Ζινεντίν Ζιντάν είναι πλέον ηγέτης στον πάγκο της Ρεάλ και θα προσπαθήσει να νικήσει την ομάδα που υπηρετούσε στον τελικό του Άμστερνταμ.
 
Ο Κριστιάν Καρεμπέ ζει και εργάζεται στην Ελλάδα, σε σημαντικό διοικητικό ρόλο στον Ολυμπιακό. Θυμάται σήμερα για τις «Ειδήσεις» εκείνο τον αγώνα και αναλύει την αυριανή αναμέτρηση δύο εκ των κορυφαίων ευρωπαϊκών ομάδων για την ανάδειξη του φετινού πρωταθλητή Ευρώπης...

«Πέρασαν κιόλας 20 χρόνια (γέλια...). Δεν μπορεί να σβηστεί από τη μνήμη μου, παρότι δεν είναι το σημαντικότερο τρόπαιο στην καριέρα μου αφού ακολούθησε λίγο αργότερα το Παγκόσμιο Κύπελλο. Ήμουν αντίπαλος εκείνο το βράδυ με δύο φίλους μου, τον Ζιντάν και τον Ντεσάν, με τους οποίους λίγες μέρες αργότερα θα αρχίζαμε την τελική προετοιμασία με την Εθνική Γαλλίας για το Μουντιάλ. Δεν ήμασταν φαβορί, η Γιουβέντους είχε τον πρώτο λόγο καθώς είχε πιο πρόσφατες κατακτήσεις του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Στους ημιτελικούς είχαμε αποκλείσει την Ντόρτμουντ που ήταν η κάτοχος του τίτλου κι αυτό είχε ανεβάσει πολύ την αυτοπεποίθησή μας. Ήταν ένα πολύ δύσκολο ματς σε όλη τη διάρκειά του, αλλά με το γκολ του Μιγιάτοβιτς καταφέραμε να νικήσουμε. Ήμασταν όλοι πολύ περήφανοι, διότι η Ρεάλ είχε να πάρει το τρόπαιο 32 χρόνια. Παρότι είχε μεσολαβήσει, από την εποχή τς δεκαετίας του '60, η περίοδος μιας πολύ μεγάλης ομάδας με πρωταγωνιστή τον Μπουντραγκένιο, η Ρεάλ δεν είχε κατορθώσει να κερδίσει τον κορυφαίο τίτλο της Ευρώπης. Είχαμε γράψει ιστορία».


- Ήταν ασφαλώς η κορυφαία χρονιά της δικής σου ποδοσφαιρικής καριέρας...

«Ναι γιατί με τη συμμετοχή μου στον τελικό και γενικά με την παρουσία μου στην Ρεάλ Μαδρίτης κέρδισα την ευκαιρία να κληθώ στην Εθνική Γαλλίας, κάτι που δε συνέβαινε νωρίτερα όσο ήμουν παίκτης της Σαμπντόρια. Δεν θα ξεχάσω πράγματι αυτό που είχε γίνει με τον Ζιζού και τον Ντεσάν. Έφυγαν με σκυμμένο το κεφάλι από εκείνον τον τελικό, εγώ πανηγύριζα και 3-4 μέρες μετά έπρεπε να συναντηθούμε στην προετοιμασία της Εθνικής για το Μουντιάλ. Είναι οι περίεργες στιγμές του ποδοσφαίρου».

- O φίλος σου ο Ζινεντίν Ζιντάν πήρε ωστόσο τέσσερα χρόνια αργότερα το Τσάμπιονς Λιγκ με την Ρεάλ και ήδη έχει ένα ως προπονητής της. Περίμενες, αλήθεια, ότι θα είχε τόσο σύντομη ανέλιξη στην προπονητική καριέρα του ώστε να θεωρείται ήδη εκ των τοπ τεχνικών του ποδοσφαίρου;

«Αυτό που κατάφερε οφείλεται στη δουλειά του. Προχώρησε βήμα βήμα, δεν επιχείρησε να εκμεταλλευτεί το μεγάλο όνομα που είχε ως ποδοσφαιριστής. Πέρασε από διάφορες θέσεις στην Ρεάλ, ήταν ασίσταντ κόουτς σε άλλους μεγάλους μάνατζερ και τώρα μπορεί να δουλεύει μόνος του σε τόσο υψηλό επίπεδο. Αγαπάει τη δουλειά του, έχει ενθουσιασμό και - το βασικότερο - δείχνει την ικανότητα να μαθαίνει πράγματα και ταυτόχρονα να τα περνάει μέσα στην ομάδα του. Το συζητούσα και με τον Τάκη Λεμονή πρόσφατα. Όλα τα παιδιά ήθελαν κάποτε να γίνουν τόσο καλοί παίκτες σαν τον Ζιντάν, τώρα όλοι οι προπονητές θέλουν να γίνουν τόσο σπουδαίοι σαν τον Ζιντάν»!

- Υπάρχει φαβορί για τον φετινό τελικό;

«Τέτοια παιχνίδια αρχίζουν πάντα από το 50-50. Και κρίνονται σε λεπτομέρειες. Η Ρεάλ είναι πολύ δυνατή, έχει εμπειρία από τελικούς και κατακτήσεις τα τελευταία χρόνια. Από την άλλη, η Γιουβέντους έχει κάνει εξαιρετική σεζόν. Ήμουν στο Βερολίνο πρόπερσι, όταν είχαν χάσει τον τελικό από την Μπαρτσελόνα. Τότε ήταν εξαντλημένοι, τώρα είναι μια φρέσκια ομάδα. Έχουν κάνει καλό ροτέισον όλη τη χρονιά. Είναι μια ομάδα που αμύνεται εκπληκτικά, αλλά μπορεί να φτάνει εύκολα στο γκολ με Ντιμπάλα, Ιγκουαίν, Μάντζουκιτς. Είναι δύο ομάδες πρωταθλήτριες και με το πνεύμα του νικητή».

- Αν έπρεπε να ποντάρεις σε κάποια;

«Θα το έκανα στην Ρεάλ γιατί είναι η ομάδα που υποστηρίζω σε αυτό το ματς! Είμαι πολύ δεμένος με αυτή την ομάδα και θέλω να νικήσει και να πάρει το τρόπαιο. Θα είμαι στο Κάρντιφ γιατί πάντα η Ρεάλ προσκαλεί τους παλιούς παίκτες της στα μεγάλα παιχνίδια και θα είμαι στο πλευρό της».

-Όλα τα φώτα θα είναι στραμμένα σε Ρονάλντο και Μπουφόν...

«Λες να έχουμε τον έναν απέναντι στον άλλο στα...πέναλτι; (γέλια...). Είναι τεράστιοι παίκτες. Ο Ρονάλντο έχει σπάσει όλα τα ρεκόρ στο σκοράρισμα, θέλει να πάρει μετά το Euro και το Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Μπουφόν έχει μια φανταστική καριέρα, είναι ο κορυφαίος γκολκίπερ. Θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον και αυτή η κόντρα».



TO BINTEO TOY TEΛΙΚΟΥ