Quantcast

Οι αξιωματούχοι που δίνουν «διαλέξεις στο... νερό»

Τουλάχιστον μία φορά το μήνα οι κάτοικοι περιοχής της Κίνας...
Τουλάχιστον μία φορά το μήνα οι κάτοικοι συγκεντρώνονται μέσα σε βάρκες ή στο σπίτι με τα κόκκινα κεραμίδια που έχει κατασκευαστεί μέσα στην τεχνητή λίμνη για να ακούσουν ή να μελετήσουν τις τελευταίες θεωρίες και πολιτικές του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος (ΚΚΚ).

Για τους 6.000 κατοίκους της κομητείας Τιανσενγκιτσιάο στην αυτόνομη περιφέρεια Γκουανγκσί Τσουάν της νότιας Κίνας, η «διάλεξη στο νερό» είναι ο πιο δημοφιλής και αποτελεσματικός τρόπος για την κατανόηση της πολιτικής του κόμματος.
 
Οι ομιλητές είναι κυρίως επικεφαλής των χωριών και των δήμων, ενώ από το ίδιο βήμα ντόπιοι τεχνικοί σύμβουλοι καλούνται να διδάξουν την υδατοκαλλιέργεια.

Ο Λίου Τζιάν, επικεφαλής του κόμματος στο Τιανσενγκιτσιάο, κάνει συχνά χρέη ομιλητή αφότου ανέλαβε καθήκοντα σε αυτή τη μικρή και απομακρυσμένη ορεινή πόλη τον Οκτώβριο του 2016, όπου η πλειοψηφία των κατοίκων ανήκει σε εθνοτικές μειονότητες.

Παλαιότερα οι κάτοικοι ζούσαν από την καλλιέργεια ρυζιού. Αφότου όμως κατασκευάσθηκε το 1990 η λίμνη και ο υδροηλεκτρικός σταθμός, άρχισαν να εκτρέφουν ψάρια και να ζουν από αυτό.

«Οι περισσότεροι χωρικοί περνούν όλη μέρα με το νερό, απασχολημένοι με τη δουλειά τους. 'Εχουν ελάχιστο χρόνο για να μάθουν τι συμβαίνει στον κόσμο» λέει ο Λίου.

Τα ενυδρεία, μικρά και μεγάλα, όταν τα βλέπεις από τα βουνά μοιάζουν σαν σκακιέρα μέσα σε μία πράσινη λίμνη.
 
«Η αίθουσα των διαλέξεων» με τα κόκκινα κεραμίδια, στο κέντρο της τεχνητής λίμνης, είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή.
 
Οι ντόπιοι την αποκαλούν «Ινστιτούτο των Αγροτών της Νέας Εποχής», σε μια αναφορά στο Ινστιτούτο Εκπαίδευσης Αγροτών που δημιουργήθηκε πριν από 90 χρόνια.

Στη δεκαετία του 1920, οι επαναστάτες πρωτοπόροι του ΚΚΚ, συμπεριλαμβανομένου του Ντενγκ Σιαοπίνγκ, δημιούργησαν αγροτικά κινήματα σε απομακρυσμένες ορεινές περιοχές στο Γκουανγκσί. Ανέλυαν την επαναστατική θεωρία, εκπαιδεύονταν στρατιωτικά, γεγονός που έθεσε τα θεμέλια για την επανάσταση της οποίας ηγήθηκε ο Μάο Τσετούνγκ.

Τις τελευταίες δεκαετίες, τοπικοί κομματικοί αξιωματούχοι καλούσαν τους ντόπιους στην αίθουσα συνεδριάσεων ενός κυβερνητικού κτιρίου στο κέντρο της πόλης για να ακούσουν τα πεπραγμένα του κόμματος. Λόγω όμως των μεγάλων αποστάσεων και της αγωνίας για τη δουλειά τους, λίγοι ανταποκρίνονταν στην πρόσκληση.

«Η προσέλευση ήταν μικρή και οι άνθρωποι δεν ήταν ευχαριστημένοι» θυμάται ο Λίου.

Το 2014, η επιτροπή του χωριού αποφάσισε να πραγματοποιεί τις συναντήσεις μέσα στην τεχνητή λίμνη. «Συνήθως στεκόμασταν στην έδρα έχοντας απέναντί μας το ακροατήριο. Τώρα καθόμαστε μέσα σε μία βάρκα και πηγαίνουμε κοντά στους κατοίκους του χωριού για να τους διηγηθούμε τα τελευταία γεγονότα από το Πεκίνο» συνεχίζει.

Οι ντόπιοι πηγαίνουν με βάρκες στις συναντήσεις οι οποίες διαρκούν από 40 έως 50 λεπτά. Πάνω από 20 βάρκες συγκεντρώνονται κάθε φορά, ενώ το κοινό ενίοτε αριθμεί εκατό άτομα.

Κάποιοι έρχονται με κονκάρδες του κόμματος, κάποιοι φορούν πολύχρωμες παραδοσιακές φορεσιές. Οι ηλικιωμένοι φέρνουν τα εγγόνια τους, οι γυναίκες πλέκουν ακούγοντας, ενώ άλλοι κρατούν σημειώσεις.

Οι ομιλητές χρησιμοποιούν τοπικές διαλέκτους και τη γλώσσα Τζουάνγκ, γεγονός που εκτιμούν ιδιαίτερα οι ντόπιοι.

Ομιλίες με δύσκολες έννοιες «μεταφράζονται» με παραδείγματα και ιστορίες που βασίζονται στην απλή καθημερινή ζωή.

Ο Λίου εξηγούσε πρόσφατα τα όσα ειπώθηκαν στο 19ο Εθνικό Συνέδριο του ΚΚΚ, υπογραμμίζοντας τι προϋποθέτει η «επιδίωξη μιας στρατηγικής για την αναζωογόνηση της υπαίθρου» και η «διασφάλιση των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας και συμφερόντων των αγροτικών πληθυσμών».

Τον περασμένο μήνα μία συνάντηση επικεντρώθηκε στην ιατρική ασφάλιση. Κάποιοι χωρικοί πίστευαν ότι η συνάντηση δεν ήταν απαραίτητη, αλλά μετά μισή ώρα συζήτησης, συνειδητοποίησαν τα οφέλη.

Ο Λίου τους έπεισε ότι με την ασφάλιση θα εξοικονομούσαν χρήματα για τη θεραπεία:

«Χωρίς ασφάλιση θα πληρώσετε περισσότερα αν πάτε στο νοσοκομείο. Επιπλέον, η τοπική κυβέρνηση επιστρέφει χρήματα για ιατρικές δαπάνες» τους είπε.

Στο νερό, οι φωνές των ομιλητών είναι πιο δυνατές, ενώ γέλια ακούγονται από τις βάρκες.

Οι ομιλητές όμως δεν φοβούνται ότι θα χάσουν το κοινό τους. Δημοφιλές είναι και το μάθημα της ιχθυοκαλλιέργειας.

Τα πρώτα χρόνια που κατασκευάστηκε η τεχνητή λίμνη, οι κάτοικοι δεν ήξεραν τίποτε για την εκτροφή των ψαριών.

Ο στόχος για μεγάλη παραγωγή είχε ως αποτέλεσμα να υπάρξουν ασθένειες στα ψάρια, σοβαρή ρύπανση και τεράστιες απώλειες.

Ο Σι Τζονγκιού, ειδικός στην ιχθυοκαλλιέργεια, κάθε χειμώνα συμβουλεύει τους ιχθυοκαλλιεργητές να μειώσουν την πυκνότητα της αλιείας και να μην ταΐζουν πολύ τα ψάρια, ώστε να διατηρηθούν τα επίπεδα διατροφής.

Το 2012, μόνο 15 νοικοκυριά ασχολούνταν με την ιχθυοκαλλιέργεια. Τώρα είναι 200, ο μισός σχεδόν πληθυσμός της πόλης.

Ο Γουέι Μπιν παρακολουθεί κάθε «διάλεξη στο νερό» με τη σύζυγό του. Κατανοούν τα οικονομικά οφέλη που έχουν από αυτές τις γνώσεις.

Το 2012 λόγω άγνοιας έχασε δεκάδες χιλιάδες γιουάν, αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Τα τελευταία τέσσερα χρόνια όμως, το ετήσιο εισόδημά του αυξήθηκε από 1.000 γιουάν σε πάνω από 10.000 γιουάν.

Η υδατοκαλλιέργεια, όπως σημειώνεται,  είναι πλέον ένας σηματικό βιομηχανικός πυλώνας στην κομητεία.

Το 2016, δύο από τα πέντε χωριά που πλήττονταν από τη φτώχεια κατάφεραν να βγουν από αυτήν χάρη σε αυτή την απασχόληση.