Το 1989 έπειτα από απόφαση της τότε υπουργού Πολιτισμού, Μελίνας Μερκούρη, η Μακρόνησος χαρακτηρίστηκε ιστορικός τόπος, καθώς όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην απόφαση «έχει σημαδέψει την ιστορία της νεότερης Ελλάδας, γιατί αποτελεί χώρο μνήμης-όχι μόνο γι' αυτούς πού έζησαν όλη τη φρικαλεότητα της περιόδου 1946-1953, αλλά για όλους τους Έλληνες, και κυρίως για τις νέες γενιές, γιατί αποτελεί σύμβολο καταδίκης του εμφυλίου πολέμου, όλων των βασανιστηρίων και κάθε καταπίεσης από οπουδήποτε προερχόμενης, βωμό ελευθερίας της σκέψης και των ιδεών».

Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ζητώντας να αναδειχθεί το μαρτυρικό νησί της Μακρονήσου σε Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς καθώς και σε τόπο διατήρησης της ιστορικής συλλογικής μνήμης κατέθεσαν ερώτηση προς τους υπουργούς Πολιτισμού και Περιβάλλοντος & Ενέργειας.

Οι βουλευτές Αριστείδης Μπαλτάς και Νίκος Μανιός, ανάμεσα σε αυτούς που κατέθεσαν την ερώτηση, μίλησαν στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων τονίζοντας τη σημασία που έχει μία τέτοια πρόταση.

Από την πλευρά του ο κ. Μπαλτάς επισήμανε: «Το θέμα τού να γίνει η Μακρόνησος ένας επισκέψιμος προσεγμένος χώρος χωρίς πρόσθετα κτίρια χωρίς καταπατήσεις είναι ένα θέμα σημαντικό για την ιστορική μνήμη της Ελλάδας. Όπως ξέρουμε η Μακρόνησος είναι ο τόπος όπου μαρτύρησαν πάρα πολλοί άνθρωποι σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες. Εκεί δοκιμάστηκε η ανθρώπινη αξιοπρέπεια κι από τις δύο πλευρές, απ' όσους ουσιαστικά έμειναν εκεί. Εκτιμούμε λοιπόν ότι μπορεί να γίνει και τόπος παγκοσμίου ενδιαφέροντος που θα αναδεικνύει ακριβώς την αξιοπρέπεια του ανθρώπου και την ηθική του υπόσταση κι άρα να ενταχθεί στα μνημεία της παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO».

Ο κ. Μανιός με τη σειρά του υποστήριξε ότι «στην Ελλάδα έχουμε μία τάση να ξεχνάμε την ιστορία μας, κυρίως την πρόσφατη. Αυτό όμως αποδεικνύεται καταστροφικό. Δεν μπορεί οι κοινωνίες των ανθρώπων να περπατάνε να πηγαίνουν στο μέλλον αδιαφορώντας για το πρόσφατο και απώτερο παρελθόν τους, το μακρινό παρελθόν τους». Στη συνέχεια ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ υπογράμμισε ότι «με αυτές τις σκέψεις ξεκινήσαμε κάποιες προσπάθειες διάφοροι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κι όχι μόνο βουλευτές κι άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, να κάνουμε τους τόπους μαρτυρίου, φυλακής κι εξορίας στην Ελλάδα, του κοντινού παρελθόντος, μετά τον εμφύλιο δηλαδή, σε τόπους μνήμης. Τέτοια περίπτωση αποτελεί η Μακρόνησος, που είναι ιδιαίτερα επιβαρυμένη με την ιστορία μας».

Καταλήγοντας ο κ. Μανιός σημείωσε ότι «στα πλαίσια αυτά υπήρξε μία σκέψη να ζητήσουμε να καταθέσουμε έναν φάκελο ώστε να τεθεί ως μνημείο συλλογικής κι ιστορικής μνήμης υπό την αιγίδα της UNESCO. Αυτό το νόημα έχει η πρωτοβουλία που κάνουμε, η οποία θέλει να κινητοποιήσει και την κυβέρνηση η οποία μέσα σε όλο αυτό το δύσκολο διάστημα που καλείται να κυβερνήσει και να λύσει τα προβλήματα θέλουμε να στρέψει την προσοχή της στη συντήρηση αυτών των μνημείων και στην ανάδειξή τους ώστε να μπορούν να γίνονται χώροι εκδηλώσεων μνήμης κι όχι μόνο».

πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ