Κίνα, Ινδονησία, Φιλιππίνες, Ταϊλάνδη και Βιετνάμ: μόνο αυτές οι πέντε χώρες της Ασίας πετούν κάθε χρόνο περισσότερους από τέσσερα εκατομμύρια τόνους πλαστικού στη θάλασσα, δηλαδή τα μισά απορρίμματα σε παγκόσμια κλίμακα, σύμφωνα με τη μη κυβερνητική οργάνωση Ocean Conservancy.

Αν δεν ληφθούν μέτρα ως το 2025, 250 εκατομμύρια τόνοι πλαστικών απορριμμάτων θα έχουν συγκεντρωθεί στις θάλασσες παγκοσμίως, σύμφωνα με τους ερευνητές.

«Βρισκόμαστε εν μέσω μιας κρίσης μόλυνσης από πλαστικό, το βλέπουμε παντού: στα ποτάμια μας, τους ωκεανούς μας, παντού», τονίζει ο Άχμαντ Άσοφ Μπίρι της Greenpeace στην Ινδονησία, την ώρα που η σημερινή ημέρα έχει κηρυχθεί Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος.

Κίνα, Ινδονησία, Φιλιππίνες, Ταϊλάνδη και Βιετνάμ είναι μεταξύ των χωρών με τη μεγαλύτερη ανάπτυξη στην Ασία, με μια οικονομία που βασίζεται κυρίως στην παραγωγή πλαστικού, το οποίο στη συνέχεια απορρίπτεται στη φύση καθώς δεν υπάρχει αποτελεσματικό σύστημα αποκομιδής και ανακύκλωσης.

Και οι πολίτες πληρώνουν το τίμημα, κυρίως όσοι εξαρτώνται από την αλιεία: η Νγκούγεν Τι Πουόνγκ από το Βιετνάμ είδε την περιοχή όπου ψάρευε να μετατρέπεται με την πάροδο των ετών σε ανοικτή χωματερή.

«Είναι εντελώς μολυσμένη, δεν είναι ασφαλές για τα παιδιά», εξηγεί η ίδια αφού επιστρέψει από το πρωινό ψάρεμα μαζί με τα δύο μικρά της παιδιά.

Πρόσφατη έρευνα της ΜΚΟ World Animal Protection υπογράμμισε τους κινδύνους που ενέχουν τα εγκαταλελειμμένα δίχτυα των ψαράδων στη θάλασσα, τα οποία αποτελούν μέρος της μόλυνσης από το πλαστικό.

Πριν λίγες ημέρες μία φάλαινα –πιλότος πέθανε στην Ταϊλάνδη. Οι κτηνίατροι βρήκαν στο στομάχι της περισσότερες από 80 πλαστικές σακούλες, μία ακόμη απόδειξη της τραγωδίας της μόλυνσης από το πλαστικό, που δεν είναι «παρά η κορυφή του παγόβουνου», τονίζει ο Τζον Τάνζερ της ΜΚΟ WWF.

«Η μόλυνση των ωκεανών είναι τόσο μεγάλη που πλέον πλήττει όλα τα επίπεδα του οικοσυστήματος, από τα πιο μικρά ζώα ως τις φάλαινες», προσθέτει.

Η μόλυνση πλήττει και το γλυκό νερό με τα μικροσωματίδια αυτών των πλαστικών που διαλύονται με τα χρόνια και καταλήγουν στο νερό που καταναλώνουν εκατομμύρια Ασιάτες καθημερινά.

Η ΜΚΟ International Union for Conservation of Nature διεξάγει παγκόσμια έρευνα για τις επιπτώσεις που έχουν αυτά τα μικροσωματίδια, οι οποίες ακόμη δεν είναι γνωστές.

Είτε πρόκειται για την Κίνα, την Ινδονησία, τις Φιλιππίνες, την Ταϊλάνδη ή το Βιετνάμ η συλλογή των απορριμμάτων γίνεται μερικώς: λιγότερα από τα μισά συλλέγονται σωστά.

Σε μια κοινωνία κατανάλωσης «οτιδήποτε πλαστικού», η εκπαίδευση των Ασιατών είναι μια από τις αλλαγές κλειδί που πρέπει να γίνουν μαζί με τη βελτίωση της αποκομιδής των απορριμμάτων, σύμφωνα με τους ειδικούς.

Η Κίνα, δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία παγκοσμίως, απαγόρευσε πέρυσι την εισαγωγή πλαστικών απορριμμάτων, αρνούμενη να γίνει ο σκουπιδοντενεκές του κόσμου. Όμως η μεγάλη πλειονότητα των απορριμμάτων στη χώρα προέρχονται από τον ίδιο της τον πληθυσμό

Ο ΟΗΕ προσπαθεί να μειώσει την κατανάλωση πλαστικών σακούλων καθώς η ανακύκλωσή τους φαίνεται να έχει αποτύχει

Λιγότερο από το ένα δέκατο όλου του πλαστικού παγκοσμίως ανακυκλώνεται και οι κυβερνήσεις θα πρέπει να εξετάσουν την απαγόρευση ή την επιβολή φόρου στις πλαστικές σακούλες μίας χρήσης προκειμένου να περιοριστεί η μόλυνση, αναφέρει ο ΟΗΕ σε έκθεσή του σήμερα Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος.

Η έκθεση, που θεωρείται η πιο εμπεριστατωμένη έρευνα των κυβερνητικών δράσεων για τον περιορισμό των πλαστικών σακούλων μίας χρήσης, αναφέρει ότι κάθε χρόνο χρησιμοποιούνται σε όλο τον κόσμο έως και 5 τρισεκατομμύρια σακούλες. Αν τοποθετηθούν η μία δίπλα στην άλλη θα καλύπτουν μια έκταση που θα αντιστοιχεί δύο φορές στο μέγεθος της Γαλλίας.

«Η μάστιγα του πλαστικού έχει φτάσει σε κάθε γωνιά του πλανήτη», επισημαίνει ο Έρικ Σόλχαϊμ επικεφαλής της υπηρεσίας Περιβάλλοντος του ΟΗΕ στην έκθεση, η οποία συντάχθηκε με τη στήριξη της ινδικής κυβέρνησης και συνοδεύεται από το σύνθημα: «Αν δεν μπορείς να το ξαναχρησιμοποιήσεις, μην το δεχθείς».

«Μόνο το 9% των συνολικά 9 δισεκατομμυρίων τόνων πλαστικού που έχει παράξει ο κόσμος έχει ανακυκλωθεί», τονίζει η έκθεση. «Το περισσότερο καταλήγει στις χωματερές ή το περιβάλλον».

Η Κίνα είναι η μεγαλύτερη παραγωγός αποβλήτων από πλαστικές συσκευασίες, μπροστά από την ΕΕ και τις ΗΠΑ. Κατά κεφαλή όμως οι ΗΠΑ παράγουν το περισσότερο πλαστικό, μπροστά από την Ιαπωνία και την ΕΕ.

Όμως υπάρχουν ενδείξεις ότι αναλαμβάνεται δράση για να περιοριστεί η μόλυνση από το πλαστικό, η οποία βλάπτει τη ζωή στους ωκεανούς, μολύνει το έδαφος και εκλύει τοξικά όταν καίγεται.

«Στοχευμένοι φόροι και απαγορεύσεις, όπου έχουν σχεδιαστεί και επιβληθεί σωστά, ήταν μεταξύ των πιο αποτελεσματικών στρατηγικών περιορισμού της υπερβολικής χρήσης πλαστικών προϊόντων», επισημαίνει η έκθεση.

Σύμφωνα με την Έλσα Τόντα επικεφαλής του προγράμματος του ΟΗΕ Environment’s Sustainable Lifestyle, περισσότερες από 60 χώρες παγκοσμίως έχουν επιβάλει απαγόρευση ή φόρο στις πλαστικές σακούλες μίας χρήσης και στις πλαστικές συσκευασίες.

Το 30% των χωρών κατέγραψε σημαντική πτώση στην κατανάλωση πλαστικών σακούλων ήδη τον πρώτο χρόνο ισχύς των μέτρων, ενώ το 20% παρατήρησε μικρή ή καμία αλλαγή. Όμως στις μισές περιπτώσεις οι κυβερνήσεις δεν κατάφεραν να μετρήσουν με ακρίβεια τα αποτελέσματα της πολιτικής αυτής.

Μεταξύ των συστάσεων της έκθεσης περιλαμβάνεται η καλύτερη διαλογή των απορριμμάτων και η ανακύκλωση, οικονομικά κίνητρα για να προωθηθούν οικολογικές εναλλακτικές στο πλαστικό, η εκπαίδευση των καταναλωτών και η προώθηση των επαναχρησιμοποιούμενων προϊόντων.