ΟΙ ΒΑΣΙΚΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ του ελληνικού μνημονιακού δράματος φαίνεται να μη βιάζονται να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση και να τακτοποιηθούν οι εκκρεμότητες της διαπραγμάτευσης. Οι υπουργοί της ελληνικής κυβέρνησης έχουν κατεβάσει τα μολύβια και δεν ασχολούνται με τα ανοικτά θέματα, παρά το γεγονός ότι πηγές του Μαξίμου και του υπουργείου Οικονομικών υποστηρίζουν πως η αξιολόγηση θα κλείσει σύντομα. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο παίζει καθυστερήσεις αναμένοντας την αλλαγή φρουράς στον Λευκό Οίκο. Η Κομισιόν και οι Ευρωπαίοι υπουργοί Οικονομικών κινούνται στο αργό μοτίβο που επιβάλλει το Βερολίνο. Είναι προφανές ότι Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και Πόουλ Τόμσεν βρίσκονται σε ανοικτή γραμμή, έχουν «κρυφή ατζέντα» και δεν ανησυχούν για τον χρόνο που περνά. Αλλωστε, γνωρίζουν πως ο χρόνος κυλά εις βάρος της Ελλάδας και ότι όσο δεν κλείνουν τα ανοικτά μέτωπα, τόσο πιο πιεσμένη θα είναι η Αθήνα. Το ερώτημα είναι για ποιον λόγο η ελληνική κυβέρνηση κινείται στους ρυθμούς που της επιβάλλουν οι δανειστές και δεν αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για να υπάρξει πρόοδος στις συζητήσεις για το ελληνικό ζήτημα. Δεν αντιλαμβάνεται ότι η διαπραγμάτευση εισέρχεται πλέον σε μια επικίνδυνη ζώνη;

Αν δεν ολοκληρωθεί η αξιολόγηση μέχρι τον Φεβρουάριο, η χώρα θα χάσει το τρένο της ποσοτικής χαλάρωσης, ενώ παράλληλα η ελληνική οικονομία θα εγκλωβιστεί, για μία ακόμη φορά, σε μια παγίδα χαμηλής ρευστότητας. Το τέταρτο μνημόνιο θα είναι αναπόφευκτο και η παράταση της σκληρής λιτότητας για αρκετά χρόνια μετά το 2018 βέβαιη.

Η κατάσταση που διαμορφώνεται αρχίζει να θυμίζει τις εξελίξεις του πρώτου εξαμήνου του 2015, που οδήγησαν στην άτακτη υποχώρηση της κυβέρνησης, στο τρίτο μνημόνιο και στα capital controls. Τότε, η ελληνική οικονομία βγήκε από την περιπέτεια βαριά πληγωμένη, τώρα όμως κινδυνεύει να καταστραφεί!