O ΓΑΛΛΟΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΑΞΟΝΑΣ φαίνεται ότι είναι... έτοιμος! Οι επιμέρους διαφωνίες δεν πρέπει να μας εκπλήσσουν. Η σύμπτωση στις «κεντρικές επιλογές» των δύο ηγετών-χωρών είναι προφανής, ιδίως όταν μιλάμε για την επόμενη μέρα της Ευρώπης. Η Τουρκία και ο μουσουλμανικός παράγοντας είναι δύο σημαντικές παράμετροι αυτής της σύγκλισης. Είναι κεντρικές, αλλά δεν είναι οι μόνες. Δεσπόζον παραμένει το ζήτημα της οικονομίας.

Η Μέρκελ δήλωσε ότι «σκεφτόμαστε μια οικονομική κυβέρνηση και έναν κοινό υπουργό Οικονομικών». Αφού κατέστρεψε οικονομικά τη χώρα μας εν μέσω της κρίσης τραπεζών το 2010, που έπρεπε να «πέσει» η Lehman Brothers για να σωθούν οι γερμανογαλλικές τράπεζες, και αφού διέλυσε έτσι πραξικοπηματικά την ευρωπαϊκή αγορά κρατικών ομολόγων ως χρηματοδοτική πηγή των χωρών, τώρα αισθάνεται ότι είναι πλέον σε θέση ισχύος. Θα ζητήσει από όλες τις αφόρητα υπερχρεωμένες και κατ’ επέκταση αδύναμες χώρες της Ε.Ε., λόγω δυσχέρειας ανακύκλωσης του χρέους των, να πάρει επίσημα σε νομικό κείμενο, ως χώρα-πρότυπο δημοσιονομικής σταθερότητας, τη φορολογική αρμοδιότητα από όλες. Γιατί αυτό σημαίνει κοινός υπουργός Οικονομικών! Οταν πρωτομπήκαμε στην ΕΟΚ, δεν φανταστήκαμε ποτέ ότι η ενοποίηση θα επιχειρηθεί μέσα από τέτοιες «πρακτικές». Αντίθετα με όσους οραματίζονταν μια ευρωπαϊκή Γερμανία στο ξεκίνημα του εγχειρήματος της πολιτικής ένωσης, αυτή πλέον ανακοινώνει απροκάλυπτα το σχέδιό της να θεμελιώσει μια γερμανική Ευρώπη. Η κυβέρνηση και όλες οι πολιτικές δυνάμεις ας μην επαναπαυτούν ότι κερδήθηκε χρόνος πολιτικός επειδή έκλεισε η αξιολόγηση.

Οι προσεγγίσεις τύπου χρειαζόμαστε περισσότερη «ευρωπαϊκή Γερμανία» και όχι «γερμανική Ευρώπη» προϋποθέτουν χρόνο και η Μέρκελ -με τον Μακρόν στο πλευρό της- δεν πρόκειται να τον προσφέρει σε κανέναν. Η χώρα μας λοιπόν, κατά το δικό μας «σχέδιο», δεν θα προλάβει να «απελευθερωθεί» μέσω εξόδου σε διεθνείς αγορές που λειτουργούν με «ελεύθερα» επιτόκια. Οχι «σταθερά» δηλαδή, όπως προβλεπόταν να έχει στις Συνθήκες της Ε.Ε., όταν υπήχθη σε αυτές, αλλά στην κρίση του 2010 καταστρατηγήθηκαν. Οπως όλα δείχνουν, θα κινδυνέψει άμεσα να απορροφηθεί και η τελευταία στάλα κυριαρχίας της μέσω αυτού του γερμανικού πολιτικού σχεδίου. Οπότε εμείς, τα «θύματα», θα δεχθούμε να υπαχθούμε σε απόλυτη γερμανική διοίκηση και έλεγχο;