Ο ΦΟΒΟΣ και μόνο ότι πιθανόν να υπάρξει μια σύγκρουση μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας για τη Συρία, φόβο που καλλιέργησε ο Αμερικανός Προέδρος με μια δήλωσή του που χρησιμοποίησε ως «όπλο» διπλωματίας αρχικά για να ξεκαθαρίσουν οι «σύμμαχοι» τη θέση τους σε σχέση με ένα τέτοιο ενδεχόμενο, προκάλεσε εξελίξεις. Ανάγκασε τον Τούρκο Προέδρο να δηλώσει μεταξύ άλλων ότι «κανείς δεν έχει δικαίωμα να βάλει φωτιά στη Μεσόγειο»! Αποτελεί η δήλωση αυτή του Ερντογάν, όσο γενική και αν δείχνει, αναδίπλωσή του σε σχέση με τη μέχρι πρότινος απειλητική ρητορική του ότι προτίθεται να μην επιτρέψει εξόρυξη και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων από αυτή τη θάλασσα με κάθε μέσο, αν δεν του παραχωρηθεί συνεκμετάλλευση. Με άλλη δήλωσή του, επίσης, ξεκαθάρισε ότι η Τουρκία δεν έχει πρόθεση να εμπλακεί στην ένταση και ότι ο ίδιος δεν θα γυρίσει την πλάτη του ούτε στους συμμάχους του Αμερικανούς ούτε στη στρατηγική συνεργασία του με τη Ρωσία. Με αυτή τη σειρά, μνημονεύοντας και αξιολογώντας τις σχέσεις του με τις υπερδυνάμεις. Καθώς όλα έχουν μια ιδιαίτερη σημασία σε τέτοιες δηλώσεις, ο Ερντογάν άφησε να εννοηθεί ότι δεν έχει απομακρυνθεί από τις ΗΠΑ. Οσο τουλάχιστον, λόγω της γενικότερης αμφίθυμης στάσης του, φοβηθήκαμε όλοι ότι έχει συμβεί. Αφησε, δηλαδή, να εννοηθεί πως είναι έτοιμος να διαπραγματευτεί με τους Αμερικανούς, κατά πρώτο λόγο, λύσεις που θα του προταθούν. Καθώς η ανατολική Μεσόγειος γεμίζει σιγά-σιγά από αμερικανικά πλοία και αγγλικά υποβρύχια, ο φόβος ότι ο Ερντογάν είχε πρόθεση να μας σύρει ως χώρα σε ένα θερμό επεισόδιο, μάλλον υποχωρεί μετά και από αυτές τις δηλώσεις. Ολα δείχνουν ότι η μεταξύ μας ένταση, αν οι δηλώσεις αυτές είναι ειλικρινείς, θα αποκλιμακωθεί. Αυτή τη νέα, λοιπόν, τροπή των πραγμάτων πρέπει να αξιοποιήσει η κυβέρνηση. Αντιλαμβανόμενη ότι διατηρούνται οι εγγυήσεις που υπάρχουν από τη συμμετοχή τόσο της γείτονος όσο και της χώρας μας στο ΝΑΤΟ, πρέπει να επιδιώξει να φέρει ακόμα και σε αυτό το επίπεδο τάχιστα το θέμα της παράνομης κράτησης των δύο στρατιωτικών μας. Να εκμεταλλευτεί τη στιγμή υποβάλλοντας μέσω της επιρροής που ακόμα ασκούν οι Αμερικανοί στην Αγκυρα, το αίτημα απελευθέρωσής των, κατ’ επίκληση των «κοινών κανόνων» μεταξύ συμμάχων. Το πολύ-πολύ να αποδειχθεί ότι ο Ερντογάν, αν και δηλώνει ακόμα «σύμμαχος», δεν είναι καθόλου «σύμμαχος» στην πράξη.