Η ΔΙΑΓΡΑΦΗ χρέους από πλευράς Γερμανίας αντιμετωπίζεται εκ νέου ως ηθικά κατακριτέα συμπεριφορά! Αν και δεσμεύτηκε το 2015 ότι θα το συζητήσει. Οταν η χώρα μας, όμως, πτώχευσε ως προς τους επενδυτές σε ομόλογά της που κλήθηκαν να αποδεχθούν διαγραφή χρέους, ήτοι αξιώσεών των, δεν την πείραζε αυτό ηθικά, αν και η κεντρική τράπεζά της, που και αυτή κατείχε ελληνικά ομόλογα, δι’ αγοράς των με χρήματα που χρεώθηκαν στον ελληνικό λαό ως «δανειακή βοήθεια», εξαιρέθηκε κατόπιν συνεννόησης από την απομείωση των αξιώσεων, που όλοι οι λοιποί ομολογιούχοι το 2012 δέχτηκαν. Εβγαλε έτσι κέρδη πάνω από 3 δισ. και μάλιστα τα διατήρησε! Κι αυτό έγινε ενώ ήξερε η Γερμανία ότι το ελληνικό ομόλογο είχε από τον Μάιο του 2010 πια καταστεί «σκουπίδι». Γιατί με τη «δανειακή βοήθεια» που μας πρόσφερε πήρε ενέχυρο τότε τον συνολικό δημόσιο πλούτο της Ελλάδος. Ενώ αυτός ο δημόσιος πλούτος της χώρας μας ήταν -βάσει διεθνούς δικαίου- εγγύηση προς τους ομολογιούχους για να εκδίδονται ομόλογα. Ετσι, έπληξε οικονομικά συμφέροντά των και τους ζημίωσε. Αυτό ήταν «ηθικό» ή ήταν παράνομο;

Ηξερε επίσης η Γερμανία ότι αναιρείτο κατ’ ουσίαν έκτοτε η «δανειακή βοήθεια», την οποία πρόσφερε για να επανενταχθούμε δήθεν, μετά από μια διετία προσωρινής αποχώρησής μας από τη ευρωπαϊκή αγορά ομολόγων, πάλι σε αυτήν οριστικά. Γιατί με ομόλογο-«σκουπίδι» ήταν πλέον αδύνατη η επανένταξη σε αυτήν. Ηταν αυτό ηθικό ή παράνομο; Ηξερε επίσης η Γερμανία ότι έτσι διελύετο όλη η αγορά τέτοιων κρατικών τίτλων και θα προκαλείτο πανευρωπαϊκή ύφεση. Ηταν και αυτό κατ’ αυτήν ηθικό; Δεν ήταν δηλαδή παρανομία μεγατόνων; Την «πειράζει» τώρα να διαγράψει χρέος! Γιατί έτσι διαιωνίζει την κυριαρχία επί της χώρας μας, την οποία υφάρπαξε με τέτοιο παράνομο τρόπο. Συζητά ως μόνη λύση την έναντι εκποίησης του δημόσιου πλούτου της χώρας μας σταδιακή απομείωση με κάθε εκποίηση και λίγου χρέους. Ητοι, σου «κλέβω» τον πλούτο της χώρας σου, αφελληνίζω ακόμα και όλη τη δημόσια γη της Ελλάδος και σου διαγράφω ταυτόχρονα χρέος! Κι είναι τούτο ηθικό και νόμιμο; Αν αυτή είναι η λύση της Γερμανίας για την ελληνική κρίση χρέους, που προσφέρει προς ανάκαμψή μας, ήτοι να σβήνεται χρέος μόνο αν εκποιηθεί όλη η χώρα, κακώς γίνεται συζήτηση! Μήπως να ξαναπάρουμε το πράγματα εξαρχής και να μετρήσουμε παρανομίες και βλάβες, αντί να συζητάμε περί γερμανικής ηθικής;