Η πρόσφατη παράνομη επίσκεψη Ερντογάν στα Κατεχόμενα της Κύπρου, λίγες μόνον ημέρες μετά την εκλογή του στο προεδρικό αξίωμα της γείτονος χώρας, αποκάλυψε για άλλη μια φορά το πραγματικό πρόσωπο της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.
Η πρόσφατη παράνομη επίσκεψη Ερντογάν στα Κατεχόμενα της Κύπρου, λίγες μόνον ημέρες μετά την εκλογή του στο προεδρικό αξίωμα της γείτονος χώρας, αποκάλυψε για άλλη μια φορά το πραγματικό πρόσωπο της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Ενα πρόσωπο σκληρό και αδιάλλακτο, που δεν αντιλαμβάνεται καμμιά άλλη γλώσσα εκτός από αυτήν της δύναμης και της επιβολής. Και αποκάλυψε επίσης τον διαχρονικό καιροσκοπισμό της διπλωματίας της Αγκυρας, που είναι πάντοτε έτοιμη να εκμεταλλευθεί σε χρόνο μηδέν την αδυναμία, την ολιγωρία ή ακόμη και την αμηχανία του αντιπάλου, «διαγράφοντας» αυτόματα από τη μνήμη της προηγούμενες δεσμεύσεις και υποσχέσεις, αλλά και πάσης φύσεως... κουμπαριές! Και βέβαια ο νέος «σουλτάνος» της Τουρκίας αποτελεί τον πλέον χαρακτηριστικό εκπρόσωπο της σχολής των αμετανόητων νεο-Οθωμανών, που ονειρεύονται την αναβίωση της αυτοκρατορίας, υπό τον «μανδύα» της «περιφερειακής δύναμης» ή, επί το απλούστερον, του «χωροφύλακα» της ευρύτερης περιοχής.
Ο ΤΟΥΡΚΙΚΟΣ επεκτατισμός δεν εστιάζει τις αλαζονικές βλέψεις του μόνο στον ζωτικό χώρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, απαιτώντας μάλιστα -διά χειλέων Νταβούτογλου- και συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου της Μεγαλονήσου. Η Αγκυρα διατυπώνει, σε κάθε ευκαιρία και με άκρως επιθετική τακτική, ανιστόρητες και προκλητικές διεκδικήσεις, που αμφισβητούν ακόμη και την ίδια την ελληνική κυριαρχία. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η στάση της στο θέμα της ανακήρυξης της ελληνικής ΑΟΖ, ιδίως σε ό,τι αφορά τον θαλάσσιο χώρο νότια του Καστελόριζου, αλλά και η προσπάθειά της να αποκτήσει ισχυρά ερείσματα στη Θράκη. Οπως επανειλημμένα έχουμε επισημάνει από τη στήλη αυτή, η ελληνική οικονομική κρίση έχει ανοίξει την «όρεξη» της Τουρκίας στην Ξάνθη και στη Ροδόπη, όπου διάφορα παράκεντρα ημιεπίσημης προπαγάνδας της Αγκυρας κυριολεκτικά οργιάζουν, απεργαζόμενα σενάρια αποσταθεροποίησης των τοπικών κοινωνιών και δορυφοροποίησης των πολυεθνικών μουσουλμανικών πληθυσμών που ζουν στην περιοχή.
ΔΕΝ ΠΕΡΙΟΡΙΖΟΝΤΑΙ, όμως, οι θερμοκέφαλοι νεο-Οθωμανοί μόνο στην άθλια αυτή υπονομευτική δράση, που αναπτύσσουν τοπικά, στη Θράκη. Πραγματοποιούν παράλληλα εδώ και πολύ καιρό μια καλά οργανωμένη διεθνή εκστρατεία δυσφήμισης του ελληνικού κράτους, μιλώντας για δήθεν καταπίεση και προβάλλοντας μια πλαστή-κατασκευασμένη εικόνα, στηριγμένη μόνο στο ψεύδος και στο μίσος, αποσκοπώντας μεσοπρόθεσμα στη δημιουργία θρακικού ζητήματος... Σημειώστε ότι οι Τούρκοι πολύ συχνά συνεργάζονται στην ανθελληνική τους προπαγάνδα με τους πολυάριθμους και οικονομικά ισχυρούς διεθνείς πυρήνες των Σκοπιανών, που επίσης «διαπρέπουν» τα τελευταία χρόνια στην κατασυκοφάντηση της χώρας μας ανά τον κόσμο, με αλυτρωτικά συνθήματα και ιστορικές «κατασκευές». Και βέβαια είναι πλέον πασιφανές ότι τα Σκόπια έχουν την υποστήριξη του Βερολίνου, τόσο για την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ, όσο και για την ευρωπαϊκή τους πορεία. Υπάρχει, λοιπόν, σοβαρός κίνδυνος και σε αυτό το μέτωπο να βρεθούμε σύντομα προ δυσάρεστων εκπλήξεων...
Η ΒΑΘΕΙΑ οικονομική κρίση που πλήττει τα τελευταία χρόνια τη χώρα μας έχει οδηγήσει σταδιακά σε αποδυνάμωση τόσο της διεθνούς της θέσης, όσο και της αμυντικής της ικανότητας, με συνέπεια να είναι αυξημένος πλέον ο κίνδυνος δυσάρεστων εξελίξεων στα ανοικτά εθνικά μας θέματα. Είναι τόσο προφανές, ώστε δεν έχει κανένα νόημα να το αποσιωπούμε. Αντίθετα, είναι εξαιρετικά κρίσιμο τώρα να προλάβουμε τα χειρότερα. Η φτωχή Ελλάδα της κρίσης πρέπει να αναζητήσει τρόπους όχι μόνον αποτελεσματικής άμυνας απέναντι στις εξωτερικές επιβουλές, αλλά και διπλωματικής αντεπίθεσης, προκειμένου να ισχυροποιήσει και πάλι τη θέση της στην ευρύτερη περιοχή και γενικότερα στη διεθνή «σκακιέρα». Οι πολιτικοί μας ηγέτες οφείλουν τάχιστα να συναισθανθούν τις ευθύνες τους, να καθίσουν γύρω από το τραπέζι του διαλόγου και να συνεννοηθούν. Οφείλουν να χαράξουν από κοινού μια νέα, έξυπνη, αποτελεσματική και προσαρμοσμένη στα δεδομένα της κρίσης εθνική στρατηγική, για την προάσπιση των συμφερόντων της χώρας. Δεν υπάρχει χρόνος... Τα σύννεφα έχουν ήδη αρχίσει να μαζεύονται απειλητικά στον ελληνικό ουρανό... Απαιτείται επειγόντως ενότητα και δράση!