ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ δρώντες είναι επικεντρωμένοι στο κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης και στο τι θα απαιτηθεί για την ολοκλήρωσή της. Ωστόσο, τα πραγματικά πολιτικά ζητούμενα στη χώρα είναι παρόντα και ενισχύονται συνεχώς.

Οι πρωταγωνιστές πιέζονται να παρουσιάσουν ένα αφήγημα που θα πείσει για την αποδοχή του, αλλά και για τη ρεαλιστικότητά του. Ο ΣΥΡΙΖΑ ευαγγελίζεται τη «δίκαιη ανάπτυξη», η οποία έχει μεγάλη αποδοχή (60,4%), με μείωση όμως κατά 10 μονάδες από πέρυσι τον Ιούνιο. Το δύσκολο για την κυβέρνηση είναι βεβαίως ότι η μη ρεαλιστικότητα αυτής της πρότασης έχει φθάσει πλέον στο 82,5%.

Από την άλλη, το αφήγημα της Νέας Δημοκρατίας περί «συμφωνίας αλήθειας» έχει μειοψηφική αποδοχή (40,8%) παρά την αύξηση της κατά 6,5% από τον Ιούνιο του 2016. Είναι εμφανές ότι η αξιωματική αντιπολίτευση, αν θέλει να προχωρήσει περαιτέρω, οφείλει να εξελίξει το αφήγημά της, περνώντας από την απλή διαδικαστική δέσμευση καλών προθέσεων στη σαφή παράθεση ολοκληρωμένου σχεδίου για τη χώρα που θα περιλαμβάνει α)την διαφοροποίηση στη διαχείριση των δανειστών, β) το ακριβές μείγμα μιας ρεαλιστικής οικονομικής πολιτικής που θα οδηγεί στην ανάπτυξη και γ) τη δικαιοσύνη στην κατανομή του οφέλους από αυτήν την ανάπτυξη.