ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΚΗΝΙΚΟ είναι σε τόσο ρευστή κατάσταση, που η κυβέρνηση δεν έχει μπροστά της ένα ξεκάθαρο τοπίο το οποίο θα την οδηγούσε σε απόφαση εκλογών, είτε λόγω σιγουριάς ότι θα τις κερδίσει, είτε ως διατεθειμένη να δηλώσει «ήμαρτον, παραδίνομαι, δεν μπορώ άλλο».

Η αξιολόγηση είναι μεν κλεισμένη, αλλά με ουρές, που συνδέονται με ενδεχόμενα παράπλευρα οφέλη που ακόμα δεν έχουν ξεκαθαρίσει, π.χ. διαχείριση χρέους από τους «θεσμούς» (sic) ή και με τη συμμετοχή της χώρας στην «ποσοτική χαλάρωση QE».

Το πιθανότερο είναι ότι και για τα δύο αυτά θέματα κάτι μαγειρεύεται. Συνεπώς, αξιολόγηση, χρέος, ποσοτική χαλάρωση, ακόμα και το θέμα της ανάπτυξης, μπορούν να έχουν οποιαδήποτε εξέλιξη, θετική ή αρνητική, μέσα στο επόμενο δωδεκάμηνο.

Από την άλλη, αν σήμερα γίνονταν εκλογές, θα ήταν «άτακτες», με αποτέλεσμα σημαντικότατες απώλειες για τον ΣΥΡΙΖΑ. Συνεπώς, εκτός απροόπτου, μέχρι τον Ιούλιο του 2018 δεν φαίνεται λογικό να υπάρχουν εκλογές. Μέχρι τότε θα έχουν φανεί: α) Η εξέλιξη της οικονομίας. β) Οι επενδύσεις. γ) Η ανάπτυξη. δ) Οι πιθανότητες κατάκτησης του 3,5% πλεονάσματος. ε) Η πιθανότητα ενεργοποίησης ή όχι των όποιων αντίμετρων, έστω και επικοινωνιακά. Εκτός και αν δεν υπάρχει σοβαρό σχέδιο από κυβέρνηση και θεσμούς.