Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ εξακολουθεί να είναι εκεί, αλλά μειώνεται για την Κεντροαριστερά. Η όλη διαδικαστική προσέγγιση για τις εσωκομματικές εκλογές και την ψηφοφορία έχει απορροφήσει την ενέργεια των υποψηφίων.
Αντί η αντιπαράθεση να γίνεται για την ουσία των πολιτικών που πρεσβεύει ο κάθε εν δυνάμει αρχηγός, υπάρχει τεράστια ανάλωση φαιάς ουσίας κυρίως επί του διαδικαστικού. Βεβαίως, έχουν γίνει της «μόδας» τέτοιου είδους προβλήματα σε εσωκομματικές εκλογές και επιπλέον έχει φανεί ότι η στάση των υποψηφίων στα διαδικαστικά έχει δώσει νίκες.
Εν πάση περιπτώσει, ο κομματικός φορέας που θα εκπροσωπήσει την Κεντροαριστερά και ο νικητής αρχηγός έχουν να επιτελέσουν: α) Το σταμάτημα της έστω και δειλής επανασυσπείρωσης των διαρροών του ΣΥΡΙΖΑ, β) την αποτροπή κατεύθυνσης των διαρροών του ΣΥΡΙΖΑ προς τη Ν.Δ. και γ) την αναγέννηση του χώρου, που αποτελεί επί δεκαετίες το ηθικό, αξιακό και ανακουφιστικό απάγκιο για σημαντική μερίδα πολιτών.
Ωστόσο, δεν φαίνεται μέχρι στιγμής να υπάρχει υποψήφιος ο οποίος να συγκεντρώνει όλα τα προσόντα για να καταφέρει και τα τρία. Για να μπορέσει να διαφανεί ποιος είναι έστω κοντά στο να το καταφέρει, πρέπει να δοθεί καθαρός πολιτικός χρόνος για ζύμωση ιδεών και προτάσεων και όχι για καβγάδες επί της διαδικασίας.