ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ. Και αυτή ακούγεται ότι ενδέχεται να είναι η τελευταία. Συνήθως, όμως, ό,τι είναι τελευταίο είναι η ουρά και έχει μεγάλες και κρυφές δυσκολίες.

Ολα αυτά είναι τεχνικά θέματα που απασχολούν τους τεχνοκράτες και αυτούς που ελέγχονται από τους τεχνοκράτες. Ο ελληνικός λαός παρ’ όλα αυτά έχει «μπουκώσει» από αξιολογήσεις, μέτρα, υποσχέσεις, εξόδους στις αγορές, γκρίζες ελπίδες και απελπισμένη ανάγκη για κανονικότητα.

Σε αυτή την ανάγκη για κανονικότητα δεν χωράνε πλέον άλλα μέτρα, ιδίως όταν τα πιθανά μέτρα ακουστούν πολλά.

Η μεγάλη πρόκληση, λοιπόν, για την κυβέρνηση και όλους τους εταίρους που μας βομβαρδίζουν με δίκαια ή άδικα μέτρα είναι το πώς θα δημιουργήσουν έναν ενιαίο «υπέρτιτλο» κάτω από τον οποίο θα ομαδοποιηθούν τα πολλά μέτρα σε ένα.

Και όλο αυτό διότι το μόνο που μπορούν να ακούσουν οι Ελληνες σήμερα είναι η φράση «υπομονή, τελειώσαμε, άντε κουράγιο, με έναν πόνο να τελειώνουμε». Το ερώτημα, βεβαίως, είναι αν όλα όσα πρέπει να γίνουν μπορούν να ομαδοποιηθούν εννοιολογικά και να χωρέσουν κάτω από «έναν πόνο», μια ομπρέλα, ώστε να φαίνεται υποφερτό το τελευταίο μίλι που έχουμε να διανύσουμε.