Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ σε σχέση με τα εθνικά θέματα και την εξωτερική πολιτική, και κυρίως όσον αφορά τα ελληνοτουρκικά, έχει δύο μεγάλους φόβους, δύο μεγάλους εχθρούς.

Ο ένας φόβος έρχεται απ’ έξω, από την ίδια την Τουρκία, η οποία έχει μια εντελώς απρόβλεπτη και επιεικώς απαράδεκτη συμπεριφορά. Αυτός ο φόβος/εχθρός είναι το κύριο πρόβλημα για την κυβέρνηση, διότι κανένα πολιτικό κόμμα δεν θα ήθελε να συμβεί κάποια μοιραία απώλεια για τη χώρα επί διακυβέρνησής του.

Ο δεύτερος φόβος/εχθρός, ωστόσο, είναι αρκετά βαθύς και «ύπουλος» για τη συγκεκριμένη κυβέρνηση. Πρόκειται για πρόβλημα που συνδέεται με το κυριότερο μειονέκτημα του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι η ικανότητά του να διαχειρίζεται θέματα εξωτερικής πολιτικής.

Συγκεκριμένα, στους επτά παράγοντες που αξιολογούνται οι αρχηγοί των δύο κύριων κομμάτων της χώρας, Αλέξης Τσίπρας και Κυριάκος Μητσοτάκης, (οικονομική πολιτική, εξωτερική πολιτική, κοινωνική πολιτική, διαφάνεια, διαπραγμάτευση, μεταναστευτικό, ανάπτυξη) ο χειρότερος για τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ είναι η εξωτερική πολιτική (8% διαφορά υπέρ του Κυρ. Μητσοτάκη).

Συνεπώς, στην αχίλλειο πτέρνα του Αλ.Τσίπρα/ΣΥΡΙΖΑ συμβαίνουν όλα τα δύσκολα μαζί στην παρούσα συγκυρία, με αποτέλεσμα η παραμικρή στραβοτιμονιά στην εξωτερική πολιτική να λειτουργεί σαν το φαινόμενο της κινεζικής σταγόνας εις βάρος της δυναμικής των ποσοστών της κυβέρνησης.