Γράφω – Διαβάζω - Σκέπτομαι: Είναι τα τρία ρήματα που ξεχωρίζουν τον άνθρωπο από τον πίθηκο. Τα ίδια αυτά ρήματα ξεχωρίζουν επίσης τον ελεύθερα σκεπτόμενο αναγνώστη της εφημερίδας και του βιβλίου από τον εξαρτημένο του λεγόμενου διαδικτύου…
Γράφω – Διαβάζω - Σκέπτομαι: Είναι τα τρία ρήματα που ξεχωρίζουν τον άνθρωπο από τον πίθηκο. Τα ίδια αυτά ρήματα ξεχωρίζουν επίσης τον ελεύθερα σκεπτόμενο αναγνώστη της εφημερίδας και του βιβλίου από τον εξαρτημένο του λεγόμενου διαδικτύου… Να όμως που η τυπωμένη εφημερίδα, όπως άλλωστε και το βιβλίο, χάνουν μέρα με τη μέρα τη δύναμή τους. Στα 8 χρόνια της κρίσης οι κυκλοφορίες τους έχουν κατακρημνιστεί. Μόνον οι κυριακάτικες εφημερίδες έχασαν ενάμιση εκατομμύριο φύλλα από το 2008 μέχρι σήμερα. Οι δε ημερήσιες πάνε από το κακό στο χειρότερο… Τι συμβαίνει, λοιπόν, με τον ελληνικό Τύπο; Τι άλλαξε στα χρόνια της κρίσης; Γιατί χάνει τη δύναμή του;
ΤΗ ΧΑΝΕΙ διότι πάσχει και αυτός από την ίδια κακή αρρώστια που έχει προσβάλει και το πολιτικό σύστημα. Τον δυναστεύουν παραταξιακά, αρχηγικά και επιχειρηματικά συμφέροντα, άσχετα με την ανεξάρτητη ενημέρωση. Με ελάχιστες εξαιρέσεις δύο-τριών καθαρών εκδοτών και εντίμων επιχειρηματιών τα ελληνικά ΜΜΕ, στη μεγάλη τους πλειοψηφία, έχουν περιέλθει σε χέρια «βαρόνων» άσχετων με το λειτούργημα. Και όλα δείχνουν ότι το φαινόμενο αυτό ολοκληρώνεται αυτές τις μέρες με σημαντικές αλλαγές στις ιδιοκτησίες των καναλιών.
ΓΕΓΟΝΟΣ όμως είναι επίσης ότι ο λαός μας αντιμετωπίζει με έντονη δυσπιστία τα μέσα ενημέρωσης, όπως και αρκετούς «δημοσιογράφους» που «παίζουν» στις οθόνες και στα πάνελ. Και που «οι πένες τους είναι φονικότερες από τα ξίφη» (όπως έλεγε ο Φράνσις Μπέικον), διότι μεταδίδουν απίθανα ψέματα με απίστευτο θράσος. Επειδή, όμως, «στην εποχή μας κάθε χώρα ανήκει σε αυτόν που ελέγχει τα ΜΜΕ» (κατά πως έγραφε ο Ουμπέρτο Εκο), αναρωτιέται κανείς ποιος τελικά θα είναι αυτός που θα ελέγχει τα ΜΜΕ στη δύστυχη Ελλάδα. Και αν θα είναι ένας ή περισσότεροι… Και αν αυτός θα θελήσει να ανατρέψει τη σημερινή αναξιοπιστία τους ή θα υποταχτεί στις αμαρτωλές οδηγίες της ΨΥΧΟΠΟΛΙΤΙΚΗΣ που διδάσκουν, μεταξύ άλλων ότι:
- «Ο καλύτερος τρόπος να ελέγχεις τους ανθρώπους είναι να τους φοβίζεις (Νόαμ Τσόμσκι)
- «Εξήντα επαναλήψεις μετατρέπουν το ψέμα σε αλήθεια» (Αλντους Χάξλεϊ)
- «Ενα ψέμα μπορεί να κάνει το γύρο του κόσμου, την ώρα που η αλήθεια βάζει ακόμη τα παπούτσια της» (Μάρκ Τουέιν)
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, το κρατούν πολιτικό σύστημα, σε συνενοχή με κάποια ισχυρά μέσα δημοσιότητας ,«λούζει» καθημερινά τους πολίτες με πελώρια ψέματα ή με μισές αλήθειες ή με παραπλανητικές υποσχέσεις, με στόχο να τους αποκοιμίζει «εν αδρανεία»!..Και να τους κάνει να καταφεύγουν σε τηλεοπτικά παραμύθια, όπως εκείνο το «Survivor», ή σε ανόητα και επικίνδυνα παιγνίδια» ή σε ψυχοπαθείς δημοκόπους…
ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ, όμως, έμαθαν να ξεχωρίζουν τους χαρισματικούς λειτουργούς του Τύπου με τα επτά προσόντα (Απορώ- Ερευνώ- Αποκαλύπτω,- Ερμηνεύω -Τηρώ τη δεοντολογία- Δεν φοβάμαι το θάνατο- Δεν λατρεύω το χρήμα). Όπως έμαθαν να τιμούν και τις εφημερίδες που θέτουν υψηλούς εθνικούς στόχους. Πρέπει δε να θυμίσω ότι αυτή εδώ η εφημερίδα δικαιούται να περηφανεύεται, ότι πρώτη και μόνη αγωνίζεται επί χρόνια να μονιάσει τους πολιτικούς αρχηγούς και υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, να τους συνενώσει σε ισχυρό μέτωπο, ικανό να τρομάξει την ξενοκρατία…
Ο ΚΩΣΤΑΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ που έφυγε στεφανωμένος από σύσσωμη την Ελλάδα είχε αγωνιστεί παθιασμένα για την εθνική συμφιλίωση και για συνεργασία των πολιτικών αρχηγών. Δυστυχώς, έκλεισε τα μάτια του χωρίς να την ιδεί, βέβαιος ωστόσο ότι τα παιδιά του θα εργαστούν με ζήλο για την εθνική ενότητα. Ωρα να τον δικαιώσουν και οι καλώς εννοούμενοι δημοσιογράφοι, αυτοί που δίνουν μάχες για πανεθνική δράση, ιδιαίτερα σήμερα που η πατρίδα είναι κυκλωμένη από γείτονες διψασμένους για πολεμικά… μεγαλεία!