Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, όταν αποφασίσει να σταματήσει τα πανηγύρια περί τέλους της λιτότητας και της ύφεσης, όπως υποστηρίζουν ομαδικά πλέον τα στελέχη της, καλό θα ήταν να προσγειωθεί στην πραγματικότητα και να ασχοληθεί με την πραγματική οικονομία, η οποία εξακολουθεί να βρίσκεται σε ακινησία, και με την στήριξη της επιχειρηματικότητας. Να ασχοληθεί με την κατάρτιση ενός αληθινού αναπτυξιακού μοντέλου που, εκτός των άλλων θα αποδεικνύει ότι τα στελέχη της δεν είναι «πλούσια στα συνθήματα αλλά φτωχά στις ιδέες».

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ στοίχημα της κυβέρνησης, αλλά και της χώρας, δεν πρέπει να είναι το πώς θα επιστρέψουν οι επιχειρήσεις που εν μέσω κρίσης επέλεξαν, κάτω από το βάρος των δυσβάστακτων μέτρων, να μεταναστεύσουν. Αλλά το πως θα δημιουργηθούν νέες, υγιείς και καινοτόμες που θα ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των καιρών, από επιχειρηματίες με φρέσκιες ιδέες, δυναμικούς και αποφασισμένους να πετύχουν, που θέλουν να «ριζώσουν» στον χώρο και όχι να είναι κομήτες, που θα έχουν στόχο να κυριαρχήσουν στις αγορές και δεν θα στηρίζουν την επιβίωσή τους στις κρατικές ενισχύσεις, στα τσάμπα χρήματα από ευρωπαϊκά προγράμματα ή στα θαλασσοδάνεια.

Η ΕΛΛΑΔΑ οφείλει να στηρίξει τώρα τους νέους επιχειρηματίες, για να την στηρίξουν και εκείνοι στη συνέχεια. Οφείλει να απλώσει χέρι βοήθειας σε όσους θέλουν να ασχοληθούν με το επιχειρείν σοβαρά και όχι για να βγάλουν εύκολα και γρήγορα πολλά χρήματα και στη συνέχεια να εξαφανιστούν, όπως έκαναν πολλοί στο παρελθόν και συνέβαλαν με τον τρόπο τους στην χρεοκοπία της. Οφείλει να στηρίξει, όχι με λόγια αλλά με συγκεκριμένες παρεμβάσεις, όσους με ξεκάθαρο σχέδιο, όραμα και σύγχρονη νοοτροπία, επιλέγουν να μπουν στην αγορά για να μείνουν, να προσφέρουν στην οικονομία και να συμβάλλουν στη μείωση της ανεργίας, δημιουργώντας κανονικές θέσεις εργασίας και όχι «γιαλαντζί». Που θα σέβονται τους εργαζόμενους και δεν θα ισοπεδώνουν τα όποια δικαιώματα τους έχουν απομείνει μόνο και μόνο για το εύκολο κέρδος. Η χώρα έχει ανάγκη, όσο ποτέ, από επιχειρηματίες έντιμους και με εθνική συνείδηση, που θα σκέφτονται την πρόοδο του τόπου και των συνανθρώπων τους και όχι μόνο πώς και πότε θα γεμίσει ο τραπεζικός τους λογαριασμός σε κάποιον φορολογικό παράδεισο. Αυτό το μοντέλο χρεοκόπησε και τα λάθη δεν πρέπει να επαναλαμβάνονται, γιατί τότε τα αποτελέσματα είναι περισσότερο οδυνηρά.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ πρέπει με όλες τις δυνάμεις της να συμβάλει στην ενεργοποίηση του επιχειρηματικού κόσμου, όχι προσφέροντας «γη και ύδωρ» στους γνωστούς αετονύχηδες και τους αεριτζήδες, αλλά παρέχοντας κίνητρα στους νέους για να «χτίσουν» μια νέα επιχειρηματική γενιά καθαρή, σύγχρονη και κυρίως απαλλαγμένη από τις αρρωστημένες νοοτροπίες του παρελθόντος. Το μοντέλο του επιχειρηματία που απλώνει το χέρι στον κρατικό κορβανά για να εξασφαλίσει την επιβίωση του δεν πρέπει να αναβιώσει, όπως επίσης και εκείνο το είδος του δήθεν επιχειρηματία που εμφανίζεται από το πουθενά για να πλουτίσει σε μια νύχτα και στη συνέχεια να εξαφανιστεί αφήνοντας στο δρόμο εργαζόμενους και «κουφάρια» εργοστασίων.

Η ΧΩΡΑ χρειάζεται επιχειρηματίες με όραμα και μεράκι που θα θέλουν να στήσουν βιώσιμες επιχειρήσεις και όχι «φούσκες», που θα θέλουν με έδρα την Ελλάδα να ανοίξουν πανιά για να κατακτήσουν τις αγορές.

ΑΥΤΗ τη νέα γενιά επιχειρηματιών έχει υποχρέωση να κινητοποιήσει η κυβέρνηση για να σταματήσει ο κατήφορος και άμεσα πρέπει να παρουσιάσει συγκεκριμένο σχέδιο στήριξής τους, με κίνητρα συνδεδεμένα με την δημιουργία σταθερών θέσεων εργασίας για να χτυπηθεί το τέρας της ανεργίας και την περιοχή της δραστηριοποίησής τους για να επιστρέψει η ζωή στην περιφέρεια, η οποία θα έπρεπε να πρωταγωνιστεί στην προσπάθεια ανασυγκρότησης της χώρας.

ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ των μνημονίων, χιλιάδες νέοι επιστήμονες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την χώρα, κάνοντας την ακόμα φτωχότερη. Αυτό το κύμα φυγής έχει υποχρέωση η κυβέρνηση να το ανακόψει για να μείνουν οι νέοι στον τόπο τους, να μπουν στο στίβο της δημιουργίας, έχοντας συμπαραστάτη το κράτος, για να βοηθήσουν στην ανάκαμψη της πατρίδας, η οποία μάταια προσμένει την σωτηρία από τους ξένους!