ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ της πλασματικής ευημερίας, όταν οι πολιτικοί μας, αριστεροί και δεξιοί, ζούσαν τον μύθο τους και οι Ελληνες φορούσαν υπερήφανα το κοστούμι του Ευρωπαίου πολίτη, γέμισε η χώρα με Πάρκα Κυκλοφοριακής Αγωγής. Υπουργοί και βουλευτές, πιστοί στο δόγμα του ρουσφετιού, μοίραζαν εκατομμύρια από τα ευρωπαϊκά ταμεία. Δήμαρχοι και κοινοτάρχες «κοκορεύονταν» για το έργο που προσέφεραν στην πόλη τους και οι εργολάβοι μαζί με τους προμηθευτές έτριβαν τα χέρια τους, γιατί γέμιζαν τις τσέπες τους με φρέσκο χρήμα.

ΤΟ «ΠΑΝΗΓΥΡΑΚΙ» όμως τελείωσε και δυστυχώς σήμερα τα περισσότερα από αυτά τα πολυδιαφημιζόμενα Πάρκα -υπάρχουν βέβαια και φωτεινές εξαιρέσεις- έχουν μετατραπεί σε σκουπιδότοπους. Εχουν εγκαταλειφθεί, όπως και η προσπάθεια να μάθουν τα παιδιά να κινούνται με ασφάλεια στους δρόμους, να αποκτήσουν σωστή οδική συμπεριφορά και κυρίως να αποβάλουν την κακή νοοτροπία του Ελληνα που, όταν βρίσκεται στη θέση του οδηγού και πιάνει το τιμόνι στα χέρια του, πιστεύει ότι όλοι οι δρόμοι τού ανήκουν. Χάθηκε άλλη μία ευκαιρία να αλλάξουν οι Ελληνες αντίληψη για την οδική ασφάλεια και να μειωθούν τα τροχαία δυστυχήματα. Εμεινε στη μέση άλλη μία προσπάθεια να σταματήσει η άδικη θυσία, κυρίως νέων ανθρώπων, στους ελληνικούς δρόμους. Και είναι χαρακτηριστικό ότι τους πρώτους έξι μήνες του 2016 έχασαν τη ζωή τους στην άσφαλτο 378 άτομα και άλλα 441 τραυματίστηκαν σοβαρά σε όλη τη χώρα, ενώ τον Ιανουάριο του 2017 μόνο στους δρόμους της Αττικής σημειώθηκαν 364 τροχαία και έχασαν τη ζωή τους 17 άτομα και άλλα 14 τραυματίστηκαν σοβαρά.

ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ προκαλούν σοκ και οι αρμόδιοι, αντί, κάθε φορά που κάποιο τροχαίο δυστύχημα συγκλονίζει την κοινή γνώμη, να περιδιαβαίνουν τα τηλεοπτικά παράθυρα παραδίδοντας μαθήματα σωστής οδήγησης, ας αποφασίσουν να δουλέψουν για να μπει ένα οριστικό τέλος στην τραγωδία της ασφάλτου. Για να μη χάνονται άδικα ζωές. Για να σταματήσουν οι πολίτες να πληρώνουν φόρο αίματος στους δρόμους. Ας αντιληφθούν ότι μόνο με πρόστιμα και αστυνόμευση δεν λύνεται το πρόβλημα και πως πρέπει εδώ και τώρα να συσταθεί ειδική ομάδα δράσης από ανθρώπους που γνωρίζουν άριστα το αντικείμενο και να πιάσουν δουλειά όχι για να εξασφαλίσουν οι ίδιοι κάποιο μισθό, αλλά για να προσφέρουν έργο στην κοινωνία. Για να μάθουν τα παιδιά πως πρέπει να κινούνται με ασφάλεια στους δρόμους, σήμερα ως πεζοί και αύριο ως οδηγοί. Για να μάθουν να σέβονται τη ζωή τους και τη ζωή των άλλων.

ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ αυτά δεν αρκεί μία μόνο επίσκεψη σε κάποιο Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής που λειτουργεί ακόμα, ούτε ο ξύλινος λόγος κάποιου στελέχους της Τροχαίας που θα επισκεφθεί, μια στο τόσο, τους μικρούς μαθητές των σχολείων. Απαιτείται συστηματική προσπάθεια από εξειδικευμένους επιστήμονες, οι οποίοι θα κάνουν συχνές επισκέψεις στα σχολεία για να μάθουν τα παιδιά να κυκλοφορούν με ασφάλεια και να ξεριζωθούν οι κακές νοοτροπίες χρόνων. Χρειάζονται καλά παραδείγματα από την οικογένεια για να αλλάξει η αντίληψη που επικρατεί ότι στον δρόμο ο πιο γρήγορος κερδίζει. Χρειάζεται συγκεκριμένη πολιτική και κυρίως επιμονή σε ένα πρόγραμμα με συμμετοχή ειδικών για να μπει φραγμός στην αναρχία που κυριαρχεί στους ελληνικούς δρόμους, κάτι που δεν προβλέπεται να αλλάζει ακόμα και αν αυτοί γεμίσουν με αστυνομικούς που θα μοιράζουν πρόστιμα και θα ξηλώνουν πινακίδες στους «άτακτους» οδηγούς, η πλειονότητα των οποίων πάντα βρίσκει το παραθυράκι να ξεφεύγει από τον νόμο!