Η ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ του Ερντογάν δεν προβλέπεται να υποχωρήσει, ούτε και έχει ημερομηνία λήξης. Αντίθετα, θα κλιμακώνεται επικίνδυνα όσο απέναντί του θα βρίσκεται μόνη η μικρή Ελλάδα και θα αισθάνεται ότι με τις ενέργειές του συγκεντρώνει το παγκόσμιο ενδιαφέρον. Οι προκλήσεις του σουλτάνου δεν θα σταματήσουν όσο πιστεύει ότι αποτελεί τον ρυθμιστή των εξελίξεων στη Μεσόγειο. Οσο φαντάζεται ότι μπορεί με τις πολεμικές ιαχές να διεκδικεί τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της ευρύτερης περιοχής. Οσο θεωρεί ότι με τα λόγια και τις πράξεις του μπορεί να καθορίζει την πορεία της ελληνικής οικονομίας, η οποία εξαρτάται σε τεράστιο βαθμό από την τουριστική κίνηση. Οσο στο εσωτερικό της Τουρκίας δεν υπάρχει διαφορετική άποψη και αν υπάρχει δεν επιτρέπεται να ακουστεί.Ο ΤΟΥΡΚΟΣ Πρόεδρος ανεβάζει επικίνδυνα το θερμόμετρο στο Αιγαίο γιατί εκτιμά ότι έχει το «πάνω χέρι» στην ευρύτερη περιοχή. Και όχι άδικα, αφού μέχρι και σήμερα δεν έχει πάρει κανένα ξεκάθαρο μήνυμα για να καταλάβει ότι το παιχνίδι με τη φωτιά που διάλεξε μπορεί να αποβεί μοιραίο και για τον ίδιο. Σε αυτές τις κρίσιμες ώρες, δυστυχώς, οι ισχυροί του πλανήτη επέλεξαν τον ρόλο του παρατηρητή, εάν δεν σπρώχνουν σκόπιμα τον Ερντογάν σε ακρότητες για το δικό τους συμφέρον. Δυστυχώς, Ευρώπη, ΗΠΑ, Ρωσία και Κίνα ή απουσιάζουν προκλητικά από το προσκήνιο ή περιορίζουν τις αντιδράσεις τους σε κουραστικές ανακοινώσεις, τις οποίες ο «πειρατής της Μεσογείου» πετά επιδεικτικά στα σκουπίδια μαζί με τις διεθνείς συμβάσεις και το διεθνές δίκαιο. Δυστυχώς, δεν έχουν αντιληφθεί ή κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν τους στόχους του προκλητικού μας γείτονα, όπως επίσης και ότι με λόγια και νουθεσίες δεν κλείνουν γρήγορα και εύκολα τα μέτωπα που έχουν ανοίξει και εξαιτίας της δικής τους αδράνειας και αδιαφορίας.
Ο ΕΜΠΝΕΥΣΤΗΣ της «νεο-οθωμανικής αυτοκρατορίας» δεν καταλαβαίνει από λόγια. Και όσο δεν αισθάνεται τον κίνδυνο στο «μαξιλάρι» του, τόσο θα συνεχίζει και με μεγαλύτερη ένταση να προκαλεί, να αμφισβητεί και να διεκδικεί ακόμα και εδάφη που ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Σε μια Ε.Ε. που από τη μια σχεδιάζει τη διεύρυνση της με την ένταξη νέων χωρών και από την άλλη δεν μπορεί ή δεν θέλει να προστατεύσει τα ήδη μέλη της από τις επιβουλές των πολεμοχαρών γειτόνων της. Η εποχή των αόριστων μηνυμάτων προς την Τουρκία πρέπει να τελειώσει και να της σταλεί ένα ιδιαίτερα ισχυρό τελεσίγραφο πως κανείς πλέον δεν θα ανεχθεί το παιχνίδι της, τις προσβολές και τις απειλές. Να αντιληφθεί ο Ερντογάν πως ο πλανήτης δεν σκοπεύει να χορέψει στον ρυθμό των «τυμπάνων του πολέμου» που χτυπούν ακατάπαυστα.
ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ των μεγάλων δυνάμεων -και κυρίως της Ευρώπης- είναι τεράστιες. Υποκύπτουν στους εκβιασμούς της Αγκυρας επειδή τρομάζουν ακόμα και στην ιδέα να «σπρώξει» προς τη Δύση τα εκατομμύρια των προσφύγων τους οποίους ελέγχει μέσω των «κρατικών» δουλεμπόρων και τους χρησιμοποιεί ως «πολιορκητικό κριό» για να κρατά σε ομηρία ολόκληρη της Ευρωπαϊκή Ενωση. Τεράστιες είναι, επίσης, και οι ευθύνες του πολιτικού κόσμου της χώρας μας, που χρησιμοποιεί ακόμα και τα εθνικά θέματα για φθηνές αντιπαραθέσεις με έντονο κομματικό χρώμα και ελάχιστη εθνική ευθύνη. Οσο υπάρχει ακόμα χρόνος, οι πολιτικοί μας οφείλουν στον ελληνικό λαό να σταθούν όρθιοι και ενωμένοι απέναντι στις απειλές της Αγκυρας. Με ψυχραιμία και σοβαρότητα να καταρρίψουν τους ισχυρισμούς του Ερντογάν και να ξεκινήσουν μια εθνική εκστρατεία για να «ξυπνήσουν» τους ισχυρούς του κόσμου, οι οποίοι δεν βλέπουν τον κίνδυνο που παραμονεύει σε αυτή τη γωνιά των Βαλκανίων. Και ας μην ξεχνά κανείς ότι η τουρκική προκλητικότητα, ακόμα και όταν πρόσκαιρα υποχωρεί, δεν αργεί να επανέλθει με μεγαλύτερη ένταση από το σημείο που σταμάτησε, ούτε ένα βήμα πίσω. Ο,τι ακριβώς έγινε και με τα Ιμια, που στην αρχή οι γείτονες τα έβλεπαν «γκρίζα» και σήμερα «κόκκινα».
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ
18/4/2024