ΜΕΤΑ ΑΠΟ 7 ΧΡΟΝΙΑ ύφεσης και 6 χρόνια σκληρής μνημονιακής λιτότητας, κάθε ευρώ που περισσεύει και επιστρέφει με κάποιον τρόπο στη δοκιμαζόμενη κοινωνία -και κυρίως στους ασθενέστερους- είναι ευπρόσδεκτο. Κάθε ευρώ που περισσεύει, όμως…

Ο χριστουγεννιάτικος μποναμάς των 617 εκατ. ευρώ σε 1,6 εκατομμύρια συνταξιούχους που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός, θα προέλθει, σύμφωνα με τα όσα υποστηρίζει η κυβέρνηση, από το πλεόνασμα που προέκυψε από την εκτέλεση του Προϋπολογισμού του 2016. Είναι όμως έτσι; Για να απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό πρέπει να αναλύσουμε πώς διαμορφώθηκε το πλεόνασμα αυτό.

Το μεγαλύτερο μέρος του είναι αποτέλεσμα δημιουργικής λογιστικής. Το Δημόσιο έχει προχωρήσει σε μία εσωτερική στάση πληρωμών. Εχει «παγώσει» τις επιστροφές φόρων καθώς και τις πληρωμές προς τους προμηθευτές του. Το υπόλοιπο προήλθε από την υπεραπόδοση των εσόδων, δηλαδή την αφαίμαξη των φορολογουμένων, οι οποίοι, σε πείσμα των καιρών, κατορθώνουν ακόμη να παράγουν, να εργάζονται, να αμείβονται αξιοπρεπώς και κάνουν τα πάντα για να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους ακόμη και αν, για να το επιτύχουν, φουσκώνουν τα χρέη τους σε πιστωτικές κάρτες. Τα χρήματα τα οποία θα λάβουν στις 22 Δεκεμβρίου οι παππούδες και οι γιαγιάδες θα κατευθυνθούν, σε μεγάλο βαθμό, στην εξυπηρέτηση των υποχρεώσεων των παιδιών τους που τα βγάζουν δύσκολα πέρα και στην κάλυψη των βασικών αναγκών των εγγονιών τους που παλεύουν με τη μάστιγα της ανεργίας. Θα χρησιμοποιηθούν δηλαδή για να κλείσουν «τρύπες» που άνοιξε με δική της ευθύνη η κυβέρνηση. Και αυτή τη στρέβλωση το Μαξίμου επιχειρεί να τη «βαπτίσει» ορθή δημοσιονομική διαχείριση και αναδιανομή εισοδημάτων!