Ευτυχώς, που έκανε ο Θεός το θαύμα του και δεν είχαμε ομαδικές αυτοκτονίες...

Αυτή η Βραζιλία που είδαμε χθες, ίσως είναι ακόμα χειρότερη και από την ομάδα του 1974 στο Μουντιάλ της Γερμανίας. Καμία σχέση δεν έχουν οι περισσότεροι από τους σημερινούς παίκτες της, με τα ιερά τέρατα του παρελθόντος.

Αν αυτόν τον Φρεντ ή αυτόν τον Ζο, τους είχαν κάνει για παράδειγμα μεταγραφή ο ΟΦΗ και η Καλλονή, θα γέλαγε ο κόσμος. Και όμως, κύριε, αυτοί οι παίκτες φοράνε τη φανέλα της εθνικής Βραζιλίας.

Κανένα σύστημα, καμία τακτική, ένα άναρχο ποδόσφαιρο της πλάκας. Με κάποιες τραβηγμένες ατομικές ενέργειες προσπαθούσαν να φτάσουν στην επιτυχία.

Και μόλις στο β’ ημίχρονο ο Νεϊμάρ κουράστηκε και παρέδωσε το πνεύμα, πάρτην κάτω τη Μπραζίλ.

Οι χιλιανοί τους γλένταγαν και έκαναν μεγάλη βλακεία που δεν εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία για να βάλουν και άλλο γκολ και να πάρουν εύκολα την πρόκριση. Τους έφαγε η κόμπλα και δεν το πίστεψαν.

Μεγάλη ευθύνη γι' αυτή την πολύ μέτρια εμφάνιση της Βραζιλίας έχει φυσικά και ο Σκολάρι. Το στήσιμο που είχε κάνει ήταν αλλοπρόσαλλο.

Τι δουλειά έχει ο Όσκαρ να παίζει πλάγια δεξιά και ο Χουλκ πάνω στον αριστερό ασβέστη; Μπορεί αυτό το βαρύ κορμί να κυνηγάει τα μπακ και να γυρίζει πίσω στην άμυνα;

Έκανε κρα από μακριά το έργο, ότι το 4-3-3 έπρεπε να το αλλάξει σε 4-4-2.

Ρε, άνθρωπέ μου, πέταξε έξω τον Φρεντ, βάλε μέσα στην περιοχή δύο σέντερ φορ, τον Νεϊμάρ και τον Χουλκ και φέρε πίσω τους τον Όσκαρ να οργανώνει το παιχνίδι... Και ο πιο αδαής το έβλεπε, ότι αυτή ήταν η σωστή κίνηση που έπρεπε να κάνεις,

Όμως, και η άμυνα της Βραζιλίας έκανε νερά. Ο Άλβες είναι πολύ πεσμένος και όσο είχαν δυνάμεις ο Σάντσεζ, ο Βάργκας και ο Βιντάλ, έκαναν πολλά χουνέρια στα δύο σέντερ μπακ, τον Σίλβα και τον Λουίζ.

Η φουκαριάρα η Χιλή σε κανένα σημείο του αγώνα δεν πέταξε λευκή πετσέτα. Έτρεξε, μόχθησε, προσπάθησε, αλλά στο τέλος ατύχησε στα πέναλτι και αποχαιρέτησε άδοξα το Μουντιάλ.

Εξαιρετική διαιτησία έκανε ο Άγγλος Χάουαρντ Γουέμπ, ακριβοδίκαιος σε όλα του, έκοψε το καρπούζι ακριβώς στη μέση και μοίρασε 50-50 ακόμη και τα σπόρια.

Και κάτι για τον Νεϊμάρ. Γνήσιο ταλέντο, αλλά έχει ένα χούι. Δεν βγάζει όλο το παιχνίδι. Ναι, μεν, γρήγορος, αλλά μισοπλέμονος.