Παρουσιάζονται περισσότερα από 180 πρωτότυπα σχέδια (υδατογραφίες, μολύβια κ.ά.), προερχόμενα ως επί το πλείστον από αυστριακά και δανέζικα μουσεία και αρχεία, στην πλειοψηφία τους, αδημοσίευτα. Εκτίθεται επίσης, αριθμός επίπλων, αντικειμένων από επιχρυσωμένο μπρούντζο, καθώς και φωτογραφίες του 19ου αιώνα.

Ο Θ. Χάνσεν (1813-91) γεννήθηκε και σπούδασε στην Κοπεγχάγη. Κατά την παραμονή του στην Αθήνα (1837-46) συνέθεσε την αρχιτεκτονική γλώσσα, που χαρακτήρισε την Αθήνα του 19ου αιώνα, είναι δηλαδή ουσιαστικά ο κύριος δημιουργός του Αθηναϊκού Νεοκλασσικισμού.

Το 1859 συνέλαβε, με αφετηρία το κτήριο του Πανεπιστημίου, έργο του αδελφού του Χριστιανού, την λεγόμενη «Αθηναϊκή Τριλογία» -το συγκρότημα των κτηρίων του Πανεπιστημίου, της Ακαδημίας και της Βιβλιοθήκης- που αποτελεί το σημαντικότερο αρχιτεκτονικό σύνολο της χώρας μετά την Ακρόπολη.

Σχεδίασε επίσης, το Αστεροσκοπείο, το Ζάππειο και αριθμό ανεκτέλεστων έργων. Παράλληλα, διέπρεψε στη Βιέννη, όπου σχεδίασε σειρά κτηρίων, όπως το Κοινοβούλιο, την Ακαδημία Καλών Τεχνών, την Ελληνική Εκκλησία, το Μέγαρο των Φίλων της Μουσικής κ.ά.
 
Στο έργο του Θ. Χάνσεν, αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο, παρατηρείται ένα αρχιτεκτονικό ιδίωμα με «αναδρομικά» χαρακτηριστικά, που ο ίδιος ονόμασε «Hellenische Renaissance» (Ελληνική Αναγέννηση).

Την έκθεση επιμελούνται οι Γεώργιος Α. Πανέτσος και Μαριλένα Κασιμάτη ενώ ο συνοδευτικός κατάλογος περιλαμβάνονται κείμενα των Γεωργίου Α. Πανέτσου, Ειρήνης (Ρένας) Φατσέα, Μανώλη Κορρέ, Robert Stalla, Rainald Franz, Andreas Zeese, Maren Groning, Villads Villadsen και Μαριλένας Ζ. Κασιμάτη.

Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 18 Ιανουαρίου και πραγματοποιείται σε συνεργασία με την Ακαδημία Εικαστικών Τεχνών της Βιέννης και την Εθνική Βιβλιοθήκη Τέχνης της Δανίας, υπό την αιγίδα της Αυστριακής και της Δανικής Πρεσβείας.